«هنر برای صلح» در ایران به دنبال چیست؟

گروه فرهنگ و هنر «سدید»؛  انسان‌ها همواره پیش یا پس از هر نزاعی در عرصه‌های مختلف، باهم سازش می‌کردند و این سازش را اصطلاحاً «صلح» می‌نامیدند؛ سازشی که با شرط و «اگر» همراه است. پس به‌طورکلی می‌توان گفت که صلح در برابر نزاع قرار دارد و اگر مرتبه اختلاف موجود نباشد صلح به‌خودی‌خود برقرار است. البته برخی‌ها صلح را در مقام معامله نیز تعریف کرده‌اند.
«هنر» یکی از روش‌های برقراری صلح است حال گاه این صلح در نمونه کوچک آن بین دو شخص روی می‌دهد و گاه نیز بین دو ملت. نکته‌ای که باید بدان توجه کرد این است که هنر راهی برای رسیدن به صلح و ابزاری برای ماندگاری صلح است.

 

 

«هنر برای صلح» عنوان جشنواره‌ای است که هر ساله فعالیت خود را ۳۰ شهوریورماه مصادف با روز جهانی صلح (۲۱ سپتامبر) آغاز می‌کند که امسال نیز هفتمین دوره خود را در رشته‌های نقاشی، عکاسی، مجسمه و چیدمان، ویدئو آرت، موسیقی و پرفورمنس پشت سر گذاشت.
این جشنواره با ۱۴ هدف معرفی شده در مرداد ماه ۱۳۹۲ راه اندازی شد و در سال ۱۳۹۳، رسماً کار خود را آغاز کرد. عوامل برگزار کننده جشنواره هنر برای صلح در تشریح و توضیح جشنواره آورده‌اند «جشنواره هنر برای صلح قصد دارد، اهدافی، چون شناسایی و گسترش پتانسیل‌های فرهنگی مدارا و صلح طلبی را دنبال نموده و موانع و معضلات فرهنگی نهفته در درون افراد جامعه را که عملا مانع از دستیابی به صلح و همزیستی مسالمت آمیز در سطح جهان می‌گردد را به مرور و با گذشت زمان از طریق تاثیرگذاری هنر برطرف نماید.»
در حالی هفتمین دوره جشنواره «هنر برای صلح» به کار خود پایان داد که بررسی شش دوره گذشته این جشنواره نشان می‌دهد؛ عنوان صلح تنها واژه‌ای زیبا برای رنگ و لعاب بخشی به اقدامات هنر‌های ضد ملی و دینی است.

 

 

هنر بهانه‌ای برای ورود به دهکده جهانی!
برای نمونه به یکی از اهدافی که برای معرفی جشنواره هنر برای صلح آمده دقت کنید «ایجاد تمایز میان "هنر برای صلح" و "هنر ضد جنگ"» در وهله اول شاید تمیز گذاری بین این دو عنوان امکان‌پذیر نباشد، اما واقعیت آن است که هنر برای صلح در راستای اهداف دهکده جهانیِ مارشال مک‌لوهان در حال حرکت است، همان عنوانی که در ایران «آرمان شهر» معرفی شده و در تعریف آن عنوان می‌شود که انسان باید به سوی اجتماع جهانی حرکت کند و بدین منظور باید پا را فراتر از مرز‌ها و ارزش‌های شخصی، ملی، دینی و فردی خود بگذارد.

«هنر برای صلح» جشنواره‌ای بی هویت که در سکوت کامل رسانه‌ای و خبری اهداف خود را پیش می‌برد و آنچنان که در توضیحات عوامل این جشنواره نیز آمده "جشنواره شناسایی و گسترش پتانسیل‌های فرهنگی مدارا و صلح طلبی را دنبال کرده و با نیت تاثیرگذاری بر جامعه به دنبال دستیابی به صلح و همزیستی مسالمت آمیز در سطح جهان می‌گردد" که در این باره می‌توان گفت با توجه به موارد ذکر شده و به اذعان عوامل جشنواره؛ هنر برای صلح به دنبال شکستن مرز‌های ملی ومذهبی ذیل تعاریف نظام‌های استعماری است.
آنچنان که شاهدیم اکنون توانسته خود را پرچمدار صلح در ایران و نماینده ایران در سطح بین المللی معرفی و بدون هیچ نظارتی اقدام به اهدای نشان صلح به افراد کند. نگاهی به لیست افرادی که از این جشنواره نشان صلح را دریافت کرده اند گویای آن است که عمدتا این جشنواره، خود را ملزوم به اهدای نشان به هنرمندان مطرود و ضدانقلاب می‌داند که در ادامه به معرفی برخی از افراد که نشان دریافت کرده اند، خواهیم پرداخت.

