نقش مهم ورزش در تحقق شعار سال؛
تا سال‌های پایانی دهه ۷۰ تیم‌های باشگاهی و حتی ملی ایران در رشته‌های مختلف به‌راحتی از تولیدات داخلی استفاده می‌کردند اما درست از همین سال‌ها و با ورود به دهه ۸۰ به یک‌باره برندهای خارجی و البته بی‌کیفیت جای این تولیدکننده‌های خوب داخلی را گرفتند و کار بجایی رسید که طی دو دهه امروز هیچ نشانی از این تولیدکنندگان دیده نمی‌شود.
به گزارش «سدید»؛ فریدون حسن: این روز‌ها که به سبب شیوع و همگیری ویروس کرونا ورزش کشور مانند ورزش تمام نقاط جهان تعطیل است بد نیست آقایان مسئول ورزش بنشینند و قدر هم بدور از سر و صدا‌های روز‌های اوج مسابقات ورزشی از زوایای جدید به ورزش نگاه کنند.
مثلاً بد نیست که بنشینند و فکر کنند ورزش چگونه می‌تواند در تحقق بخشیدن به شعار سال و منویات رهبر معظم انقلاب کمک کند. بدیهی است که در تمام سال‌های گذشته حواشی و مسائل پیرامون ورزش این‌قدر زیاد بوده که آقایان مسئول به‌صرف دادن شعار حرکت در مسیر تحقق فرمایشات حضرت آقا بسنده کرده‌اند و بعد از مدت کوتاهی همان راه و رسم غلط سال‌های قبل را در پیش‌گرفته‌اند. راه و رسمی که تقریباً در تضاد کامل با شعارهای و اهداف تعریف‌شده از سوی معظم له بوده است. نمونه‌اش همین شعار و دغدغه چندساله رهبر انقلاب در خصوص مسائل اقتصادی، رونق تولید، جهش تولید، تولید ملی و...
راستی ورزش کشور تا چه میزان در این راستا قدم برداشته است؟ اگر بگوییم تقریباً هیچ بی‌ربط نگفته‌ایم و بی‌راه نرفتیم. سال گذشته سال رونق تولید بود و امسال سال جهش تولید، اما ورزش کشور و بخصوص رشته‌هایی که بیشتر از همه دیده می‌شوند تا چه میزان در تحقق این شعارها قدم برداشته‌اند؟
تا سال‌های پایانی دهه ۷۰ تیم‌های باشگاهی و حتی ملی ایران در رشته‌های مختلف به‌راحتی از تولیدات داخلی استفاده می‌کردند. تولیدکننده‌هایی نظیر شکاری، امینی، حصاری و... البسه تیم‌های بزرگ باشگاهی و ملی را تولید می‌کردند. تولیداتی که حتی در مسابقات مهم بین‌المللی نیز برتن ملی پوشان و ورزشکاران کشور بود، اما درست از همین سال‌ها و با ورود به دهه ۸۰ به یک‌باره برندهای خارجی و البته بی‌کیفیت جای این تولیدکننده‌های خوب داخلی را گرفتند و کار بجایی رسید که طی دو دهه امروز هیچ نشانی از این تولیدکنندگان دیده نمی‌شود و در عوض آنچه که در بازار دیده می‌شود اجناس بی‌کیفیت خارجی و کپی‌برداری از آنهاست.
امروز تنها یک تولیدکننده داخلی در کشور وجود دارد که به‌صورت محدود در مقابل حجم عظیم واردات کالاهای ورزشی مقاومت می‌کند ولی آیا می‌توان به این مقاومت تک‌نفره! دل‌خوش بود؟ حضور قدرتمندانه شبکه دلالی در ورزش تنها به جابجایی بازیکن و مربی خلاصه نمی‌شود. دلال‌های حاکم بر بازار ورزش حتی اینجا هم مشغول فعالیت هستند و جای تأسف است که عنوان کنیم مدیران سطح بالای ورزش از کنار دلالی آن‌ها منتفع می‌شوند و این است دلیل اصلی ورشکستگی و نابودی تولیدکنندگان کالاهای ورزشی داخلی.
