پایگاه تحلیلی سدید

آزادی به‌راحتی اتفاق نمی‌افتد و هزینه‌بر است. کارگردان به دنبال آن است که نشان دهد هزینه آزادی، شهادت است. در ابتدای نوشته فیلم، حسین ترابی ذکر می‌کند که اگر ملتی نخواهد شهید داشته باشد، آزاد نخواهد بود؛ بنابراین ملت ایران به پیشواز مرگ می‌روند و فیلم «برای آزادی» با نمایش پلان مرگ و قبرستان شروع می‌شود و با مرگ و قبرستان نیز به پایان می‌رسد. اما درعین‌حال، فیلمی ناامیدکننده نیست.

انحراف سینما نسبت به مخاطب از نقطه‌ای آغاز شد که این آقایان نسبت به تماشاگران نگاه منفی داشتند و سینما را به این سمت بردند که ما باید برای کسب اعتبار جهانی فیلم‌های روشنفکرانه بسازیم. وقتی سینما به لحاظ مدیریت و بودجه دولتی شد و حاکمیت نیز به نوع خاصی از فیلم‌ها چراغ سبز نشان می‌داد درنتیجه اکثر فیلم‌سازان در زمان ساخت فیلم بجای اینکه نیاز مخاطب و جذب او به سالن‌های سینما را مدنظر داشته باشند، بیشتر به فکر این بودند که فلان جشنواره خارجی آن‌ها را بپسندند.

منتقد سینمای کشورمان گفت: تمام فیلم هایی که به عنوان نماینده جمهوری اسلامی در جشنواره های جهانی شرکت کرده اند هیچ کدام با مضمون انقلاب و دفاع مقدس نبوده است و این جای تاسف دارد.