به گزارش«سدید»؛ اگر به مراکز عرضه‌کننده لباس فرم مدارس سر بزنید، عجیب نیست با مشاهده قیمت‌های این لباس‌ها سرتان گیج برود. عرضه‌کنندگان و فروشندگان لباس مدارس، علت قیمت بالای این اجناس را گرانی پارچه و مواد اولیه عنوان می‌کنند.
به نظر می‌رسد که عمر لباس‌های دوخته‌شده برای مدارس بیشتر از یک سال نباشد که البته اگر یک دانش‌آموز بتواند لباس مدرسه‌ا ش را به خوبی نگه دارد، با تغییر مقطع تحصیلی باید لباس فرم جدید بپوشد و این یعنی خانواده او باید یکبار دیگر بابت لباس فرم مدرسه جدید هزینه بدهد. از طرفی معمولاً این لباس‌های دوخته‌شده از جذابیت کافی برخوردار نیست که در فضا‌های بیرون از مدرسه نیز کاربرد داشته باشد.
از اعلام قیمت‌ها تا واقعیت ماجرا!
به تازگی اکبر صدقی، رئیس اتحادیه صنف خیاطان تهران در مورد قیمت تمام‌شده دوخت لباس فرم مدارس گفت: «امسال با نشست‌هایی که انجام شد، برای تمام مناطق تهران، لباس فرم برای مقاطع اول تا سوم ابتدایی با گلدوزی ۴۲۱ تا ۴۶۵ هزار تومان و برای مقاطع چهارم تا ششم ۴۴۴ تا ۴۹۰ هزار تومان قیمت خورده است.» او ادامه داد: «پارچه‌های استفاده شده کاملاً ایرانی هستند و قیمت مواد اولیه ثابت نیست. اختلاف قیمت‌ها نیز به دلیل عدم‌ثبات است، اما کسی حق فروش بالاتر از ۴۹۰ هزار تومان ندارد، چراکه همه موارد و سود در این قیمت لحاظ‌شده تا هم به نفع تولیدکننده و هم مصرف‌کننده باشد.» این در حالی است که خانواده‌های دانش‌آموزان می‌گویند که هنگام خرید لباس مدرسه فرزندشان با قیمت‌های بیش از قیمت‌های اعلامی مواجه شده‌اند، اما چاره‌ای جز خرید این لباس‌ها نداشته‌اند. صدقی به خیاطان برای رعایت قیمت‌ها و عدم گران‌فروشی توصیه کرده‌است که باید قیمت‌ها در معرض دید باشد، تا اولیا در جریان قرار بگیرند! اما مگر در جریان قرار گرفتن قیمت‌ها از گرانی آن کم می‌کند. او همچنین در مورد اختلافات قیمت‌ها در بازار اظهار کرد: «سال‌های قبل که کرونا بود، نظارتی وجود نداشت و برخی مدیران مدارس قرارداد‌هایی با خیاطان بسته بودند؛ در حالی‌که قیمت باید توسط صنف اعلام شود، چراکه همه چیز مورد آنالیز قرار گرفته است، بنابراین قیمت بالاتر باید به اولیا عودت داده‌شود و به سامانه ۱۲۴ گزارش شود.».
اما واقعیت ماجرا جور دیگری است، چراکه قیمت لباس فرم مدارس در سایت‌های فروش آنلاین با قیمت‌های اعلامی از سوی رئیس اتحادیه صنف خیاطان تهران تفاوت زیادی دارد؛ مثلاً در یکی از سایت‌های مطرح فروش آنلاین قیمت یک دست لباس فرم مدرسه پسرانه پیراهن و شلوار تترن مناسب دوره متوسطه مبلغ ۵۶۰هزار تومان اعلام شده‌است، این در حالی است که قیمت یک دست مانتو و شلوار مدرسه دخترانه بدون مقنعه مناسب سایر مقطع مبلغ ۵۷۵ هزار تومان است.
گلایه خانواده‌ها از گرانی لباس فرم و بی‌کیفیتی آن
خانم سمیعی که به تازگی به تهران آمده و دخترش را در مقطع ششم ثبت‌نام کرده‌است در رابطه با قیمت لباس فرم مدرسه این گونه توضیح می‌دهد: «هنگام ثبت‌نام دخترم در مدرسه نزدیک خانه‌مان به من گفتند که ظرفیت خالی در این مدرسه وجود ندارد، برای همین به اداره آموزش و پرورش منطقه رفتم و از آن‌ها کمک خواستم. مسئولان این اداره گفتند که باید دخترم را به مدرسه‌ای که دورتر از خانه‌مان است، ببرم. وقتی به این مدرسه رفتم گفتند که باید ۳ میلیون تومان شهریه بپردازم و این جدای از پولی است که برای کمک به مدرسه از ما می‌گیرند. بعد از آن هم یک برگه به من دادند که روی آن آدرس لباس‌فروشی بود و گفتند که باید لباس مدرسه دخترم را از آنجا بخرم. در حالی که اعلام شده قیمت لباس مقطع ششم نباید بیشتر از ۴۹۰ هزار تومان باشد، این مرکز خرید لباس ۶۵۰ هزار تومان بابت روپوش و شلوار و همچنین ۷۰ هزار تومان بابت مقنعه او از من پول گرفت.»