به‌طور نمونه می‌توان به عقد قرارداد چند فصل پیش سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال با یک شرکت خارجی اشاره کرد. قراردادی که در آن ما حتی حق اعتراض نداشتیم و مجبور بودیم از اجناس بی‌کیفیت این شرکت استفاده کرده و دم نزنیم، تشت رسوایی این قرارداد زمانی از بام افتاد که نماینده این شرکت در بازدید از اردوی تیم ملی فوتبال صراحتاً اعلام کرد که این اجناس تولیدات ما نیست و تقلبی است! به همین راحتی!
این تنها یک طرف داستان است، تجهیزات و امکانات و لوازم ورزشی تنها در البسه خلاصه نمی‌شود، اما سرازیر شدن سیل تجهیزات ورزشی خارجی به کشور باعث شد تا مسئولان ورزش کشور در دو دهه گذشته چشم بر روی تلاش برای پروبال دادن به تولیدکنندگان داخلی ببندند و صرفاً مصرف‌کننده اجناس و لوازم خارجی باشند که صد البته عمدتاً بی‌کیفیت هم هستند.
حالا هجوم کرونا باعث تعطیلی ورزش شده هرچند که در این تعطیلی نیز حاشیه‌های خودساخته و مصنوعی ورزش این‌قدر زیاد شده که بازهم مسئولین بجای نشستن و فکر کردن به دغدغه‌های اصلی کشور درگیر این حواشی هستند. اما یادمان نرود که عرصه ورزش به‌عنوان یکی از تأثیر گذارترین عرصه‌های جامعه می‌تواند نقش بسزایی در رونق و جهش تولید ملی داشته باشد به‌شرط آنکه آقایان مسئول از حاشیه فاصله بگیرند و به متن بیشتر توجه کنند.
مثلاً بد نیست که بنشینند و فکر کنند ورزش چگونه می‌تواند در تحقق بخشیدن به شعار سال و منویات رهبر معظم انقلاب کمک کند. بدیهی است که در تمام سال‌های گذشته حواشی و مسائل پیرامون ورزش این‌قدر زیاد بوده که آقایان مسئول به‌صرف دادن شعار حرکت در مسیر تحقق فرمایشات حضرت آقا بسنده کرده‌اند و بعد از مدت کوتاهی همان راه و رسم غلط سال‌های قبل را در پیش‌گرفته‌اند. راه و رسمی که تقریباً در تضاد کامل با شعارهای و اهداف تعریف‌شده از سوی معظم له بوده است. نمونه‌اش همین شعار و دغدغه چندساله رهبر انقلاب در خصوص مسائل اقتصادی، رونق تولید، جهش تولید، تولید ملی و...
راستی ورزش کشور تا چه میزان در این راستا قدم برداشته است؟ اگر بگوییم تقریباً هیچ بی‌ربط نگفته‌ایم و بی‌راه نرفتیم. سال گذشته سال رونق تولید بود و امسال سال جهش تولید، اما ورزش کشور و بخصوص رشته‌هایی که بیشتر از همه دیده می‌شوند تا چه میزان در تحقق این شعارها قدم برداشته‌اند؟
تا سال‌های پایانی دهه ۷۰ تیم‌های باشگاهی و حتی ملی ایران در رشته‌های مختلف به‌راحتی از تولیدات داخلی استفاده می‌کردند. تولیدکننده‌هایی نظیر شکاری، امینی، حصاری و... البسه تیم‌های بزرگ باشگاهی و ملی را تولید می‌کردند. تولیداتی که حتی در مسابقات مهم بین‌المللی نیز برتن ملی پوشان و ورزشکاران کشور بود، اما درست از همین سال‌ها و با ورود به دهه ۸۰ به یک‌باره برندهای خارجی و البته بی‌کیفیت جای این تولیدکننده‌های خوب داخلی را گرفتند و کار بجایی رسید که طی دو دهه امروز هیچ نشانی از این تولیدکنندگان دیده نمی‌شود و در عوض آنچه که در بازار دیده می‌شود اجناس بی‌کیفیت خارجی و کپی‌برداری از آنهاست.
