پایگاه تحلیلی سدید

علی‌الله سلیمی، منتقد در میزگرد نگاهی به «به جرم خمینی» گفت: به نظرم در برخی موارد دست نویسنده بسته بوده و برای همین نمی‌توانیم این کتاب را به عنوان رمان صرف بپذیریم. چون رمان صرف زمانی است که تخیل نویسنده کاملاً آزاد باشد، اما در اینجا تخیل کاملاً کنترل یا مهندسی شده است، هر چند نویسنده توانسته به یک کار مستند تاریخی رنگ و لعاب داستانی بدهد.

توسعه هر کشور نیازمند فعالیت نخبگان است. از این رو کشور‌ها علاوه بر مستعدان برتر خود از نخبگان خارجی ساکن سرزمینشان هم برای این منظور استفاده می‌کنند و با ایجاد بستر‌های لازم و حمایت از نخبگانی که به هر دلیل وطنشان را ترک کرده‌اند زمینه جذب آن‌ها را فراهم می‌کنند.

ابر معنایی بازگشت چنان بر سیاست‌گذاری‌های ما سایه افکنده که همه سیاست‌های ما موقتی شده است. حتی نخبگان مهاجر نیز باید سالیانه اقامت خود را تمدید کنند. همه مجوزها، کارت‌ها، تشکل‌ها و... همه سالیانه است. همه چیز در اینجا برای مهاجر موقتی است؛ لذا این پیام کاملاً به اتباع ابلاغ‌شده که شما اینجا همیشه مهمان بوده و شهروند این جامعه نیستید.

مدتی است که با توجه به تعداد بالای ورود همسایگان افغانستانی به کشورمان، در فضای مجازی و فضای رسانه‌ای با یک موج افغانستانی‌ستیزی عجیبی روبه‌رو هستیم. شاید این چند وقت اخیر هم دیده‌اید که در فضای مجازی کمپین‌هایی مانند «من یک ایرانی هستم و درخواست خروج مهاجر ان افغانستانی را دارم» یا «من یک ایرانی هستم و نژادپرستی علیه افغانستانی‌ها را محکوم می‌کنم» به راه افتاده بود. در این بین هم افرادی بودند که در فضای مجازی، روایت‌هایی از رفتار‌های هنجارشکن و ناخوشایند از اتباع افغانستانی منتشر کردند.

درعرصه ادبیات کودک و نوجوان از «آسترید لیندگرن» به‌عنوان گران‌ترین جایزه ادبی جهان یاد می‌شود. امسال یک مروج کتابخوانی و البته معلمی افغانستانی از سوی شورای کتاب کودک به‌عنوان نامزد ایرانی این رویداد بین‌المللی معرفی شده است. نادر موسوی سال‌هاست ساکن ایران شده است؛ از اواخر سال ۶۲ همزمان با موج نخست مهاجر ت اتباع افغانستانی به کشورمان و به اجبار شدت گرفتن جنگ و درگیری‌ها در سرزمین آبا و اجدادی‌اش. حالا زمان زیادی از آن زمستان سختی که به همراه خانواده‌اش ترک دیار کرده می‌گذرد. آن پسر ۹ ساله روستایی سال‌هاست در قامت نویسنده و معلمی سرشناس، نه تنها بر تنگنا‌های تحصیلی پیش‌روی مهاجر ان غلبه کرده بلکه توانسته با راه‌اندازی چندین شعبه مدارس خودگردان خاص کودکان مهاجر افغانستانی و ساکن مناطق محروم برای دسترسی آنان به امکانات فرهنگی و آموزشی گام‌های جدی بردارد. افزون بر این، از او به‌عنوان فعال رسانه‌ای و نخستین ناشر تخصصی شعر و ادبیات افغانستان (انتشارات آمو) در کشورمان هم یاد می‌کنند

در این ایام مهتابی از افق آسمان که به دشت نینوا نظر افکنی؛ جمعیت مهاجر و انصار را می بینی که هر دو دست از تعلقات شسته و پای دل در عقبا نهاده اند و در این راه در حال ترسیم "فستبقوالخیرات" بر صفحه زمین و زمانند.