بانوی مهاجر مقاومت

به گزارش «سدید»؛  «عروس یمن» دومین اثر زینب پاشاپور در مقام نویسنده به مناسبت دهه کرامت توسط انتشارات روایت فتح منتشر شد.
وی که همسر شهید پورهنگ و خواهر شهید اصغر پاشاپور است، پیش‌تر با کتاب «بی تو پریشانم» با موضوع زندگی حجت‌الاسلام محمد پورهنگ به حوزه نویسندگی وارد شد؛ کتابی که با استقبال مخاطبان روبه‌رو شد و در رویداد‌های فرهنگی بسیاری مورد تقدیر قرار گرفت و در کمتر از یک سال به چاپ چهارم رسید. زینب پاشاپور دلیل ورود به عرصه نویسندگی را تعهد به همسرش عنوان کرده و می‌گوید: بعد از بستری شدن محمد پورهنگ مشغول ضبط خاطرات‌شان شدم و درنهایت «بی تو پریشانم» را به نگارش درآوردم. این کتاب از ابعاد مختلف فراز و فرود‌های بسیاری برای نویسنده به همراه داشت و صدالبته نیز با موفقیت‌هایی که کسب کرد و استقبال مخاطبان و خوانندگان، تجربه شیرینی برای ایشان به همراه داشت. حال وی در دومین اثرش سراغ موضوع جذاب‌تر و صدالبته استراتژیک‌تری رفته است؛ حکایت بانوی مهاجر مقاومت که اصالت خانواده مادری‌اش از شیعیان عربستان بوده و پدرش نیز از شیعیان عراق است. او متولد قم و هم‌اکنون ساکن یمن است.

در مقدمه کتاب عروس یمن آمده است:
این کتاب، حکایت مردمانی است که با عقل‌های بیدارشده‌شان دوش‌به‌دوش هم‌مسلکان خویش، قدم در راهی پرپیچ‌وخم، اما روشن گذاشته‌اند. داستان مردمی که پیامبر ندیده، عاشقش شده‌اند و با تلنگر بیداری اسلامی پرچم حق‌طلبی را برافراشته‌اند. مردمی از سرزمین خوشبوی یمن که با دست‌های خالی و خنجر‌های آخته حرف‌شان را به کرسی نشانده‌اند و تا پیروزی نهایی‌شان یک‌قدم باقی‌مانده؛ قدمی که امید دارند آن‌ها را به خیمه سبز امام عصر (عج) برساند.
«عروس یمن» روایتگر زندگی سرکار خانم فاطمه مؤمنی، بانوی مهاجر مقاومت است که هم‌اکنون در یمن سکونت دارد. پدربزرگ مادری‌اش از شیعیان عربستان بوده و بعد از مشقت‌های فراوان به قم مهاجرت می‌کند، پدر ایشان نیز از شیعیان عراق بود و بعد از درگیری‌های فراوان با حزب بعث به قم مهاجرت می‌کند و در آنجا با مادر ایشان ازدواج و در نهایت این بانوی مقاومت در قم متولد می‌شود و هم‌اینک در یمن مشغول فعالیت‌های فرهنگی است.

زینب پاشاپور درباره نگارش «عروس یمن» و تفاوت‌هایش با «بی تو پریشانم» گفت: «عروس یمن» به مراتب راحت‌تر بود، اما سختی‌هایی نیز داشت از جمله اینکه درباره فرهنگی صحبت می‌کردم که خودم آن را ندیده بودم، راوی‌ای داشتم که ایرانی نبود و برایم خیلی سخت بود، سعی کردم چیزی خلاف واقعه نباشد و جنبه داستانی هم رعایت شود و راوی در نهایت رضایت داشت و گفت این واقعا زندگی من است.

پاشاپور درباره استنادات ذکر شده در کتاب و همچنین زمان صرف شده برای نوشتن عروس یمن نیز به «وطن‌امروز» گفت: نمی‌خواهم بگویم که دچار وسواس شدم، ولی از همان ابتدا – همانند کتاب «بی‌تو پریشانم» - دوست داشتم همه‌چیز مستند و واقعی باشد و مطلبی را خلاف واقع نگویم. مثلا در کتاب بی‌تو پریشانم، صحنه‌پردازی فضای خانه و زندگی کودک شهید را سعی کردم از لابه‌لای صحبت‌های اعضای خانواده استخراج کنم و پردازش صحنه‌ها درست و منطبق بر واقعیت باشد.

