پایگاه تحلیلی سدید

تابستان که می‌شد، به زحمت در آستانه اذان مغرب باید از کوچه، جمع‌مان می‌کردند؛ آن‌هم در چه حالی؟ اگر در پارکینگ سر و پایمان را نمی‌شستیم حق ورود به خانه را نداشتیم؛ ما آهن‌ربا بودیم و خاک، آهن. در چنان وضعیت خاک‌آلودی به اذان مغرب می‌رسیدیم که گویی از میدان جنگ بازگشته‌ایم.

اهمال در ماجرای قتل امیرکبیر، موضوعی است که با مروری گذرا بر آثار هنرمندان به‌راحتی می‌توان بدان اذعان کرد. موضوعی که نشان می‌دهد پژوهش ایران هنوز در شرح ماجرای ترور یکی از بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین سیاستمداران خود، دست خالی است.

ما همواره در تاریخ ایران با این مشکل مواجه بوده‌ایم که پس از مرگ یک پادشاه، جنگ قدرت رخ دهد. کسانی که طرفدار شاه‌صفی بودند، یک‌جور شعارنویسی می‌کردند. این اولین دیوارنوشته‌ای است که سراغش می‌روم. دیوارنوشته‌های بعدی می‌رود سراغ شرایط دیگر، مثل اصفهان در محاصره افغان‌ها که آن زمان خیلی دچار قحطی هستیم و محاصره‌ایم. از نظر اجتماعی، کاری که الان آمریکایی‌ها با ما می‌کنند، یعنی ما را تحت محاصره اقتصادی قرار داده‌اند، آنجا نیز همین اتفاق می‌افتد و در نهایت شاه سلطان‌حسین مجبور می‌شود با افغان‌ها صلح کند. دیوارنوشته بعدی راجع به این مساله است. بعد وارد دوره قاجاریه می‌شویم.