 

 

جشنواره خود ساخته که نشان عالی می‌دهد!
قابل ذکر است که این جشنواره خود ساخته را هیچ سازمان و نهاد رسمی و قانونی عهده دار نیست، با این حال عوامل آن به صورت خودسرانه و بدون در نظر گرفتن ملاحظات قانونی اقدام به امضای تفاهم نامه با سازمان‌ها و نهاد‌های بین المللی و همکاری با آن‌ها در جهت توسعه و تعمیق نفوذ فرهنگی هنری در کشور می‌کند. لازم به یادآوری است که به صورت رسمی، ساختاری قانونی و ثبت شده به نام «موزه صلح» در کشور وجود دارد که بر اساس اساسنامه و شرح وظایف عهده دار مدیریت امور فرهنگی و هنری مرتبط با صلح است.
با این وجود جستجو‌ها برای یافتن مجوز‌های مربوط به برگزاری جشنواره نیز بی نتیجه می‌ماند و به نظر می‌رسد که عوامل اجرایی به صورت غیرقانونی اقدام به اعطای نشانی به نام «نشان عالی صلح» می‌کنند، حال آنکه اهدای نشان‌های عالی دارای آیین نامه و مقررات مدون و دبیرخانه مشخصی است و تعریف نشان با این نام نیاز به مجوز از این نهاد دارد.
شبهات نسبت به عوامل پشت پرده و برگزار کننده «جشنواره هنر برای صلح» زمانی عمیق‌تر می‌شود که بررسی جشنواره در ادوار مختلف نشان می‌دهد نشان عالی صلح به عناصر معاندی، چون «فاطمه معتمدآریا» [بازیگر شبه اپوزیسیون و کشف حجاب کرده]، «محمدرضا شجریان»، «بهرام بیضایی» و عناصر مشابه اهدا شده و جشنواره از عناصری مانند «جعفر پناهی» [محکوم امنیتی و فعال ارزش و ضد نظام] به عنوان مهمان ویژه برای شرکت در مراسم افتتاحیه دعوت کرده است.
موضوع درخور تامل دیگر آنکه در کنار اعطای جوایز فاقد وجاهت قانونی یاد شده به عناصر مذکور؛ این جشنواره برای افزایش ضریب نفوذ خود به افرادی، چون حسن روحانی، محمد جواد ظریف، مجید مالنوروزی و مجید رجبی معمار نیز نشان اعطا کرده و جالب‌تر اینکه این اقدام از طرف هیچ یک از مسئولین حتی مورد تردید قرار نگرفته است!

 

 

حمایت از هنرمندان هنجارشکن برای کسب اعتماد چه کسی؟
از دیگر موارد قابل طرح در این جشنواره، اجرا‌های متعدد موسیقی هنجارشکنانه بدون مجوز و نمایش و انتشار آثار با موضوعاتی نظیر
فمینیسم، همجنسگرایی، آزادی جنسی، حجاب ستیز و هجو دین و ارزش‌های دفاع مقدس و مدافعان حرم در اجرای آثار نمایشی و
همچنین نمایش آثاری از افراد همجنسباز مشهور و معاندان نظام است.
به عنوان مثال در یکی از دوره‌های نمایشگاه هنر برای صلح آثاری از «فربد مرشدزاده» و «عباس مختار» [از اعضای سازمان هنرمندان سوئد]با موضوع همجنسگرایی به نمایش در آمده است. «فربد مرشدزاده» به صورت علنی ابراز همجنسگرایی می‌کند و این سوال مطرح می‌شود که نمایش این آثار بدون مجوز در نمایشگاه رسمی در خانه هنرمندان ایران و چاپ آن در کتاب بدون مجوز در جشنواره با چه هدفی در حال انجام است؟

