سید محمد موسوی
برای ورود گردشگر خارجی باید روی کشور‌هایی که بصورت بالقوه کمترین اثرپذیری سیاسی را برای ورود به کشورمان دارند سرمایه گذاری کرد تا در گردشگری بین المللی کمترین آسیب پذیری را داشته باشیم؛ لذا سیاستگذاران صنعت گردشگری کشور ابتدا باید همزمان با در نظر گرفتن تهدید‌های مختلف خارجی اثرگذار بر صنعت گردشگری کشور و همچنین شناخت ظرفیت‌های موجود گردشگری در داخل، فرصت‌ها و چالش‌های حوزه گردشگری را به صورت همه جانبه در نظر بگیرند
گروه جامعه «سدید»؛ سید محمد موسوی: شواهد در دنیا نشان میدهد که گردشگری صنعتی شیشه‌ای و بسیار شکننده است و به شدت تحت تاثیر تحولات بیرونی خود قرار می‌گیرد. یکی از مهم‌ترین تحولاتی که معمولا این صنعت را در کشور‌های مختلف دنیا دچار چالش کرده است، تحولات سیاسی و تبعات امنیتی ناشی از آن در کشور‌های گردشگر پذیر است. شاهد مثال کشور ترکیه است که همزمان با بحران‌های امنیتی و حملات متعدد تروریستی بوجود آمده به ویژه در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ و همچنین کودتا نافرجام در آن کشور و به دنبال آن تیرگی روابط با غرب، مهم‌ترین منبع اقتصادی کشور ترکیه را که صنعت گردشگری بود تحت تاثیر قرار داد و این کشور را با بحران جدی جذب گردشگر مواجه ساخت، به طوریکه آمار و ارقام اداره فرهنگ و گردشگری ترکیه کاهش ۳۰ درصدی گردشگر ورودی و کاهش ۲۵ درصدی درآمد حاصل از آن را نشان می‌داد. اما نهایتا دولتمردان ترکیه بیکار نمانده و با یافتن راه حل‌های بالقوه و جایگزین به مرور مسئله جذب گردشگر خارجی را در این کشور حل نمودند. در کشورمان هم روز‌های اخیر اخباری مبنی بر لغو ۶۰ تا ۹۵ درصدی تور‌های ورودی به کشور به خصوص در نوروز ۹۹ به دنبال سقوط هواپیمای اوکراینی منتشر شد که حتی جامعه هتلداران کشور را به واکنش وا داشت به طوریکه حرف از تعدیل نیرو و حتی ورشکستگی هتل‌ها به میان آمد. اما سوال مهم اینجاست مگر چقدر از ظرفیت هتل‌های ما در نوروز توسط خارجی‌ها پر می‌شود؟ آنهم در تعطیلات رسمی عید نوروز در ایران که قطعا خود مردم ما بیشترین حجم سفر را دارند و معمولا ظرفیت بیشتر هتل‌ها توسط آن‌ها پر می‌شود! حتی در صورتی که هتل‌ها بخش عمده ظرفیت اتاق هایشان را برای چند ماه آینده ورود گردشگر خارجی پیش بینی و رزرو نمایند خود این کار یک اشتباه بزرگ است و حتما باید برای آن یک جایگزین در نظر داشت و برای شرایط غیر قابل پیش بینی آماده بود تا کمترین آسیب پذیری درآمدی را داشته باشند.
