گروه تعلیم و تربیت- محمدحسن فاطمی راد: گلستان زندگی کودکان مملو از گل‌های خوشبو، دلربا و باطراوت است که سرشار از شور و نشاط است که به زندگی اطرافیان خود شادابی را هدیه می‌کند دنیای کودکان؛ دنیای مهر، محبت، عاطفه، صفا و صمیمیت است. در اغلب موارد کودکان با عروسک‌ها، اسباب بازی‌ها و سایر سرگرمی هایشان زندگی خود را تززئین میکنند و به وسیله آن‌ها دنیایی واقعی خود را صحنه سازی می‌نمایند. طبیعتا این صحنه پردازی‌ها ساخته ذهن کودک است که می‌تواند پر از شادی و نشاط، مهر و محبت، صفا وصمیمیت و خویشاوندی و رفاقت باشد. او می‌تواند هر چیزی را برای بازی خود انتخاب کند یا کنار بگذارد حق انتخاب در بازی با کودک است او تصمیم می‌گیرد با چه چیزی و چه کسی بازی کند اگر والدین و مربیان توانستند در بازی کودک به عنوان هم بازی او نقش آفرینی کنند لحظه به لحظه و مرحله به مرحله در بازی کودک را همراهی کنند به راحتی می‌توانند در نقش مربی تربیتی ایفا نقش نمایند به شرط آنکه با نگاه مربیگرانه، هدایت گرانه، رهبرانه و معلمانه به کودک نگاه نکنندصرفا به عنوان یک هم بازی با زبان و رفتار کودکانه در بازی با او همبازی باشند. شایسته است همراهی والدین و مربیان در بازی به عنوان همبازی جلوگری کند و درگام بعدهدایت ملایم و غیر مستقیم فرآیند بازی برای کسب مهارت‌های لازم کودک مورد توجه قرار گیرد. اسباب بازی‌ها یکی ازبهترین ابزار‌های رشدفکر، اندیشه و تقویت و پرورش خلاقیت کودکان می‌باشند که به عنوان ابزار سازندگی، ساختن و تعلیم و تربیت کودک مورد استفاده قرار می‌گیرند.
همراه شدن بزرگتر‌ها با کودکان در بازی‌های کودکانه آن‌ها باعث برقراری رابطه دوستانه و محبت آمیز با آنان می‌شود. همکاری شما در بازی باکودکانتان باعث می‌شود که آنان نیز در انجام وظایف محوله در زندگی با شما همراهی و همکاری کنند. در بازی معمولا خود کنترلی در کودکان وجود ندارد خود واقعی کودک را می‌توان مشاهده کرد که در رفتار روزمره و طبیعی او وجود ندارد. کودک به راحتی در بازی با همبازی خود ارتباط برقرار می‌کند کودک زمانی که اسباب بازی و فضای بازی را مشاهده می‌کند بازی این پیام را به اومخابره می‌کند که این بستر و فضا با سایر اماکن متفاوت است اواجازه دارد که در این مکان خودش باشد آزاد باشد هرجوری که دلش می‌خواهد رفتار کند. در حقیقت خود واقعی "خودش" باشد. زمانی که چنین حسی در کودک ایجاد شود ارتباط کودک در حین بازی طبیعی می‌شود و نسبت به ابراز احساسات و مشکلات احتمالی خود مقاومت نشان نمی‌دهد. در این وضعیت صحنه بازی صحنه واقعی زندگی کودک می‌شود؛ بنابراین کودکانی دچار مشکل هستند در حین بازی استرس، اضطراب، نگرانی‌های ناشی از مشکلات درون زندگی خود را نشان می‌دهند و در این زمان والدین و بزرگتر‌های که هم بازی کودک هستند شایسته است با همفکری ومشورت متخصصین رفتار شناس و روانشناس کودک و خانواده، کودک را در حل مشکل یا مشکلاتش یاری نمایند.
