بررسی نقش ابعاد مشارکت اجتماعی در فرهنگ و جامعه ایران در گفتگو با مجید ابهری؛
مجید ابهری متخصص علوم رفتاری با اشاره به وضعیت مشارکت اجتماعی در ایران گفت: مردم ایران به دلیل باورهای دینی و فرهنگ اجتماعی جایگاه شایستهای در مشارکت اجتماعی در بین مردم جهان دارند اما نهادهای فرهنگی و رسانهای کمترین تلاش را برای ارتقا و رشد فرهنگ مشارکت داشتند.
نقش مردم در مهار کرونا نوشتاری از علیرضا بلیغ؛
مشارکت مردمی برای مهار بحران در زمان رویداد بلایای طبیعی یا تکنولوژیک مانند کرونا هنوز از آثار نیروی اجتماعی انقلاب است و این مشارکت در طول سالیان پس از انقلاب و ایضاً در بازه زمانی شیوع کرونا صحنههای زیبایی از تجلی عواطف انسانی را خلق کرده که به واقع نمیتوان به راحتی نمونه بدیلی در سطح جهانی برای آن یافت.
یادداشت//درآمدی بر جایگاه مردم در تبلیغ شهید
مدیریت مردمی در عرصه تبلیغ و ترویج افکار شهدا و بزرگان عبارت است از اجازه بروز و ظهور دادن به روایت های مردمی و غیر رسمی تر، باید گذاشت تا مردم خود روایتشان را از شخصیت ها به دست بیاورند، نه آنکه با رسانه و سرمایه روایت چهارچوب بندی شده بنیاد خود را بر مردم دیکته کنیم.
تبیین مفهوم مشارکت مردمی براساس تجربه همهگیری کرونا در گفتگو با مسعود عالمی؛
درحقیقت زیرساخت مشارکت در کشور وجود ندارد و صحبت از مشارکت میشود؛ مردم منابع و قوانین ندارند که بتوانند، حضور پیدا کند. مشارکت مردم نه تنها ضروری است بلکه بدون آن، سیاست معنی ندارد. مشارکت ازآنجهت که اصالت با جامعه است بسیار مهم است.
بررسی درامدی بر نسبت رسانه و مردمی سازی در گفتگو با عباس اسدی؛
امروز دیگر گسترش رسانههای نوین نمیتواند چالشی برای دولتها باشند؛ امروزه مردم در فضای مجازی به ابراز نظر خواهند پرداخت و مسایل سیاسی را باز نشر خواهند داد، اما باید یادمان باشد که یکی از مولفههای مهم و تاثیرگذار در فرایند مشارکت سیاسی، سواد رسانهای و سواد سیاسی است.
درآمدی بر نسبت رسانه و مردم در گفتگو با مجید سلیمانی؛
امروزه هر شهروند یک کنشگر رسانه است، از طرفی گسترش رسانههای مبتنی بر شبکههای اجتماعی به مردم انتخابهای گستردهای داده که البته برخی، لشگرهای سایبری و جریانهای کلان رسانهای را آسیب این فضا میدانند، با این وجود آیا این وسعت امکان کنشگری مردمی بستری برای دیده شدن نظرات مردمی نیست؟
بررسی کارنامه فرهنگی چهار دهه پس از انقلاب در گفتگو با سینا کلهر؛ بخش دوم
نکته این است که همان میزان فرهنگی که در اول انقلاب در بین مردم رایج بوده، در حال حاضر نسبت به آن وضعمان بهتر و یا بدتر شده است؟ از نگاه بنده این تلاش و برنامهای که برای اصلاح فرهنگ عمومی در پیش گرفته شده، به همان هم خدشه وارد شده است.
فرهنگ ملک طلق مردم است؛
مدل اداره مردمی، یک بدیل و جانشین برای کلیت دولت ملی نیست بلکه راهی برای اداره بهتر امور توسط دولت ملی است. میتوان گفت که حاکمیت در قبال کار مردمی، نقش پشتیبان، بسترساز و تاحدودی ریلگذار را دارد اما کاری که جمعیت زیاد دارد و از نیروی داوطلب استفاده میکند، لزوماً مردمی نیست بلکه کار مردمی ضد بوروکراسی است و در آن مردم سیاهی لشگر نیستند.
بررسی ابعاد مدل حل مسئله مردمی در گفتوگو با محمدهادی همایون؛
در نگاه امام-امت، مردم شیوه حل مسئله هستند، نه صرفاً مرجعی برای زمانهای بحرانی. اشکال این است که برای مردم جایگاه نظری اصیل قائل نیستیم. هیچگاه از حضور مردم ضرر نکردهایم؛ اینکه کسانی از حضور مردم درصحنه سوءاستفاده کردهاند امری عارضی است.
بررسی آینده حل مسئله مردمی در ساخت دولت-ملتها؛
موضوع مهمی که در چند ساله اخیر محل توجه واقع شده، مقوله فروپاشی دولت-ملت هاست. به عبارت دیگر نظام دولت-ملتها امروزه دیگر کارآیی خود را از دست داده و طبق نظریههای نهادگرا، یک نهاد تا زمانی پا برجاست که کارآیی لازم را داشته باشد، لذا پیش بینی میشود که دهههای پیش رو، عرصه بروز ساختهای سیاسی جدید باشد.