به گزارش «سدید»؛ «زوجینو» مسابقه تلویزیونی خانوادگی است که با هدف توجه به بنیان خانواده، ایجاد روحیه شادابی و نشاط و تشویق جوانان به ازدواج و تشکیل خانواده از شبکه سه سیما پخش میشود. این مسابقه با اجرای باربد بابایی در هر قسمت میزبان دو زوج جوان ایرانی است که شامل بخشهای متنوع، مهیج و جذابی بوده و با آیتمهای کارشناسی شده توأم با ابتکار و خلاقیت قرار است که لحظات شاد و دلچسبی را برای مخاطباناش فراهم کند. شاید این روزها دیگر خیلی عجیب به نظر نرسد که تلویزیون را بهعنوان یکی از اعضای خانوادهها به شمار بیاوریم، چراکه در روزهای قرنطینه که برعکس هر زمان دیگری بر عدم رفتوآمدها و دورهمیهای خانوادگی تأکید میشود، دیگر یار و همنشینی غیر از تلویزیون و برنامههای آن برای خانوادهها باقی نمیماند.
اما مهم اینجاست حال که این توفیق اجباری خانوادهها را بیش از هر زمان دیگری به سمت این جعبه جادویی کشانده مسوولان و برنامهسازان تا چه حد میتوانند از این فرصت طلایی استفاده کرده و در راستای فرهنگسازی و آموزش بهویژه در حوزه خانواده از آن استفاده کنند. در این راستا مسابقه «زوجی نو» برنامهای جدید از شبکه سه سیماست که با هدف شناخت و تعامل میان زوجین تولید شده و قصد دارد تا جدای از نقش سرگرمی و ایجاد ساعتی مفرح، خانوادهها و بهویژه زوجهای جوان را به هم نزدیکتر کند، این برنامه که براساس نظرات کارشناسان و روانشناسان حوزه خانواده تولید شده سعی دارد تا با طرح موضوعات مختلف در قالب بخشهای مسابقه، نکات فراموش شدهای از جمله اهمیت قدردانی بهخصوص در بین خانوادهها بهویژه همسران را به جامعه یادآوری کند.
همچنین سوق دادن خانوادهها و تشویق آنها به برگزاری مراسم و مجالس بیتجمل و کم کردن هزینههای اضافی و توجه به موضوعات اصلی در این مراسم، باب کردن فرهنگ گفتگو در بین اعضای خانواده و بهرهگیری از شیوههای روانشناسانهای از جمله نامهنگاری برای برطرف کردن مشکلات و ابراز احساسات نسبت به یکدیگر از جمله بخشهای مهم این برنامه بهشمار میرود.
در واقع این مسابقه دو مقوله سرگرمی و آموزش را همزمان هدف قرار داده تا با یک تیر دو نشان بزند و در سایه ایجاد لحظات شاد و دلچسب برای خانوادهها آنها را با زبانی ساده با مهارتهای زندگی زناشویی آشنا کرده و دریچهای تازه از یک زندگی ساده، ولی پرتفاهم را به آنها بیاموزد.
ولی قطعا این مسابقه به لحاظ تکنیکی هم ضعفهایی دارد که یکی از آنها عدم تنوع بخشهای برنامه است، درواقع شاید این ضعف در چند قسمت به چشم نیاید، ولی پس از گذشت چند قسمت این عدم تنوع بیننده را خسته و دلزده میکند، همچنین از دیگر موضوعات عدم بهرهگیری و استفاده صحیح از دکوری با این حجم است که متأسفانه هنوز آن چنان که باید از ظرفیتهای آن استفاده نشده است.
البته برخی نیز بخشهای این برنامه را کپیبرداری از مسابقات شبکههای خارجی عنوان کرده و این را از نقاط ضعف آن محسوب میکنند که باید به این نکته اشاره کرد که در حال حاضر بسیاری از مسابقات و برنامهها در سراسر دنیا به نوعی کپیبرداری و وامگرفته از یکدیگر هستند، اما مهم اینجاست که برنامهسازان تا چه حد بتوانند در بومیسازی آنها موفق عمل کنند، اتفاقی که در عصر جدید به نحو مطلوبی رخ داد، اما سازندگان «زوجی نو» هنوز تا آن حد مطلوب فاصله دارند.