وی ادامه داد: البته نمی‌خواهم دچار وسواس باشم، ولی این علاقه شخصی من است که دوست دارم همه چیز تمام و کمال باشد. در عروس یمن، مکلف بودم که این کار را انجام بدهم، چون در بحث ادبیات شفاهی، مجبور و موظفیم امانت‌دار باشیم، چون قرار است این‌ها تبدیل به اسناد مکتوب شود و ان‌شاءالله در تاریخ بماند، لذا نباید چیزی خلاف واقع روایت شود. قبل از این من کتابی درباره یمن نخوانده بودم و همه چیز را باید خودم سبک و سنگین می‌کردم و درست و غلط آن را پیدا می‌کردم. به همین خاطر حتی چیز‌هایی از جمله زمان و مکان اتفاقات را که از راویانی می‌شنیدم که خودشان شاهد و ناظر آن‌ها بودند، دوباره در خبرگزاری‌های مختلف اعم از خبرگزاری‌های معاند یا خبرگزاری‌های موافق، شرح ماجرا را می‌خواندم که احیانا جایی خلاف واقع ننویسم و نگویم، چون این نخستین کتاب در این‌باره بود و قطعا برای خواننده ذهنیت ایجاد می‌کند و این ذهنیت باید درست باشد و در چارچوب اتفاقی که افتاده و چیزی که واقع‌شده، باشد.
وی ادامه داد: این مسؤولیت و دین را از این بابت به گردن خودم سنگین‌تر می‌دیدم که باید تمام این موارد را رعایت کنم؛ یعنی هم جانب انصاف را رعایت کنم و هم بحث صداقت را؛ لذا خیلی برای آن زمان گذاشتم و برای بررسی تک‌تک اتفاقاتی که از راوی می‌شنیدم و قرار بود در کتاب روایت شود. من این‌ها را مستدل و مستند پیگیری می‌کردم، حتی درباره شخصیت‌هایی که اسم آن‌ها را می‌شنیدم و به عنوان شخصیت‌هایی یمنی از آن‌ها نام برده می‌شود، تحقیق می‌کردم.

این نویسنده گفت: حتی درباره خود حوثی‌های یمن، نمی‌توانم بگویم پژوهش کردم، ولی در حدی مطالعه و تحقیق کردم که می‌شود اسم پژوهش روی آن گذاشت.
وی در پایان گفت: بی‌تردید عروس یمن را باید یکی از خاص‌ترین آثار حوزه ادبیات مقاومت و پایداری آن هم با چنین موضوع بین‌المللی برشمرد که نمونه‌های مشابهی در بازار کتاب نداشته و اکنون با اهتمام سرکار خانم پاشاپور و همچنین انتشارات روایت فتح عرضه و ارائه شده است و امیدواریم هر چه بیشتر و بهتر در بازار کتاب شاهد تولید و عرضه کتب با موضوع و محوریت حوزه بین‌المللی مقاومت باشیم.

مستند داستانی شهیدان رسول و مهدی جعفری چاپ می‌شود
کتاب «این پسر من است» زندگی مستند داستانی شهیدان رسول و مهدی جعفری، نوشته «ندا رسولی» بزودی از سوی انتشارات «خط مقدم» روانه بازار نشر می‌شود. به گزارش «وطن‌امروز»، این کتاب با این جملات آغاز می‌شود: «یک وقت‌هایی اتفاق‌های زندگی آدم‌ها به همان سادگی که می‌شنوی نمی‌تواند باشد. اینکه یک نفر تصمیم بگیرد در دهه دوم زندگی‌اش یکدفعه کشور و وطنش را ترک کند و دست زن و پسر هفت- هشت ماهه‌اش را بگیرد و به همه بگوید ایران را دوست دارم که می‌روم، ساده است، ولی پشت این سادگی هزار دلیل حتما بوده که آن آدم را رمانده و دور کرده از وطنش...».

این کتاب روایتی داستانی است که به فراز و فرود‌های مهم زندگی پدر و پسری افغانستانی به نام‌های رسول و مهدی جعفری می‌پردازد؛ فراز و فرودی که ابتدایش مهاجرت از افغانستان به ایران است و بعد تلاش برای زندگی در ایران و سپس رزم در سوریه. جنگ چکیده زندگی این پدر و پسر است و گویی بر سراسر زندگی آن‌ها سایه افکنده و هر بار به نوعی خودش را نمایان می‌سازد. در بخش‌هایی از این کتاب به روایاتی از زندگی مردم جنگ‌زده سوریه نیز اشاره شده که تأثیرگذار است. چینش وقایع کتاب، فرم و نثر روان و خوشخوان نویسنده، این کتاب را داستانی کرده است؛ داستانی که می‌دانیم روزی اتفاق افتاده است و شخصیت‌هایش در اطراف‌مان می‌زیسته‌اند. ندا رسولی سال ۹۷ با رمان «هیچ کس این زن را نمی‌شناسد» به جامعه ادبی معرفی شد، «هیچ کس این زن را نمی‌شناسد» توسط انتشارات نیستان منتشر شده است که رمانی امروزی، عاشقانه و تاریخی و مربوط به جنگ جهانی دوم و تبعات آن از جمله ورود متفقین به ایران، قحطی و... است که نامزد جایزه ادبی بوشهر و برگزیده کتاب سال البرز شد.

 

انتهای پیام/