باید توجه داشت در دنیای سفر و صنعت گردشگری لغو تور‌های ورودی اگرچه یک اتفاق تلخ و ناگوار برای دولت‌ها و جوامع میزبان گردشگر است، اما یک امر طبیعی در عرصه سیاسی و اقتصادی همه کشور‌های دنیاست و قبلا نیز از این جنس اتفاقات در کشور‌های مختلف از جمله ترکیه به وقوع پیوسته است تجربه هم نشان داده است این وقایع معمولا موقتی و کوتاه مدت خواهند بود. نکته حائز اهمیت این است صنعت گردشگری یک کشور باید برای هر اتفاقی در آینده به خصوص در حوزه گردشگری بین المللی و ورود گردشگر خارجی آماده باشد و کمترین آسیب پذیری ممکن را از خود نشان دهد. به نحوی می‌توان اینگونه بیان داشت که باید از درون مقام سازی شود تا به دنبال هر اتفاق دچار بحران و چالش جدی نگردد. یکی از راه‌هایی که سیاستگذاران کشورمان باید به آن توجه ویژه داشته باشند نگاه جدی به توسعه گردشگری داخلی است. بااین‌حال دولت‌ها نه تنها در ایران بلکه در تمامی کشور‌های جهان توجه بسیار کم و محدودی به گردشگری داخلی داشته اند که یکی از دلایل آن وجهه بین‌المللی است که گردشگری بین‌المللی نزد دولتمردان برای نشان دادن تبادلات تجاری و فرهنگی خود با سایر کشور‌ها دارد، اما آمار رسمی شورای جهانی سفر و گردشگری نشان میدهد که حدود ۸۷ درصد تولید ناخالص داخلی کشورمان از صنعت گردشگری مربوط به سفر‌های داخلی است این مهم نه تنها در ایران بلکه در کشور‌های بزرگ دنیا نیز از جمله چین (۸۸ درصد)، آمریکا (۸۰ درصد) و حتی اتحادیه اروپا (۷۷ درصد) و استرالیا (۷۴ درصد) نیز صدق می‌کند. از این‌رو در راستای درونی‌سازی کردن اقتصاد و کاهش وابستگی صنعت گردشگری به خارج، گردشگری داخلی می‌تواند به‌عنوان راهی برای توسعه این صنعت در داخل کشور و کاهش اثرات خارجی سیاسی-امنیتی بر کشور باشد. حتی علاوه بر توسعه گردشگری در داخل کشور، برای ورود گردشگر خارجی نیز باید روی کشور‌هایی که بصورت بالقوه کمترین اثرپذیری سیاسی را برای ورود به کشورمان دارند سرمایه گذاری کرد تا در گردشگری بین المللی کمترین آسیب پذیری را داشته باشیم؛ لذا سیاستگذاران صنعت گردشگری کشور ابتدا باید همزمان با در نظر گرفتن تهدید‌های مختلف خارجی اثرگذار بر صنعت گردشگری کشور و همچنین شناخت ظرفیت‌های موجود گردشگری در داخل، فرصت‌ها و چالش‌های حوزه گردشگری را به صورت همه جانبه در نظر بگیرند تا با یک سیاست‌گذاری درست مبتنی بر واقعیات کشور تصمیم‌گیری نمایند؛ و باید این مهم را نیز مورد توجه قرار داد که صنعت گردشگری نه تنها در کشور ما بلکه در سراسر دنیا صنعتی محدود به گردشگر خارجی و هتل نیست این صنعت بسیار منعطف و گسترده‌تر از آن است که می‌توان از عواید مختلف آن بهره برد.