در هر صورت تلاش دستاندرکاران «زوجی نو» به لحاظ آموزش سبک بهینه زندگی و تکنیکهای شناخت متقابل از یکدیگر و بردن این ساختار در قالب یک مسابقه قابل تقدیر است بهویژه اگر خانوادهها با آموزش و بکارگیری چنین مهارتهایی بتوانند در مسیر یک زندگی شاد و پرتفاهم گام بردارند.
برای بررسی این برنامه خوش رنگ و لعاب تلویزیونی ابتدا با باربد بابایی مجری و سپس با حامد خانی تهیهکنندهاش گفتوگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید.
من شومنام و مجری نیستم!
آقای بابایی! شما در برنامههای مختلف تلویزیونی اجرا داشتهاید؛ آیا این تغییر ژانر حرفهای است؟
حتما غیرحرفهای است. من در این سالها بالای دوهزار قسمت برنامه ساختهام. بالای ۹۰ درصدشان در حوزه موسیقی بوده است. علت آن هم این بوده که من همزمان برنامهساز و تهیهکننده حوزه موسیقی بودهام. آنچه که به خوبی از من برمیآید محصولاتی است که در دایره موسیقی است. وقتی سازمان به خاطر پروتکلهایش صلاح نمیداند حضور پررنگی در موسیقی داشته باشد برای من فقط دو راه باقی میماند. یا باید پای برنامههای موسیقایی که قبلا در آنها موفق بودهام بایستم؛ که ممکن است تا سالها پیش نیاید! یا باید شرایط را تلطیف کنم تا بتوانم اجرا کنم.
اینها را با مدیران سیما هم مطرح کردهاید؟
به مدیران بارها گفتهام که من شومنام و مجری نیستم! مجری چارچوبهای خودش را دارد که براساس برنامه عمل میکند. حالا ممکن است گفتوگومحور یا هرچیز دیگری باشد. مجری باید مهمان داشته باشد تا بتواند برنامه را جلو ببرد. اما من در فضای یک شومن استندآپ و شوخی میکنم.
«تبتاب» را هم راضی نبودید؟
من از تجربیاتی مثل «تبتاب» فراریام! برنامههای ایستا و بیریتم که دونفر مقابل هم بنشینند اصلا فضای من نیست و از آنها متنفرم! ریتم زیادی در زندگی دارم و به همین خاطر ترجیح میدهم برنامههایی را داشته باشم که به صورت ایستاده و شلوغ و پرتحرک باشد. وقتی به «زوجینو» رسیدم احساس کردم کانسپت این برنامه تاحدودی به همان فضای شومنی که گفتم نزدیک است. تحرک، ریتم، فرم فانتزی و... تاحدودی به خواستههایم نزدیک بود. وگرنه طبیعی است که بعد از سالها فعالیت بدانم بهدرد چه فضایی میخورم.
یعنی اگر دوباره برنامه تاکشویی به شما پیشنهاد شود قبول نمیکنید؟
صد درصد قبول نمیکنم! مگر اینکه تمام درها برای فعالیت تصویریام بسته باشد و آن تنها گزینه برای حضورم روی آنتن باشد و از طرفی مساله مالی خوبی هم داشته باشد.
واقعا به برنامههایی مثل «شبکوک» دیگر مجوز داده نمیشود؟ مگر بخش زیادی از «عصرجدید» تلنت موسیقی نیست؟
اتفاقا توجیه «عصرجدید» این است که تنها بخشی از برنامه مربوط به موسیقی است. بعد از شبکوک نامهنگاری و جلسات متعددی با مدیران داشتیم. گفتیم برنامههایی مثل شبکوک میتوانندبا آشفتگی بازار موسیقی ایران و هرز رفتن استعدادها مقابله کنند. اتفاقی که خروجیاش نهایتا به نفع جامعه و تلویزیون است.
با دیگر قالبهای برنامه موسیقایی مخالف بودند؟
پیشنهاد بعدیام به دوستان شبکه نسیم برنامهای با فضای نود موسیقی بود. گفتند درست است که هدف ایجاد فضایی انتقادی از طریق این برنامه است، اما نهایتا تبلیغ موسیقی خواهد بود.