از جمله شرایط صریح ذکر شده برای صدور مجوز برگزاری یک رویداد هنری یا جشنواره پرهیز از اشاعه‌ی فرهنگ بیگانه و عدم ارائه برنامه‌های مبتذل و مغایر باهنجار‌های اجتماعی است، آیا آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه بر خلاف موازین شرعی و اجتماعی نبوده یا اینکه اهدای نشان به معاندان نظام به معنای اجرای برنامه‌ای هنجار شکنانه نیست که هر سال مجوز برگزاری این فستیوال به آسانی تمدید می‌شود؟
نا گفته نماد که فعالیت‌های شبهه برانگیز این جشنواره از جمله اهدای نشان صلح به فاطمه معتمد آریا و محمدرضا شجریان و یا نمایش آثار ضد دین به نمایش درآمده در نمایشگاه به صورت گسترده توسط رسانه‌های معاند نظام از جمله شبکه بهایی «من و تو» و «BBC فارسی» و «voa» پوشش داده شده و تماس تلفنی و مصاحبه‌هایی نیز توسط دبیر این جشنواره با این شبکه‌های معاند خارجی صورت گرفته که در تمام آن‌ها به تخریب نظام و فضای فرهنگی کشور و قوانین و مقررات حاکم پرداخته شده است.

 

 

 

 

 

 

ورود پول‌های مشکوک در عرصه هنر
پر واضح است که این رویداد بدون حمایت حامیان پشت پرده و عوامل بیرونی و بدون تامین منافع مورد نظر عوامل پشت پرده آن و حرکت در مسیر اهداف تعیین شده هیچ گاه نمی‌تواند پر قدرت و بدون آسیب برای هفت سال متوالی برگزار شود؛ با این وجود پشت پرده پیچیده این جشواره مانع از دستیابی به نحوه تامین مالی و حمایتی جشنواره شده است.
ضمن اینکه برگزاری این رویداد و شرکت در مجامع بین المللی و پوشش رسانه‌ای در سطح جهانی هزینه‌های فراوانی دارد، که در این مورد نیز محل تامین بودجه آن مشخص نیست. ماجرا آنجا جالب‌تر می‌شود که این جشنواره تخفیف‌هایی را برای بلیط‌های مسافرتی افراد شرکت کننده در جشنواره تدارک دیده و به اشخاصی که نیاز به بلیط هواپیما دارند اعلام کرده که می‌توانند از این شرایط بهره‌مند شوند.

 

 

در تازه‌ترین اقدام عوامل پشت پرده این جشنواره، آثار این جشنواره با محتوایی ضد ایرانی، ضد اخلاق و مستهجن به نام ایران و به عنوان نمونه هنر و جامعه هنری ایران در سازمان‌های جهانی از جمله مقر سازمان ملل در ژنو به نمایش در آمده و دبیرخانه این رویداد اقدام به امضای تفاهم نامه و حضور در مجامع بین المللی به نام ایران کرده که همان گونه که ذکر شد این وظیفه بر عهده نهاد و سازمان دیگری است، اما آنجا ماجرای جشنواره هنر برای صلح جالب و در خور تامل می‌شود که این جشنواره اخیرا شروع به همکاری با «انجمن کریستین الیف» کرده و از همین موسسه نیز جایزه کتاب صلح سال را در یافت کرده است. جالب است بدانید که این موسسه قبلا حامی و برگزارکننده کنفرانس‌های به اصطلاح حقوق بشری بر علیه ایران خصوصا با موضوع زن و خانواده بوده است.
در پایان باید ذکر کرد که در هر دوره از برگزاری این جشنواره شکایت‌های فراوانی نیز توسط هنرمندان، فعالان فرهنگی، سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف از روند برگزاری جشنواره و استفاده ابزاری از هنرمندان ناآگاه مشارکت کننده در نمایشگاه و سرقت‌های هنری صورت گرفته به مراجع مختلف از جمله وزارت ارشاد و دیگر نهاد‌های قانونی ارسال شده که به دلیل لابی قدرتمند پشت پرده آن، همه شکایات بدون بررسی و بدون پاسخ مانده اند.

 

/انتهای پیام/