پایگاه تحلیلی سدید

در شعر نمی‌توانیم فقط به اشک فکر کنیم. در شعر امروز فقط قافیه و ردیف کنار هم قرار گرفته و از هنر و کشفیات شعری خالی است. به همین دلیل بعضی از مداحان عزیز بخصوص آنها که پیشکسوت هستند از ظرفیت شعر امروز بهره نمی‌گیرند و به قول معروف نقشی در ارتقای شعر آیینی امروز ایفا نمی‌کنند و اصولاً تا جایی که من خبر دارم، شعرایی که فاخر می‌گویند، و سنجیده و با صلابت شعر می سرایند با مداحان چندان ارتباطی ندارند و از آن‌سو مداحان هم شعرای خودشان را دارند که بنا بر سلیقه مداح و جلسه مذکور شعر می‌سرایند. در حالی که شاعر آیینی باید شعرش را بگوید، مداح معرفت‌آموزی کند و آن را به مستمع انتقال بدهد.»

غلامرضا طریقی معتقد است شعر آیینی باید موضع داشته باشد و آسیب شعر‌های امروز آیینی این است که درگیر توصیف و ردیف‌کردن قافیه هستند، در حالی که باید به سمت اندیشه برگردند.