به گزارش فرهنگ سدید؛ سازمان هنری-رسانهای «اوج» را غالبا با تولیدات سینمایی آن میشناسیم، اما ورود این سازمان در سه حوزه تجسمی، تئاتر و موسیقی نیز بعضا به قدمت مرکز سینمایی آن است. این مراکز که شاید کمتر نامی از آنها شنیده باشیم ذیل عناوینی، چون «خانه طراحان انقلاب اسلامی» در حوزه تجسمی، «مرکز هنرهای نمایشی انقلاب اسلامی (مهنا)» در حوزه تئاتر و «مرکز آوای انقلاب اسلامی (ماوا)» در عرصه موسیقی فعالیت میکنند. در این گزارش به معرفی این نهادها و فعالیتهای آنها خواهیم پرداخت.
«خط» برای هنرهای تجسمی
مرکزی که به جرأت میتوان گفت خبرسازترین و پرحاشیهترین رویداد در مقیاس اجتماعی در حوزه هنرهای تجسمی است، کارش را از سال ۱۳۹۱ آغاز کرده و شما احتمالاً آن را با پوسترهای جنجالی آبان سال ۹۲ به نام «صداقت آمریکایی» و بیلبورد بزرگ ضلع غربی میدان ولیعصر به یاد میآورید. «خانه طراحان انقلاب اسلامی» در معرفی خود در پایگاه اینترنتیاش، اهداف این مجموعه را «آموزش و تولید محصولات هنری خلاقانه، سودمند و حرفهای» دانسته و در ادامه افزوده است: «سنگ بنای مجموعه هنری ما را ایمان، تعهد، تخصص، تجربه، خلاقیت، مدیریت و برنامهریزی، و در نهایت مهمترین عنصر پویای خانه، یعنی نیروی انسانی جوان تشکیل داده است. هماکنون خانه طراحان انقلاب اسلامی، مجموعهای بالنده برای شکوفاسازی خلاقیت، تبادل افکار، حمایت مستمر، و ایجاد ارتباط حرفهای بین افراد است.»
خانه طراحان البته به جز تصویرسازی برای بیلبوردها، فعالیتهای دیگری، چون ساخت موشنگرافیک و انتشار مجله الکترونیکی «خط» را نیز در کارنامه دارد. در پایگاه اینترنتی خانه طراحان همچنین آمده است: «این مجموعه با استفاده از محتوای به دست آمده از پژوهشهای هدفمند، در قالبهای گرافیک، گرافیک متحرک، فضاسازی، طراحی داخلی و طراحی صنعتی فعالیت میکند و در نهایت با بهرهگیری از هنر، ایدهها و مهارتهای جوانان متخصصِ مؤمن و انقلابی، به تولید آثاری جذاب و باکیفیت میپردازد.» به علاوه، رویکرد این مجموعه در غالب تولیداتش رویکردی منطبق بر نیازهای روز جامعه و پیشرو در پرداختن به مسائل مبتلابه است و همین رویکرد نیز باعث شده تا خروجیهای آن خصوصاً در بیلبورد میدان ولیعصر؟ عج؟، پرسشآفرین، جریانساز و بعضاً حتی تنشزا باشند.
«ماوا» برای موسیقی
دومین مرکز فعال هنری ذیل سازمان اوج، «مرکز آوای انقلاب اسلامی» است که در حوزه موسیقی به نسبت بسیاری از سازمانهای مشابه پرحاشیه بوده است. این مرکز البته به قدمت سایر بخشها نیست و از اواخر سال ۹۴ کارش را شروع کرد و نحوه فعالیتش از همان ابتدا نشان داد که تمایل دارد روی موسیقی پاپ سرمایهگذاری کند. رویکرد خاص ماوا به همکاری با هنرمندان و موسیقیدانان، همان اوایل در قطعه «تهرونمو میخوام» خبرساز و جنجالی شد. با این حال تعداد بیشتر تولیدات این مرکز، تولیداتی ناظر به بازار مصرف مخاطب عام جوان است و ماوا، ناگفته با انتشار قطعات موسیقی یا نماهنگها تلاش دارد بیشتر سبک زندگی این لایه از جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. این مرکز در تشریح برنامههای خود در پایگاه اینترنتیاش نوشته است: «برنامهریزی و تدوین اهداف و راهبردهای کوتاه و بلندمدت، برای بهکارگیری گروههای سرود کشور و همچنین تولید آهنگهایی با صدای خوانندههای مطرح کشور و تبدیل آن به نماهنگهایی دیدنی و قابل پخش در فضای فرهنگی جامعه را میتوان رکن اصلی مجموعه «ماوا» معرفی کرد.» و در ادامه ماموریتهای اصلیاش را اینطور برمیشمارد: «اول) سیاستگذاریِ راهبردی در حوزه تولیدات موسیقی گفتمان انقلاب اسلامی؛ دوم) شناسایی و توانمندسازی مؤسسات یا استعدادهای جوان و خودجوش؛ سوم) سازماندهی و نهایتاً سفارش تولید محصولات حرفهای». آخرین تولیدات این مرکز، طرح «چهارشنبههای عاشقانه» نام دارد که تاکنون تعدادی از قطعات آن در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی ماوا منتشر شدهاند.