امروز تنها یک تولیدکننده داخلی در کشور وجود دارد که به‌صورت محدود در مقابل حجم عظیم واردات کالاهای ورزشی مقاومت می‌کند ولی آیا می‌توان به این مقاومت تک‌نفره! دل‌خوش بود؟ حضور قدرتمندانه شبکه دلالی در ورزش تنها به جابجایی بازیکن و مربی خلاصه نمی‌شود. دلال‌های حاکم بر بازار ورزش حتی اینجا هم مشغول فعالیت هستند و جای تأسف است که عنوان کنیم مدیران سطح بالای ورزش از کنار دلالی آن‌ها منتفع می‌شوند و این است دلیل اصلی ورشکستگی و نابودی تولیدکنندگان کالاهای ورزشی داخلی.
به‌طور نمونه می‌توان به عقد قرارداد چند فصل پیش سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال با یک شرکت خارجی اشاره کرد. قراردادی که در آن ما حتی حق اعتراض نداشتیم و مجبور بودیم از اجناس بی‌کیفیت این شرکت استفاده کرده و دم نزنیم، تشت رسوایی این قرارداد زمانی از بام افتاد که نماینده این شرکت در بازدید از اردوی تیم ملی فوتبال صراحتاً اعلام کرد که این اجناس تولیدات ما نیست و تقلبی است! به همین راحتی!
این تنها یک طرف داستان است، تجهیزات و امکانات و لوازم ورزشی تنها در البسه خلاصه نمی‌شود، اما سرازیر شدن سیل تجهیزات ورزشی خارجی به کشور باعث شد تا مسئولان ورزش کشور در دو دهه گذشته چشم بر روی تلاش برای پروبال دادن به تولیدکنندگان داخلی ببندند و صرفاً مصرف‌کننده اجناس و لوازم خارجی باشند که صد البته عمدتاً بی‌کیفیت هم هستند.
حالا هجوم کرونا باعث تعطیلی ورزش شده هرچند که در این تعطیلی نیز حاشیه‌های خودساخته و مصنوعی ورزش این‌قدر زیاد شده که بازهم مسئولین بجای نشستن و فکر کردن به دغدغه‌های اصلی کشور درگیر این حواشی هستند. اما یادمان نرود که عرصه ورزش به‌عنوان یکی از تأثیر گذارترین عرصه‌های جامعه می‌تواند نقش بسزایی در رونق و جهش تولید ملی داشته باشد به‌شرط آنکه آقایان مسئول از حاشیه فاصله بگیرند و به متن بیشتر توجه کنند.
/انتهای پیام/
اخبار مرتبط
ارسال نظر
مهاجر مهمان نیست!
خانواده در حاشیه خانه مدرن!
میلیاردرها برای سرنوشت ما تصمیم می‌گیرند
دانش‌آموزان را تبدیل به عدد نکنیم
چرا آمریکا بر طبل نظامی‌گری می‌کوبد؟
منفعت و قدرت، شکاف‌های قومی در کشور را فعال می‌کند
«بسیج» هنوز هم دارویی برای جامعه ایران است
«شکاف خلاقیت» دانش‌آموز مصرف‌گرا تحویل جامعه می‌دهد
کودکان فلسطینی را بکشید تا به من رأی بدهند!
پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها؛ بیایید کمک!
غزه؛ تراژدی غمبار انسانیت
بحران ازدواج مهم‌تر از کاهش نرخ فرزندآوری!
مقاومت فرهنگی در مواجهه با جهانی‌سازی در سطح اقوام ما جاری است
یک قدرت جدید و باورنکردنی
سرمایه‌داری برای خنثی‌کردن دیگران به خرده‌فرهنگ‌ها اجازه هویت‌یابی می‌دهد
خنجر یمنی روی گلوی استعمار!
رویکرد نمایشی در سیستم «سنجش» نظام آموزشی کشور!
مسلمانان در این زمینه عقب‌نشینی نمی‌کنند
یهود، مشکل اروپا بود
بلای قرن جدید!
پرونده ها
