به گزارش فرهنگ سدید؛ شبهات مختلفی دال بر تخریب چهره امامان معصوم روایت شده است اما آیا ارائه این مطالب شواهد قرآنی و سندیتی دارد و یا اینکه بر اساس تخریب شخصیت والای معصومین گفته شده است لذا به مناسبت فرا رسیدن عید بزرگ غدیر خم به چندین موضوع در باب شبهات به وجود آمده در مورد امام علی (ع) می پردازیم.
آیا این مطلب که ممکن است چند هزار نفر که در غدیر بودند همگی دست از علی (ع) بردارند، آیا برای این مطلب شواهد قرآنی هست؟ چه شاهد قرآنی از این بالاتر که حضرت موسی برادر خود حضرت هارون را به عنوان جانشین خود در میان بنی اسرائیل منصوب داشت و خود به میعاد گاه خداوند برای گرفتن احکام تورات از طریق وحی رفت چنان که قرآن چنین میگوید:
«ما به موسی سی شب وعده گذاشتیم سپس آن را با ده شب دیگر تکمیل نمودیم به این ترتیب میعاد پرودگارش با او چهل شب شد و «موسی به برادرش هارون گفت: جانشین من در میان قوم من باش ...» (۱).
اما بنی اسراییل خلافت و جانشینی هارون را نادیده گرفتند و به وصیت موسی عمل نکردند و راه کفر و شرک و بت پرستی و گوساله پرستی را در غیاب موسی در پیش گرفتند چنان که قرآن نقل میکند:
«قوم موسی بعد از (رفتن) او (به میعاد گاه خداوند) از زیور آلات خود گوسالهای ساختند ... هنگامی که موسی خشمگین و اندوهناک به سوی قوم خود بازگشت گفت: پس از من بد جانشینانی برایم بودید (و آیین مرا ضایع کردید) ... (هارون گفت) فرزند مادرم این گروه مرا در فشار گذاشتند و نزدیک بود مرا به قتل برسانند ...» (۲).
آیا پشت کردن بنی اسراییل به خلافت امام علی(ع) و وصایت هارون دلیلی بر بطلان خلافت او میباشد؟
پشت کردن صحابه به امام علی (ع) مورد پیش بینی پیامبر گرامی قرار گرفته بود چنان که علمای اهل سنت نقل میکنند که پیامبر گرامی خطاب به حضرت علی (ع) فرمود:
«کینههایی مردم نسبت به تو در دل دارند که هنگامی آن را آشکار خواهند کرد که من از دنیا رفته باشم» (۳)؛ و فرمود:
«پس از من مردم با حیله گری با تو رفتار میکنند» (۴).
البته چنان نبود که تمام صحابه غدیر و مساله ولایت و خلافت حضرت علی (ع) را فراموش کنند بلکه عدهای از آنان تن به خلافت ابوبکر نداده و در برابر او اعتراض و احتجاج به ولایت حضرت علی (ع) میکردند.
علامه مجلسی در کتاب شریف بحار الانوار بابی را اختصاص داده است به احتجاجات صحابه بر خلافت و امامت امیر مومنان در برابر غاصبان خلافت (۵).
از ابی بن کعب نقل میکند زمانی که ابوبکر داشت خطبه میخواند بلند شد و چنین احتجاج کرد:
«آیا نمیدانید که پیامبر، علی (ع) را برای ما چنین معرفی کرد».
"من کنت مولاه فهذا علی مولاه یعنی علیا و من کنت نبیه فهذا امیره".
"هر کس من مولای او هستم علی مولای اوست وهرکس من پیامبر او هستم علی امیر اوست" (۶).
اسامه بن زید دربرابر ابوبکر چنین استدلال کرد:
«تو سخن پیامبر در مورد علی (ع) در روز غدیر را چه زود فراموش کردی؟» (۷).
همچنین علامه مجلسی در جلد ۲۸ صفحه ۱۷۵ باب ۴ از بحار الانوار انبوهی از این احتجاجها را میآورد.
در کتب اهل سنت هم سخن از مخالفت صحابه با خلافت ابوبکر آمده است.
بخاری در صحیح خود از زبان عمر بن خطاب نقل میکند که تمام انصار و نیز علی بن ابی طالب، زبیر بن عوام و تمام طرفداران آنها با خلافت ابوبکر مخالف بودند:
«تمامی انصار با ما مخالفت کردند و در سقیفه بنی ساعده جمع شدند، و نیز علی (ع) و زبیر و کسانی که همراه آنها بودند، با ما مخالفت کردند» (۸)؛ و طبری و ابن اثیر در تاریخ شان نقل کردهاند که تمام انصار و یا بعضی از آنها گفتند که ما تنها با علی بن ابی طالب بیعت میکنیم:
«فقالت الا نصار او بعض الانصار: لا نبایع الا علیا» (۹).
منابع:
اعراف/ ۱۴۲
اعراف/ ۱۴۸ تا ۱۵۱
المعجم الکبیر، ج. ۱۱، ص. ۷۳؛ مسند ابی یعلی ج. ۱، ص. ۴۲۶؛ تاریخ مدینه دمشق، ج. ۴۲، ص. ۳۲۲
المستدرک علی الصحیحین، ج. ۳، ص. ۱۵۰
بحار الانوار، ج. ۲۹، ص. ۷۹، باب ۸
همان، ص. ۸۳
همان، ص. ۹۲
صحیح بخاری، ج. ۸، ص. ۲۶
الکامل ج. ۲، ص. ۳۲۵، تاریخ الطبری ج. ۲ ص. ۴۴۳
برگرفته از کتاب «شبهات غدیر»، حجت الاسلام دکتر عصیری