به گزارش فرهنگ سدی، حسین قنادیان به مناسبت روز هنر انقلاب اسلامیطی یادداشتی یه تبیین هنر انقلاب اسلامی و سیره شهید آوینی در انعکاس هنر انقلاب پرداخت. آنچه در ادامه می خوانید متن کامل این یادداشت است.
روزهای پایانی دهۀ دوم فروردین ماه سال 1372 مصادف بود با شهادت یکی از هنرمندان بسیجی که سید شهیدان اهل قلم لقب گرفت . شهید آوینی ، شهیدی از خیل هنرمندان رسالت مداری بود که علاوه بر کار در حوزۀ هنر مصطلح مانند : (سینما , ادبیات و ... ) هنرش اخلاص در عمل و درد آشنایی او با دردمندان و ولی نعمتان جامعه بود . راهی را که او در عرصۀ هنر با این دو ویژگی پیمود ، دریچه ای از تحول عمیق معنایی و معنوی را در حوزۀ هنر پیش روی هنرمندان و هنر گشود . براستی هنر و هنرمند را امروزه باید با چه معیار و شاخصی تعریف کرد ، سنجید و ارزش گذاری کرد ؟ آیا همان طور که در تعاریف تکراری و وارداتی یا شبه وارداتی آمده هنر یعنی خلق اثرمبتنی برتخیل آزاد ؟ بدون هیچ قید و بندی؟ آیا هر کسی که صرفاً قدرت تخیل و خیال پردازی قوی و منحصر بفردی داشته باشد هنرمند است ؟ و اگر در جایی تابلو ، فیلم ، نمایش ، طرح ، اثر و نوشته ای موزون و ترنمی آهنگین توسط فردی خلق شد او هنرمند است و این آثار ، نشان از هنرمندی و ارزش اوست؟.
همه بر این موضوع واقفند که یکی از تمایزات انقلاب اسلامی ما با دیگر انقلاب ها و حرکت های رهایی بخش داشتن زیر ساخت فرهنگی است . چنانچه ارزش ها و مبانی فرهنگی انقلاب را بتوانیم دائم در محیط زندگی اجتماعی و فردی شاداب ، سرزنده و پویا نگه داریم ، قابلیت توسعه و تکامل را دارند و می توانند راه های نوینی را فرا روی حوزه های دیگر زندگی بگشایند . کاری که شهید آوینی در عرصۀ هنر انقلاب کرد این بود که هنر را با تکیه به مبانی فرهنگ انقلاب آموخت ، به کار گرفت و زمینۀ فرهنگ سازی و توسعۀ آن را با ارائه سبک نوینی از هنر درد آشنای اجتماعی و مردمی پایه گذاری کرد . و این منش وروش اوینی بهانه ای شد برای نامگذاری روز هنر انقلاب اسلامی.
اکنون که سال ها از شهادت این هنرمند عزیز می گذرد ، هر ساله با برپایی مراسم و بزرگداشتی ، روز هنر انقلاب اسلامی را پاس داشته ویادشهید را گرامی می دارند . اما صد حیف و دریغ که حتی دوستان انقلاب و همراهان و هم فکران این شهید به این اندک بسنده کرده و رضایت داده اند . مگر یکی از ابعاد مظلومیت فرهنگ و هنر در جامعه همین شیوۀ عمل و رفتار با این نخبگان و پرچمداران نیست ؟ آیا هنرمند مسئول ، متدین و انقلابی این شیوۀ عمل و رفتار را می پسندد؟. آیا مدیر فرهنگی و هنری در نظام اسلامی که مسئول هدایت ، رشد و بالندگی هنر ناب در جامعه است می تواند به این اندک کفایت کند ؟.
پس جا دارد حالا که فرهنگ و تفکر بسیجی به عنوان یکی از ارزش های فکری انقلاب اسلامی ، بدست معمار کبیر آن امام خمینی (ره) در جامعه نهادینه گردیده و شهید آوینی نماد هنرمند بسیجی شجاعانه در این وادی حساس ، عاطفی ، عمیق و مهم وارد شد و آن را درنوردید و افق های تازه ای را فرا روی جویندگان و تشنگان هنر ناب گشود، ،دیگر هنرمندان و مدیران هنری با شجاعت و درایت ، برای حل چالش های پیش روی فرهنگ و هنر جامعه ، دست به کار شده و آنها را به نفع فرهنگ و تمدن و هنر ناب اسلامی و ایرانی حل نمایند ، و اگر بناست که این انقلاب همچنان بالنده به پیش برود و پله های ترقی و تعالی را در حوزه های فکری ، علمی ، هنری و فرهنگی طی نماید، یکی از بهترین معبر ها و گذرگاه های پیش روی آن خروج از برگزاری مراسم های کلیشه ای و پرداختن به بهترین روش حق شناسی از شهیدآوینی عزیز و آوینی های زنده که رویشهای هنر انقلاب هستند است . یعنی ادامه طریق در افقها و راههایی که امام و رهبری پیش روی هنرمندان ، مدیران و دلسوزان انقلاب اسلامی و ایران عزیز قرار داده و آوینی ها بعنوان بسیجی در آن گام نهاده و سر و جان در آن فدا کردند .
بزرگداشت روز هنر انقلاب اسلامی به معنای حقیقی آن ، یعنی رفع مظلومیت از چهرۀ فرهنگ و هنر جامعه ، یعنی دمیدن روح ارزشها و باور های دینی در فرهنگ و هنر جامعه ، یعنی خارج کردن فرهنگ و هنر از چرخۀ سیاست زدگی و سیاست بازی ، یعنی جاری کردن فرهنگ و هنر به معنای واقعی آن در بدنۀ جامعه و زندگی عامۀ مردم ، یعنی نگریستن به فرهنگ و هنر به مثابۀ هوا و ضرورت حیاتی و زیر ساختی آن برای ادامۀ حیات ، توسعه و پیشرفت فردی و اجتماعی ایران اسلامی ؛ یعنی خارج کردن فرهنگ و هنر از انحصار عدۀ قلیلی که دغدغۀ نام ونان آنها را به این شریان حیاتی انسان و جامعه سنجاق کرده است، یعنی پیوند بین اجزای مختلف فرهنگ و هنر و رشته های مختلف آن به یکدیگر در راستای هم افزایی کارکردهای رشته ای و تخصصی .
گرامی داشت یاد و خاطرۀ شهید آوینی بعنوان هنرمند بسیجی و انقلابی که دغدغه فرهنگ و هنر ناب انقلاب اسلامی را داشته ،یعنی نجات هنرانقلاب اسلامی ازچمبره هنرمند نماها و پیراستن فرهنگ و هنر جامعه از شائبه های غرب زدگی ، ابتذال ، لودگی ، بی هویتی و بی مسئولیتی و آراستن آن به تعهد ، خدا محوری ، خود باوری ، عطوفت ، همدلی ، همکاری و احساس مسئولیت و تکلیف برای تربیت انسانهای خدا باور و خدوم به بشریت و حل مشکلات و معضلات اجتماعی و امید آفرینی برای تلاش و دستیابی به قله های رفیع تعالی و سعادت ازیکسو . و ظلم ستیزی ومبارزه با استکبار جهانی وافشای جنایات امریکاوصهیونیزم بین الملل برای ازادی ونجات مردم از یوغ بردگی وبندگی طواغیت از سوی دیگر.واین است رسالت کسانی که به نوعی خود را در درجرگة اصحاب فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی و خادم آن می دانند .