مگر امروز که تلویزیون به موسیقی ورود نمیکند، موسیقی تعطیل شده است؟! تلویزیون نمیتوانست جلوی دلالبازیها و مشکلات عرصه موسیقی را بگیرد؟
دقیقا حرف شما درست است! تمام این مسائل را با استدلال به صورت حضوری و مکتوب به مدیران ارائه کردهام. اتفاقا بیشتر مدیران هم این مشکلات را قبول دارند. متاسفانه بعضا تصمیمگیریها محصول فشارهای بیرون سازمان است. یکی از مدیرانی که باعث ساخت «شبکوک» بود آقای دکتر کرمی مدیروقت شبکه نسیم بود. هنوز هم وقتی با ایشان صحبت میکنم معتقدند ادامه دادن «شبکوک» به نفع موسیقی کشور بود. متاسفانه گاهی تصمیمات ارگانها تحتتاثیر مجموعههای بیرونی است.
به «زوجینو» برگردیم! اگر خودتان بودید چه تغییراتی در این برنامه اعمال میکردید؟ چه نقدهایی را به آن وارد میدانید؟
اگر اختیار با خودم بود حتما تغییرات زیادی اعمال میکردم! بچههای «زوجینو» زحمت بسیار زیادی را متحمل شدهاند. اما هسته اولیهای که طراحی آیتمها را انجام داد به نظرم نقصهایی زیادی داشته است. با مدیران شبکه درحال روتوش و اصلاح برخی مشکلات هستیم. «زوجینو» برای یک بسته هشتاد قسمتی تهیه شده است. تا به امروز فقط ۲۰ قسمت روی آنتن رفته است. معمولا هر برنامه تلویزیونی باید ۳۰ قسمت بگذرد تا نفس آن بالا بیاید. باید نقدها را ببیند تا حفرهها را بشناسد.
پس باتوجه به تعداد بالای قسمتی که هنوز تولید نشده امکان تغییرات جدی در برنامه وجود دارد؟
قطعا! پس از ویژهبرنامه شب یلدا دو هفته استراحت بودیم. میخواهیم در هرچندقسمت یک آیتم جدید جایگزین کنیم. ما احتمال زیاد ویژهبرنامه ایام نوروز هم خواهیم داشت. نزدیک به هفتاد قسمت فرصت اصلاح نواقص را داریم. آنچه سهم گروه برنامهساز است شدیدا درحال تحقیق است تا رقم بخورد. اما نهایتا مسائل دیگری هم در موفقیت یک برنامه مؤثر است. زمان پخش، روزهای پخش، ثبات و استمرار و مسائل دیگر کنداکتور اهمیت ویژهای دارند. مدیران شبکه سه لطف زیادی به ما دارند و درحال تلاش برای کمک به برنامهاند، اما همیشه از آنها خواهش کردهایم تا زمان پخش برنامه ثابت باشد و تحتتاثیر پخش فوتبال تغییر نکند. امیدواریم در پخشها بعدی روزها و ساعات پخش ثابت داشته باشیم.
استودیوی شکیل و بزرگی دارید، اما انگار این خودش به یک نقطه ضعف محسوس تبدیل شده است، چون کارکردی ندارد؛ موافقید؟
آیتمهایی داشتیم که از این فضای بزرگ استفاده بهینهای شود. اما کرونا دست ما را بست. ما با تماشاچیان بازی و معاشرت داشتیم. زمانی به تولید شروع کردیم که به ما گفتند در استودیویی که ۲۱۰صندلی دارد نهایتا ۳۰تماشاچی باشد. نهایتا کار لخت شد و مجبور به حذف آیتمها شدیم. حضور تماشاچی در چنین برنامههایی نفس کار است. با ۳۰ نفر تماشاچی کار درنمیآید. متاسفانه استفادههای شیکی که از دکور داشتیم به این واسطه ازبین رفت. ما یا باید مثل عصرجدید کار را تعطیل میکردیم و یا ادامه میدادیم. الزام شبکه تولید برنامه بود.
شخصا فکر میکنید برنامههای تلویزیونی میتوانند در این شرایط جوانان را برای ازدواج ترغیب کنند؟
اجازه بدهید به این شکل پاسخ شما را بدهم. در طول همین ۲۰ قسمت که پخش شده است بازخوردهای زیادی را دریافت کردهام. دربرنامه مکرر میگوییم چه خوب است هزینههای سنگین مراسم را کم کنیم تا زندگی راحتتر شروع شود. یا این عادت بد جهیزیه سنگین و مهریه اصلاح شود. بازخوردهای زیادی دراین زمینه داشتم. آدمهای مختلفی گفتند به این مساله فکر کردهاند و زندگیشان را شروع کردهاند. پس مؤثر است.