«مهنا» برای هنرهای نمایشی
سومین مجموعه از زیرسازمانهای اوج، «مرکز هنرهای نمایشی انقلاب اسلامی» با نام مخفف «مهنّا» است که البته کمتر نامی از آن شنیده شده است. این مجموعه در پایگاه اینترنتیاش خود را اینطور معرفی میکند: «مرکز هنرهای نمایشی انقلاب اسلامی (مهنّا)، فعالیتهای نمایشی خود را چند سالی است که آغاز کرده و تاکنون ۴ نمایش ستاره صبح، فصل شیدایی، آبیترین وصال و النجم الثاقب را در داخل و خارج از کشور به روی صحنه برده است.»، اما خبر آغاز به کار این مجموعه که در شهریورماه ۹۳ به خبرگزاریها ارسال شده، نشان میدهد افق این مرکز ۵ سال پیش، افقی گستردهتر از چیزی است که اکنون به آن رسیده است: «مرکز «مُهنا» علاوه بر اجرای نمایش میدانی، بومیسازی این پروژه و آموزش هنرمندان و متخصصان مستعد و جوان استانها را دنبال میکند و قصد دارد در کنار متخصصان حرفهای هر رشته هنری که از تهران عازم میشوند، عدهای از جوانان انقلابی و مستعد استانی را نیز به کار بگیرد تا تجربهای موفق در میدان عمل کسب کنند. بدیهی است پس از اجرای یک پروژه نمایشی در هر استان، توان بومی آن استان باید قادر باشد در مناسبتهای دیگر سال کارهای مشابه طراحی و اجرا کند.» این مجموعه در تشریح اهداف خود نیز افزوده است: «ترویج و تبلیغ مفاهیم و آموزههای اسلامی انقلابی با استفاده از قالب هنر، ترویج فرهنگ شهامت و شهادت در طول تاریخ تشیع، پاسخگویی به شبهات رایج فرقههای ضاله، تأکید بر حقانیت مکتب تشیع در میان سایر مذاهب، روشنگری و تبیین خط حق و باطل در طول تاریخ بشریت، تبیین و ترویج وحدت ملی در سایه روحیه ولایتمداری، شکوفایی روحیه امید و انتظار به فرج منجی عالم، تبلیغ سبک زندگی اسلامی انقلابی، تکثیر تخصص اجرای اینگونه نمایشهای ویژه میدانی در سطح هنرمندان بومی استانها و آموزش و کادرسازی نیروی مستعد انقلابی در شاخههای مختلف هنری اهدافی است که مرکز مهنا در عملیاتهای اجرایی خود دنبال میکند.»
چالش تمرکز یا تنوع
از میان سه مرکز هنری نامبرده که اوج متولی آنهاست، خانه طراحان انقلاب اسلامی، هم قدیمیتر و هم فعالتر از دو مجموعه دیگر به نظر میرسد. اگرچه در بولتن رسمی این سازمان خبری از معرفی زیرمجموعههای پیشگفته نیست، اما بررسی بخشهای مختلف پایگاه سازمان اوج نیز این فرضیه را تأیید میکند که تولیدات سینمایی و تجسمی مجموعههای ذیل آن، برای این سازمان اهمیت یا شاید آورده بیشتری داشتهاند. سایت «اوجمدیا» از چند فیلم سینمایی بهعنوان تولیدات شاخص نام برده و در بخش دیگری تحتعنوان «تولیدات»، عمدتاً به آثار پربازدید خانه طراحان انقلاب اسلامی ارجاع داده است. تمرکز بر تولید حرفهای در یک شاخه یا حضور در بخشهای مختلف هنری، میتواند یکی از چالشهای نهادهایی نظیر سازمان اوج باشد.
منبع: صبح نو