پایگاه تحلیلی سدید

خراسانی می‌گوید: باید به تدریج نوع ارتباط حاکمیت با سلبریتی‌ها عوض شود. از این جهت که محیط اینها را تغییر دهیم، نه اینکه صدا کنیم و بگوییم چرا این کار را کردید و... . آنها همین را بعدا به بقیه می‌فروشند و می‌گویند با من برخورد شد. مثلا اینها درباره تحریم‌ها موضع نگرفتند یا به ندرت موضع‌گیری کردند. هر زمان موج اجتماعی راه می‌افتد، اینها جلو می‌افتند چون در حالت عادی اساسا سیاسی نیستند. به نظر من هوشمندانه‌تر این است که نهادهای متولی اینها را به لحاظ سیاسی به روز نگه دارند. یعنی بگوید آقای فلانی، خانم فلانی این‌چنین است و در این صورت تعداد کمی باقی می‌مانند و نقش اینها را می‌توان به تدریج کمرنگ کرد.

وقتی درمورد تخیل سیاسی و اجتماعی حرف می‌زنیم درواقع جهان اجتماعی و جهان سیاسی خود را به عنوان امر جمعی به شکلی تخیل می‌کنیم، ولی چیزی که برای ما مهم است اینکه این تخیل سیاسی بتواند افق جدیدی باز کند و ما به شکل جدیدی بتوانیم خود را تخیل کنیم.

نکته‌ای اصغر فرهادی در مصاحبه خود بیان کرد. او گفت من در سرزمینی زندگی می‌کنم که مردم شعر می‌فروشند. او به فال‌فروشی کودکان کار، وجه رمانتیزه شده فرهنگی می‌دهد؛ ولی کسی که شعر می‌فروشد، چیز دیگری برای فروش ندارد. یعنی ارزان‌ترین چیز ممکن را می‌فروشد که کاغذ است. این یعنی فرهادی فقر را در این نمی‌بیند، بلکه فرهنگ را می‌بیند. طبقه پایین وقتی می‌خواهد ری‌کد شود (کدگذاری مجدد Recoding)، باز از منظر و چشم‌انداز مرکز ری‌کد می‌شود؛ ما در کشوری زندگی می‌کنیم که مردم شعر می‌خرند...