پایگاه تحلیلی سدید

در عفاف هم من از همین صحبت کردم؛ باید آنقدر مرز‌های قانونی را برای عرصه‌های زندگی توسعه دهیم که مدل‌های مختلف زندگی در آن تعریف شود. در حالی‌که مدل‌های زندگی از خط کلی بیرون نزند. در عین حال احساس خفگی به اقشار مختلف دست ندهد. حکمرانی فرهنگی درست و قانون گذاری فرهنگی درست این است که مرز‌های اجتماعی فرهنگی در عرصه‌های مختلف زندگی هم از حیث سیاست‌گذاری و هم از حیث قانونی توسعه داشته‌باشد.

آموزش و پرورش هم برای حیای بچه‌ها کاری نکرده و نتوانسته است سبک زندگی عفیفانه را نهادینه کند. وزارت آموزش عالی هم وقتی جوانی وارد دانشگاه می‌شود، همه چیزش غارت می‌شود تا یک مدرک بگیرد، البته قصد سیاه‌نمایی ندارم و زحمت‌های انجام‌شده را نادیده نمی‌گیرم، اما باید نگاه جامعی به مسائل داشت. وقتی این همه شبکه ماهواره‌ای علیه جمهوری اسلامی تجمیع شده‌اند، چرا ما مقابله نمی‌کنیم، چطور وقتی یک پهپاد دشمن بالای آسمان ایران دیده می‌شود، قرارگاه خاتم‌الانبیا با جدیت مقابله می‌کند تا دشمن به خودش جرئت تهاجم ندهد، اما وقتی بمباران بی‌حیایی می‌شویم، کار جدی انجام نمی‌دهیم.

دوستدار درباره طرح «چهارشنبه‌های طلایی» می گوید: ما برای زنان و دخترانمان در فعالیت های میدانی طرح و ایده خاصی نداشتیم اما با این کار حوزه فعالیت میدانی بانوان ما افزایش پیدا کرده است و نگاه زنان محجبه ما از چاردیواری بسیج و کانون های فرهنگی به کف میدان و در بطن جامعه بودن تغییر پیدا کرده است و ارتباط مستقیم و چهره به چهره با گروه های دیگر جامعه دستاورد بزرگی است.