خانم عظیمی که پسرش باید در مقطع دوم ابتدایی درس بخواند نیز در این رابطه می‌گوید: «۶۵۰ هزار تومان بابت لباسی که جز مدرسه رفتن به درد پسرم نمی‌خورد، پرداخت کردم و این به غیر از هزینه‌هایی است که برای تهیه نوشت‌افزار و کوله‌پشتی و کتانی او باید بپردازم. از یک طرف شهریه اجباری مدارس دولتی و از طرف دیگر لباس فرمی که معلوم نیست بر چه اساسی تعیین می‌شود، هزینه تحصیل را بالا برده‌است.
ترفند عجیبی که برخی از مدارس به کار گرفته‌اند این است که هر سال رنگ لباس فرم را تغییر دهند تا خانواده‌ها مجبور شوند لباس جدیدی را برای فرزند خود بخرند. آقای موسوی که پسرش وارد مقطع هشتم شده‌است، در این رابطه می‌گوید: «سال گذشته که پسرم را در مدرسه ثبت‌نام کردیم، گفتند به آدرسی که مشخص کرده‌ایم بروید و لباس فرم بخرید. آن‌ها می‌گفتند که این لباس برای سه سال باقی می‌ماند، اما حالا که پسرم وارد مقطع هشتم شده‌است تصمیم جدید گرفته و رنگ و طرح لباس بچه‌ها را تغییر داده‌اند. آن‌ها گفتند که باید بابت خرید این لباس‌ها ۸۰۰ هزار تومان پول بدهیم!» او ادامه می‌دهد: «سیاست جدید تعیین رنگ لباس معلوم نیست که از کجا آب می‌خورد، مدیر مدرسه آن را تعیین می‌کند یا شخص دیگری تصمیم‌گیرنده است. هر چه باشد هزینه گرانی را روی دوش خانواده‌ها انداخته‌است، چراکه آن‌ها تصمیم گرفته‌اند رنگ لباس پایه هفتم، هشتم و نهم متفاوت از یکدیگر باشد. این یعنی سال بعد هم باید برای پسرم لباس فرم جدید بخرم.»
لباس ورزشی هم هست
بعضی از مدارس به ویژه مدارس غیردولتی، والدین را ملزم به خرید لباس ورزشی به همراه لباس فرم می‌کنند. آن‌ها علت این کار را یک شکل شدن پوشش بچه‌ها اعلام می‌کنند. خانم پورثانی که دخترش را در مدرسه غیرانتفاعی در منطقه یک تهران ثبت‌نام کرده‌است در این رابطه می‌گوید: دخترم دوم ابتدایی است و مسئولان مدرسه گفته‌اند که باید حتماً ست لباس ورزشی متشکل از گرمکن و شلوار رنگ صورتی را برایش تهیه کنم. قیمت این ست ورزشی کمتر از ۵/۱ میلیون تومان نیست و حتی ممکن است که برای تهیه لباس ورزشی باکیفیت‌تر، مجبور به پرداخت هزینه بیشتری شوم.
اما چرا باید برخی از مدارس خانواده‌ها را ملزم به تهیه لباس فرم و همچنین لباس ورزشی یکدست و هماهنگ کنند. سود این کار در جیب چه کسانی می‌رود؟
رنگ لباس چه اهمیتی دارد؟
در اوضاع اقتصادی فعلی که خیلی‌ها به‌سختی از پس مخارج برمی‌آیند و عده‌ای نیز دخل‌شان همیشه از خرج‌شان عقب‌تر است برخی خانواده‌ها یک مطالبه جدی دارند، اینکه مجبور نباشند هر سال برای فرزندانشان لباس‌های جدید بخرند، اما مدارس از موضع خود کوتاه نمی‌آیند و هر سال اصرار به خرید لباس فرم‌های جدید و یکدست دارند. به طور حتم اگر شرایط به همین روال ادامه پیدا کند، دیگر خانواده‌های قشر ضعیف که توانایی لباس فرم مدرسه، نوشت‌افزار و بقیه اقلام مورد نیاز را ندارند، از فرستادن کودکان خود به مدارس خودداری می‌کنند. آن وقت شاهد آن خواهیم بود که دانش‌آموزی که پول لباس یکدست مدرسه را نداشته، از تحصیل باز می‌ماند، اما به راستی رنگ و مدل لباس دانش‌آموز چقدر در تحصیل یک دانش‌آموز مهم و ضروری است که به آن اصرار می‌شود؟ این هزینه‌تراشی‌ها به نفع چه کسی تمام می‌شود که جاماندن از تحصیل دانش‌آموزان را نادیده می‌گیرد؟ هر چند گفته می‌شود که سود حاصل از فروش این لباس‌ها به جیب مدارس و آموزش و پرورش نمی‌رود، اما وقتی این لباس‌ها در مدارس فروخته می‌شود یا مسئولان مدرسه، خانواده‌ها را به مراکز فروش خاص ارجاع می‌دهند، این شائبه ایجاد می‌شود که پای منفعت آن‌ها نیز در میان است.
منبع: جوان
