سرویس آیین و اندیشه «سدید»؛ یکی از زمینههای مهم بروز مناقشات قومی در سطح جهان رقابت بازیگران سیاسی برای گسترش حوزه نفوذ و اقتدار خویش است. این بازیگران سیاسی با تحریک و تشویق گروههای قومی دیگر کشورها، تأمین منافع آنی و آتی خود را در تضعیف ساخت حکومتی دولتهای رقیب و بروز تنشهای قومی جستجو میکنند.
ایران بهعنوان یکی از کشورهای چندقومیتی جنوب غرب آسیا از اثرات این تهدید دور نبوده است؛ بهنحویکه گراهام فولر مسئله قومیت را پاشنه آشیل (چشم اسفندیار) ایران معرفی میکند.
کشورهای مختلفی از گذشته تاکنون به نقشآفرینی در مسائل قومی ایران اقدام کردهاند و در این برهه زمانی وجود بحرانهای منطقهای و ائتلاف کشورهای غربی، عبری و عربی آنان را به فعال سازی تحرکاتی برای مداخله در امور داخلی ایران خصوصا از طریق تشدید شکافهای قومی و مذهبی واداشته است این کشورها در پی توضیح این هستند که شکاف اقوام و اقلیتها از حکومت چقدر است و چگونه میتواند افزایش یابد و به چالش برای حکومت تبدیل شود.
از این منظر مهمترین موضوعات در دست اجرا برای این کشورها به شرح ذیل است:
۱) تقویت ملی گرایی در ایران: ایدئولوژی ناسیونالیسم در ایران توسط بخشی از عناصر داخلی و عوامل خارجی به سمت پررنگ شدن پیش میرود همزمان با افزایش تبلیغات پیرامون مسائل باستان گرایانه در ایران، کشورهای معاند سعی دارند تا از سمت چنین ایدئولوژیهایی ضربات جدیدی به جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک حکومت دینی و فارغ از تعصبات ملی گرایانه وارد کنند.
۲) اتهام زنی حقوق بشری به جمهوری اسلامی ایران: جمهوری اسلام ایران همواره از کشورهای مورد هدفی بوده که عملیات روانی و تبلیغات اغراق آمیزی در خصوص نقض حقوق بشر در آن صورت گرفته است این روند در سالهای اخیر با توجه به انفجار اطلاعاتی و سرازیر شدن طیفی از فعالان سیاسی مخالف ج. ا. ایران به خارج از کشور شتاب بیشتری گرفته است. حقوق فعالان سیاسی، حقوق اقوام و اقلیتها دینی، حقوق کارگران و زنان مهمترین مدلولهای مورد اشاره را در اغلب گزارشهای حقوق بشری در مورد ایران تشکیل میدهند. در این راستا سرویسهای جاسوسی کشورهای معارض از طریق سازمانهای بین المللی در ایران برنامه ریزی لازم را برای امکان سنجی هجمه جهانی علیه ج. ا. ایران در زمینه حقوق بشر و سازوکار تاثیر بر آن را در برنامههای خود قرار داده اند و برای نیل به اهداف مذکور، راهکارهایی، چون سازمانهای مردم نهاد غیر حساسیت برانگیز و توسعه فعالیت شبکههای فارسی زبان را مدنظر گرفته اند.
۳) تقویت فعالیتها و کمپینهای اینترنتی: در سالهای گذشته شاهد رشد روزافزون استفاده از اپلیکیشنهای موبایل محور و شبکههای اجتماعی بوده ایم این شبکهها نقش مهمی در وقایعی مانند زلزله کرمانشاه، روز کوروش، اعتراضات دی ماه، سیل، فراخوان چالش «سهم من کجاست» در ۱۲ بهمن، کمپین «مدیر بومی برای چابهار» کمپین «من لهجه دارم، پس من هستم» به دنبال بخشنامه وزارت آموزش و پرورش در استخدام معلمان بدون لهجه و... ایفا کردند. در این راستا اندیشکدههای کشورهای معارض معتقدند فعالین شبکههای اجتماعی به ویژه فعالین کمپینهای آنلاین را کنشگران جدید جهانی میدانند که میلیونها نفر را بسیج میکنند و بحثها را از طریق تکنولوژی تغییر میدهند و براین باورند که مطالعه محتویات ارسال شده در این رسانهها میتواند به ارزیابی افکار عمومی و رویدادهای سیاسی و شکل دهی به راهبردهای مبارزه با جمهوری اسلامی ایران کمک کند.
۴) تهییج قومیتی از طریق شبکههای ماهواره ای: یکی از برنامههای تاثیرگذار در حوزه هویتی در ایران فعالیت شبکههای ماهوارهای است که به علت داشتن مخاطب قومی در تحولات ایران تاثیرگذار بوده اند. برخی موارد مطرح شده در رسانههای فارسی زبان در مورد ایران عبارتنداز: ادعای وجود تبعیض قومی در شبکه من و تو، مطرح کردن سناریوی تجزیه ایران در من و تو، ادعای مقابله ثبت احوال با فرهنگ ترک زبانان در زمینه نامگذاری فرزندان توسط گوناز تی وی، تحریک آذریها به ایفای نقش پررنگتر در حرکتهای اعتراضی توسط گوناز تی وی و تاثیرگذاری هویتی سریالهای ماهوارهای (اعم از ترکی و فارسی).
/انتهای پیام/