پایگاه تحلیلی سدید

احساس کاذب استغنا از گروه‌های جهادی در ماموریت‌های اصلی سازمان‌های دولتی، موجب شده آنان برای حضور در یک منطقه محروم برای دریافت امکانات و تجهیزات از سازمان‌های مختلف با سختی مواجه ‌شوند مگر اینکه فردی بسیار بسیار خبره و پیگیر باشد که بتواند از این سازمان‌های دولتی تجهیزاتی دریافت کند! این درحالی است که در دهه شصت، حاکمیت حرکت‌های جهادی را به رسمیت می‌شناخت و نیرو‌های جهادی به واسطه نهادهای انقلابی مختلف، حکم از حضرت امام داشتند و اساسا مقدورات دست جهاد سازندگی بود و این نهاد دست برتر را داشت. دست برتری که بعد از رحلت امام به انحصار بوروکرات‌های تکنوکرات درآمد.