باید توجه داشت در دنیای سفر و صنعت گردشگری لغو تور‌های ورودی اگرچه یک اتفاق تلخ و ناگوار برای دولت‌ها و جوامع میزبان گردشگر است، اما یک امر طبیعی در عرصه سیاسی و اقتصادی همه کشور‌های دنیاست و قبلا نیز از این جنس اتفاقات در کشور‌های مختلف از جمله ترکیه به وقوع پیوسته است تجربه هم نشان داده است این وقایع معمولا موقتی و کوتاه مدت خواهند بود. نکته حائز اهمیت این است صنعت گردشگری یک کشور باید برای هر اتفاقی در آینده به خصوص در حوزه گردشگری بین المللی و ورود گردشگر خارجی آماده باشد و کمترین آسیب پذیری ممکن را از خود نشان دهد. به نحوی می‌توان اینگونه بیان داشت که باید از درون مقام سازی شود تا به دنبال هر اتفاق دچار بحران و چالش جدی نگردد. یکی از راه‌هایی که سیاستگذاران کشورمان باید به آن توجه ویژه داشته باشند نگاه جدی به توسعه گردشگری داخلی است. بااین‌حال دولت‌ها نه تنها در ایران بلکه در تمامی کشور‌های جهان توجه بسیار کم و محدودی به گردشگری داخلی داشته اند که یکی از دلایل آن وجهه بین‌المللی است که گردشگری بین‌المللی نزد دولتمردان برای نشان دادن تبادلات تجاری و فرهنگی خود با سایر کشور‌ها دارد، اما آمار رسمی شورای جهانی سفر و گردشگری نشان میدهد که حدود ۸۷ درصد تولید ناخالص داخلی کشورمان از صنعت گردشگری مربوط به سفر‌های داخلی است این مهم نه تنها در ایران بلکه در کشور‌های بزرگ دنیا نیز از جمله چین (۸۸ درصد)، آمریکا (۸۰ درصد) و حتی اتحادیه اروپا (۷۷ درصد) و استرالیا (۷۴ درصد) نیز صدق می‌کند. از این‌رو در راستای درونی‌سازی کردن اقتصاد و کاهش وابستگی صنعت گردشگری به خارج، گردشگری داخلی می‌تواند به‌عنوان راهی برای توسعه این صنعت در داخل کشور و کاهش اثرات خارجی سیاسی-امنیتی بر کشور باشد. حتی علاوه بر توسعه گردشگری در داخل کشور، برای ورود گردشگر خارجی نیز باید روی کشور‌هایی که بصورت بالقوه کمترین اثرپذیری سیاسی را برای ورود به کشورمان دارند سرمایه گذاری کرد تا در گردشگری بین المللی کمترین آسیب پذیری را داشته باشیم؛ لذا سیاستگذاران صنعت گردشگری کشور ابتدا باید همزمان با در نظر گرفتن تهدید‌های مختلف خارجی اثرگذار بر صنعت گردشگری کشور و همچنین شناخت ظرفیت‌های موجود گردشگری در داخل، فرصت‌ها و چالش‌های حوزه گردشگری را به صورت همه جانبه در نظر بگیرند تا با یک سیاست‌گذاری درست مبتنی بر واقعیات کشور تصمیم‌گیری نمایند؛ و باید این مهم را نیز مورد توجه قرار داد که صنعت گردشگری نه تنها در کشور ما بلکه در سراسر دنیا صنعتی محدود به گردشگر خارجی و هتل نیست این صنعت بسیار منعطف و گسترده‌تر از آن است که می‌توان از عواید مختلف آن بهره برد.
/انتهای پیام/
ارسال نظر
مهاجر مهمان نیست!
خانواده در حاشیه خانه مدرن!
میلیاردرها برای سرنوشت ما تصمیم می‌گیرند
دانش‌آموزان را تبدیل به عدد نکنیم
چرا آمریکا بر طبل نظامی‌گری می‌کوبد؟
منفعت و قدرت، شکاف‌های قومی در کشور را فعال می‌کند
«بسیج» هنوز هم دارویی برای جامعه ایران است
«شکاف خلاقیت» دانش‌آموز مصرف‌گرا تحویل جامعه میدهد
کودکان فلسطینی را بکشید تا به من رأی بدهند!
پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها؛ بیایید کمک!
غزه؛ تراژدی غمبار انسانیت
بحران ازدواج مهم‌تر از کاهش نرخ فرزندآوری!
مقاومت فرهنگی در مواجهه با جهانی‌سازی در سطح اقوام ما جاری است
یک قدرت جدید و باورنکردنی
سرمایه‌داری برای خنثی‌کردن دیگران به خرده‌فرهنگ‌ها اجازه هویت‌یابی میدهد
خنجر یمنی روی گلوی استعمار!
رویکرد نمایشی در سیستم «سنجش» نظام آموزشی کشور!
مسلمانان در این زمینه عقب‌نشینی نمی‌کنند
یهود، مشکل اروپا بود
بلای قرن جدید!
پرونده ها