بهعنوان سؤال آخر، درمقام یک برنامهساز یک برنامهساز جای چه چیزی را در سیما خالی میبینید؟
وقتی «شبکوک» را ساختیم به کپیکاری متهم شدیم. بعدش این رویه در تلویزیون باب شد! کپی کلمه غلطی بود. در همه جای دنیا مرسوم است که وقتی فرمی از یک برنامه به صورت استاندارد ساخته میشود بهتر است دیگران آن را دستکاری نکنند و عینا ادامهاش دهند. به نظرم مدیران تلاش زیادی برای جذب مخاطب میکنند، اما بهطور کلی ما در محدودیت باید خلاقیت داشته باشیم. امروز دهها شبکه فارسیزبان ماهواره کار میکنند. ۹۰ درصد آنها بیننده ندارند. آن ۱۰ درصد چه کار کردهاند؟ از حفرههای ما استفاده کردهاند. هرچه ما نداریم را پوشش دادهاند. به ما جلوی کاتیوشا تیرکمان دادهاند! ما چارچوبها را میشناسیم، اما ما باید اول مخاطب را سرگرم کنیم و در دل سرگرمی پیام خودمان را ارائه کنیم. در تلویزیون کمبود ویترین سرگرمی داریم. باید مردم شاد شوند و با حال خوبی که دارند پیامهای خودمان را بدهیم.
هدف اصلی ما استحکام بنیاد خانواده است
آقای خانی! ایده «زوجینو» از کجا آمد؟
«زوجینو» مسابقهای خانوادگی است که هدف اصلیاش استحکام بنیاد خانواده است. با این رویکرد که بتوانیم به بنیاد خانواده کمکی کنیم این برنامه را ساختیم. هدف بعدی ما ترویج ازدواج در سنین پایینتر است. میانگین سن شرکتکنندگان ما حدود ۲۵ سال است. میخواهیم شور و هیجان آنها را نشان بدهیم. این میتواند به تشویق جوانان برای ازدواج کمک کند. بحث دیگر فرزندآوری است. این یک دغدغه مهم برای کشور است که در سالیان اخیر بهوجود آمده است. این میتواند در آینده به یک بحران تبدیل شود. امیدواریم بتوانیم در حوزه ترویج فرزندآوری هم به موفقیتی برسیم.
چطور این فرم فعلی را انتخاب کردید؟
پنج آیتم داریم که هرکدام در ابتدا با مفاهیمی شروع شده که به یک اتفاقی خاص منتهی میشوند. کیک، چکش و آشپزی هرکدام بهانهایاست که نکات مدنظرمان را منتقل کنیم. سعی کردیم مفاهیم اصلی که به بنیان خانواده کمک میکند را در قالب این آیتمها به صورتی که گلدرشت نباشند به مخاطب ارائه کنیم. بحث اصلی مفاهیمی است که بتواند در زندگی به زوجها کمک کنند. مواردی مثل صبر، ازخودگذشتی و... که اگر در زندگی زوجها باشد قطعا به یک زندگی موفق منجر خواهد شد. براساس آنها سناریویی طراحی کردیم و مفاهیم اصلی را مدنظر قرار دادیم.
درباره «زوجینو» برخی بحث کپی بودن را مطرح کردند. در یک برنامه با موضوع ازدواج چطور این موضوع شدنی است؟
این موضوع کپی کردن یک بحث رایج در دنیاست. وقتی برنامهای موفق باشد در همه جای دنیا کپی و تکرار میشود. در ابتدا سعی میکنیم اگر آیتمی تکراری باشد به آن فکر کنیم که آیا ایرانیزه کردن آن شدنی است. میشود با فرهنگ ایرانی تطابقاش دهیم. سپس با معماری فرهنگی خودمان هماهنگاش میکنیم. نهایتا دو آیتم در برنامه ما کپی است. مابقی بومی خودمان است. البته با کپی بودن هم مشکل نداریم. به شرط آنکه بشود با فرهنگی ایرانی هماهنگاش کنیم. مثلا آیتمهای کیک و چکش که کپیاند بیشتر ویترینی و فان هستند.
انتهای پیام/