گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ فریدون حسن: ۱۷ شوال را روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ایی نامیده اند. در مظلومیت این ورزش همین بس که روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ۳۲ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۸۹ در تقویم ثبت شد و شرح تلاشهای انجام شده برای ثبت آن در تقومی ملی (!) عمری به اندازه سالهای از دست رفته «ورزش زورخانه» دارد که شرح آن در این مجال نمیگنجد، اما اینکه این روزها عده ایی در تلاش هستند تا با ایجاد دوقطبی زن و مرد، ورزش زورخانهای و کشتی پهلوانی را با اهداف سوء دچار حاشیه کنند و با نام آزادی، مسیر فرهنگ پهلوانی را به انحراف ببرند و اصالت این ورزش را خدشه دار کنند، جای تامل جدی دارد.
شاید لازم باشد به صورت جدی این مسئله را بررسی کرد که «چه موانعی بر سر راه تبلیغ و بسط و توسعه فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ایی وجود داشته که ثبت و گسترش آن ۳۲ سال به طول انجامیده و پس از گذشت یک دهه از پذیرش این ورزش، عده ایی درصدد آن هستند که با تحریف فرهنگ پهلوانی، این ورزش اصیل را به بیراهه ببرند؟»
هرچند که سیاستهای جمهوری اسلامی ایران به هیچ عنوان مخالف حضور بانوان در عرصههای تاثیر گذار اجتماعی به ویژه ورزش نیست، اما فراموش نکنیم که هدف افرادی که خواستار حضور زنان در گود زورخانه هستند، نیز اهمیت دادن به ورزش بانوان نیست. لازم است به این نکته مهم توجه داشت که حرمت و شان و منزلت بانوی ایرانی که در پهلوانی، جوانمردی و مروت چیزی کمتر از مردان این دیار ندارد بسیار بالاتر از این است که اسیر اهداف و سیاستهای این افراد شوند.
امروز و در سایه تلاشهای برخی دلسوزان ورزشی، مرام نامه و آیین نامه ترویج و توسعه فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ایی به ثبت ملی و یونسکو رسیده است، اما هنوز در داخل کشور با مشکلات عجیب و غریبی روبرو است که حتی در ورزشهای وارداتی نیز با آنها روبرو نیستیم. به عنوان نمونه میتوان به مسئله بی ضابطه و غیرقانونی حضور بانوان در ورزش زورخانه اشاره کرد که کاملا مغایر اهداف و برنامههای تدویین شده در مرام نامه پهلوانی و ورزش زورخانه ایی و کاملا مغایر با اصول اعتقادی و عرفی این فرهنگ و ورزش باستانی از ابتدای شگل گیری است. زیرا هدف از بسط و گسترش فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ایی ترویج پهلوانی است نه صرفا انجام چند حرکت ورزشی، که در حال حاضر از سوی برخی از افراد دنبال میشود.
جای تاسف است که عده ایی در سایه برخی اهداف و برنامههای خودسرانه و به اسم فدراسیون جهانی در تلاش هستند تا شرایط را به سمت و سویی سوق دهند که این ورزش با اصالت و این فرهنگ غنی همچون دیگر ورزشها اسیر روزمرگی شده و با نگاهی سطحی در حد ورزش هایی، چون بدن سازی و پرورش اندام نزول کند. نگاهی به تصاویر برنامههایی که این آقایان متولیان برگزاری آن هستند به خوبی نشان دهنده اهداف آنها است. تصاویری که شان و منزلت فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ایی بسیار بالاتر و برتر از آنی است که بخواهیم حتی در مورد آنها حرف بزنیم.
یکی از هدف والای ورزشی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این بود که قهرمانان ورزشکار این مرز و بوم پهلوانی را هم بیاموزند، اما این هدف غایی در طول تمام این سالها گم شد چرا که اصل بر قهرمان پروری و مدال اوری و کسب پیروزی و موفقیت به هرقیمت ممکن بود. مرام پهلوانی گم شد، یکی از دلایل عمده آن نیز سنجش کارنامه مدیران ورزشی است که با کسب موفقیت در عرصههای بین المللی به هر صورت موجه و غیر موجه سنجیده شد و سرانجام آن شد که امروز شاهد سقوط اخلاقی ورزش و ورزشکاران کشورمان هستیم. بگذریم که هر از چند وقتی برخی حرکت انجام میشود که کاملا شخصی است و هیچ ارتباطی با سیستم مدیریتی ورزش کشور ندارد.
از اصل مطلب فاصله نگیریم. ورزش زورخانه ایی و فرهنگ پهلوانی ریشه در فرهنگ و باور مردم ایران دارد و باید در جهت بسط و تقویت آن تلاش کرد. حضور قدرتمند فدراسیون ورزشهای زورخانه ایی و مقاومت در برابر خواستههای نا بجا و خارج از عرف و شرع فدراسیون جهانی که اصلا معلوم هم نیست مورد تایید مراجع بین المللی ورزش باشد اولین گام در جهت تقویت این فرهنگ و ورزش اصیل آن است. فدراسیون ورزش زورخانه ایی بعنوان متولی اصلی این ورزش در کشور باید تلاش کند که این فرهنگ ورزشی را آنگونه که هست و باید باشد به جهان معرفی کند نه آنگونه که برخی تلاش دارند، بدون تردید ترویج فرهنگ پهلوانی در ورزش کشور میتواند زمینه ساز موفقیتهای بزرگ دیگری باشد. موفقیتهایی که عده ایی با علم به آنها و برای جلوگیری از پیروزی ورزش ایران کمر به نابودی فرهنگ پهلوانی و ورزش اصیل و باستانی آن بسته اند.
/انتهای پیام/