گروه آیین و اندیشه «سدید»؛ فرهنگ دفاع در ایران به دلیل تجربه زیسته ایرانیان همیشه همراه بادیانت بوده و به امری درهمتنیده با آن تبدیلشده که در بخشهای مختلف زندگی آنان مانند معماری، آئینها، کار، بازیها و آدابورسوم، حکمرانی در ادوار قابلتوجه تاریخ ایران و... نمود یافته بهنحویکه دیانت و مدنیت هم در ساحتهای مختلف زندگی ازجمله اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، سبک زندگی، تجاری و عرصه دفاعی بهصورت یکپارچه و درهمتنیده متجلی شده است.
دینداری و آموزههای ادیان الهی از ادوار قدیم ایران باستان، روح حاکم بر فرهنگ دفاع در ایران در برابر بیگانگان بوده است.
بهنحویکه شاهدیم اساس آموزههای زرتشت با اساس آیات جهاد و دفاع در اسلام مطابق است؛ اما آنچه که مبنای ارائه این نشست است تجربه زیستهی ۵۰۰ ساله یعنی زمانی است که هویت شیعی مبنای سیاست و حاکمیت در ایران قرار میگیرد. ما از این دوره یعنی ابتدای دورهی صفویه شاهد شکلگیری مقوله دفاع مقدس در جنگهای با بیگانگان هستیم. دفاعی که مبنای مقدس بودن آن:
۱) تطابق با تعالیم دین
۲) فتوی و حکم جهاد عالم و مجتهدان
۳) مردمی بودن
۴) رعایت اخلاق و فقه دفاع در میدان جنگ
بوده است.
بررسی جنگهای خارجی ایران در دورهی صفویه و قاجار و غلبهی این چهار مبنا در عمدهی جنگهای خارجی این دو دوره نشاندهندهی قداست این جنگها و اسطورهها و قهرمانانی است که در این جنگها به شهادت رسیدهاند.
نکتهای که بهعنوان روایت سده در حوزهی دفاع قابلعرضه و ملاحظه است این است که هرگاه در تاریخ ۲۰۰ سال گذشته و منتهی به سده، حکومتها از دیانت فاصله گرفتند عقبه مردمی خود را از دست دادند. مثال این قضیه را میتوان در سه دوره حکومتی افغانها، نادرشاه افشار و پهلوی مشاهده کرد.
وجه تمایز انقلاب اسلامی و امام (ره) در رهبری و مدیریت دفاع مقدس به دلیل احیا رابطهی حاکمیت، مدنیت و دینداری با ۳ دورهی حکومتی پیشگفته منجر به بازگرداندن عناصر قداست در مقوله دفاع و اتکا به توان مردم، عشایر، شهری و روستایی در عرصه فرهنگ دفاع شد.
/انتهای پیام/