به گزارش فرهنگ سدید، فرشید جعفری، کارشناس فرق و ادیان، در مصاحبه ای که با رادیو گفتوگو داشت. اظهارکرد: گسترش شعاع حرکتهای اسلامی در جهان معاصر، استکبار جهانی را بر آن داشت برای مقابله جدی با این حرکتها و در واقع گسترش شتابنده انقلاب و اسلام که مقر و پایگاه آن ایران شد، راهکاری در پیش بگیرد تا با این انقلاب و نظامی که به تبع آن تأسیس خواهد شد، به مقابله بپردازد. لذا سیاست استکبار جهانی با توسل به رسانه و در واقع استفاده ابزاری از امپراطوری رسانه به مقابله با نظام جمهوری اسلامی بپردازد.
وی افزود: استکبار جهانی با توسل ابزاری به رسانه سعی در پیاده کردن برخی اهداف در جامعه ایران اسلامی دارد، آنها سعی کردند با تکیه بر رسانههای خود مسائلی را در ایران رقم بزنند، از جمله دلسرد کردن مردم از اسلام را دنبال کردند و آن را افیون ملتها پنداشتند و در ادامه پروژه بدبین کردن مردم به انقلاب و قانون اساسی را پی گرفتند. همچنین اشکالتراشی و ایجاد آشفتگی، شکاف میان اقلیتها و به ویژه اقلیتهای مذهبی از برنامههایی بود که در صدد اجرایی کردن آن برآمدند.
کارشناس مسائل ادیان ادامه داد: سخن امامخمینی (ره) درباره اقلیتهای دینی به نوعی سیاست جمهوری اسلامی را نشان میدهد: «اسلام هیچگاه درباره اقلیتهای مذهبی و پیروان سایر مذاهب نظر سوء نداشته و همیشه با آنان درست برخورد کرده است و تبلیغاتی که خلاف این مطلب را برساند از جانب دشمنان اسلام است». همچنین مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) میفرمایند: «ما در داخل کشورمان، خوشبختانه از همزیستی ادیان گوناگون برخورداریم؛ یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان؛ اینها هم در کنار مسلمانان و در ظل نظام اسلامی زندگی میکنند؛ با ما همکاری و همزیستی دارند و نقش ایفا میکنند ... ما هیچ گلهای از شهروندان اقلیتهای مذهبی خودمان نداریم. ملاحظه میکنید که وقتی تبلیغات دشمنان علیه جمهوری اسلامی شکلهای موذیانهای پیدا میکند، کلیمیان ایران اعلامیه میدهند. در قضیه دیگری ارامنه ایران یا برخی گروههای دیگر مسیحی اعلامیه دادند و از جمهوری اسلامی دفاع و حمایت کردند و این جزو افتخارات جمهوری اسلامی است».
ایشان افزود: انقلاب اسلامی ایران، ادیان الهی را در جهان زنده کرد. کشور ما با عنایت پروردگار الگوی عینی همبستگی و همدلی پیروان ادیان توحیدی است و در دکترین انقلاب اسلامی اختلاف میان پیروان ادیان توحیدی از لحاظ اخلاقی محکوم است. ایران ما سرزمین اخوت بین ادیان توحیدی است. به رسمیت شناختن حقوق اقلیتهای دینی در قانون اساسی یکی از افتخارات و دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی است. حقوقی که برای اقلیتهای دینی در ایران وجود دارد، با تغییر دولتها تغییری نمیکند؛ زیرا این حقوق به واسطه قانون اساسی تضمین شده است. امروزه اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی ایران یا وجود اینکه 3 درصد از جامعهی ما را تشکیل میدهند، از حق حضور نماینده در مجلس شورای اسلامی برخوردار هستند و در بالاترین سطح قانونگذاری کشور سهیم هستند. آنان پنج نماینده در مجلس شورای اسلامی دارند؛ مسیحیان سه نماینده دارند (دو نماینده ارامنه شمال و جنوب و یک نماینده آشوریان)، زرتشتیان و کلیمیان نیز هر کدام یک نماینده در مجلس دارند. یعنی نمایندهای که با پنج هزار رأی وارد مجلس میشود، با نمایندهای که با یک و نیم میلیون رأی وارد مجلس میشود، هر دو به یک اندازه در تصمیمات کشور سهیم هستند. در کجای دنیا، ما شاهد چنین امتیازاتی برای اقلیتهای دینی هستیم؟
فرشید جعفری گفت: با همه این مسائلی که برشمردیم، در برخی از کشورهای غربی سخن از این است که حقوق اقلیتهای مذهبی را رعایت نمیکنیم در حالی که از همان آغاز پیروزی انقلاب اسلامی بر حفظ حقوق آنها تأکید شده است. اما دشمنان همواره در صدد بودند که به طرق مختلف به نظام جمهوری اسلامی ضربه بزنند. اما یکی از بحثهایی که آنها بر آن تمرکز کردند، بحث حقوق بشر است که آنها در پی آن هستند، بر هر شکلی شده، اثبات کنند که جمهوری اسلامی ناقض حقوق بشر است و به تبع آن حقوق اقلیتهای مذهبی در جمهوری اسلامی رعایت نمیشود. در حالی که با آوردن مصادیقی اثبات کردیم که حقوق آنها در همه مراحل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی رعایت میشود.
وی افزود: اقلیتهای مذهبی در جمهوری اسلامی در بخش فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی فعالیتهای خاص خود را دارند، آنها در حوزه سیاسی نمایندگانی در مجلس شورای اسلامی دارند. همچنین تعداد اماکن مذهبی آنها به نسبت جمعیتشان بسیار زیاد است و آنها آزادانه به انجام مراسم مذهبی خود میپردازند. حتی با اینکه جمهوری اسلامی با کشور ترکیه روابط خوبی دارد اما در سالروز کشتار ارمنیان به آنها اجازه داده میشود که هر ساله در یک اجتماع مراسم اعتراضی خود را نسبت به این کشتار به جا بیاورند. اما در کل باید یادآوری کرد روندی که در موضوع رعایت نکردن حقوق بشر اقلیتهای مذهبی از سوی کشورهای غربی مطرح میشود به دشمنی با انقلاب اسلامی و مخالفت آنها با دوام و رویکرد نظام جمهوری اسلامی بر میگردد و مقوله حقوق بشر به سان حربهای است که آنها برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی از آن بهره میگیرند. نکته پایانی اینکه بنده از زبان رهبران و بزرگان اقلیتهای دینی که در نظام جمهوری اسلامی حضور دارند شنیدم که میگفتند: در دوره پهلوی ما به عنوان افراد مقیم ایران به شمار میآمدیم، اما در حال حاضر در جمهوری اسلامی ایران به عنوان شهروند درجه یک به حساب میآییم و در عرصههای مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حضور فعالی داریم.