غیظ
توصیف قرآن ازخشمِ کشنده دشمنان نسبت به مومنان؛
غیظ و غضب هردو به معنی خشم است. غضب خشمگین شدن و فوران‌کردن خون قلب با قصد انتقام‌گرفتن است، در حالی که شدت یافتن غضب را غیظ گویند. (المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۰۸- ۶۱۹). واژه غیظ در قرآن بار‌ها به کار رفته است؛ غیظ حالتی نفسانی است که آثار آن در چهره و بدن ظاهر می‌شود. برافروختگی و افزایش فشار و ضربان و حرکت خون به سمت چهره و قرمزی شدید از نشانه‌های آن است. این حالت گاه موجب مرگ و سکته افراد می‌شود.
کد خبر: ۷۵۳۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۸/۲۴