ما معتقدیم کودک در ۷ سال اول زندگی با تاسی به این حدیث شریف " دع ابنک یلعب سبع سنین؛ فرزندت را هفت سال رها کن بازی کند " (وسایل الشیعه، ج. ۱۵، ص. ۱۹۴، ح. ۴) کودک باید بازی کند و اصل در بازی کودکان باید، آزادی او باشد و نباید او را به زور و تهدید به بازی خاصی وادار کنیم. چنانچه ما کودکان را از بازی‌های مطلوب، مفید و مورد علاقه او محرومشان کنیم، این نمونه بارز ظلم به کودک است. شایسته نیست کودک در این سنین درلذت بردن از سرگرمی‌های سالم و بازی‌های مفید محدودیت داشته باشد بلکه باید آزاد در انتخاب آن‌ها باشد و بزرگتر‌ها نیز او را در بازی همراهی کنند. به او اجازه دهند به اندازه کافی بازی کند. زمانی که کودک از طریق بازی به نشاط وشادابی برسد وعطش او نسبت به بازی به اشباع برسدشادی و نشاط حاصل از این بازی‌های سالم و مفید در زندگی کودک پایدار و موثر خواهد بود. بازی علاوه برشادابی ونشاط سلامت جسمی، روحی وروانی کودک راتضمین می‌کند از نظر عاطفی و فکری به آرامش میرسد و باعث می‌شود کودک ازجذابیت‌های زندگی خود در قالب بازی لذت ببرد.
باتوجه به توضیحات فوق مامعتقدیم بازی وسیله و ابزاری است برای:
۱-آموزش و یادگیری مطلوب کودکان
۲- تقویت، رشد و پرورش خلاقیت، ابتکار و نوآوری در کودکان.
۳- شناخت شخصیت کودک.
۴- شناسایی خود واقعی کودک.
۵- آماده سازی کودک برای مسوولیت پذیری.
۶- موفققیت در برابرسختی‌ها و مشکلات.
۷-آرامش بخش زندگی کودک.
۸-پیدا کردن راه حل مشکلات ومسایل رندگی.
۹-آماده سازی کودک برای زندگی مطلوب.
۱۰- آشکار شدن آرزو‌ها و آمال مردم.
۱۱-پرورش قدرت تخیل کودک.
۱۲- استفاده بهینه از زمان و غنیمت شمردن فرصت‌ها.
۱۳- موفقیت در رشد شخصیت کودک.
۱۴- کشف استعداد و توانمندی‌های کودک.
۱۵- طی کردن پله‌های پیشرفت و موفقیت کودک.
۱۶- ترویج شادابی و نشاط در زندگی کودک.
۱۷- تامین سلامت جسمی ورشد صحیح اندام بدن کودک.
۱۸- تقویت کننده روابط اجتماعی موثر کودکان.
۱۹- خنثی کننده رفتار‌های استرسی و اضطرابی.
۲۰- خودشکوفایی کودکان.
۲۱- تضمین سلامت روحی، روانی و جسمی کودکان.
۲۲- افزایش اعتماد به نفس کودکان.
۲۳- درمان افسردگی، انزوا، خشم و ترس کودکان.
۲۴- بیان کننده احساسات و عواطف کودکان.
۲۵- ترویج دهنده مهر، محبت، صفا، صمیمیت، عشق و علاقه در کودکان.
۲۶- از بین برنده خشم، کینه و دشمنی.
۲۷- تسکین دهنده درد‌های کودکان.
۲۸- از بین برنده ناراحتی‌ها، عقده‌ها و کینه‌ها ور کودکان.
۲۹- پایداری نشاط و شادابی در زندگی.
۳۰- لذت بردن از زندگی.
عاااااااااااااالی بود
مثل هیشه عالللللللللللللللی بچه ها ازینکه با الدین همبازی می شوند کلی لذت می برند
ای کاش مدارس ابتدایی مهدکودک‌ها بیشتر به این موضوع اهمیت بدهند بیشتر کارگاه البته
مادروکودک بزارند حداقل دوهفته یکبار
خیلی خوبه هم بچه ها با آرامش بازی میکنند
هم مادریاپدرفرقی نمیکنه درهرحال بچه ها
کنار والدین لذت می‌برند موفق باشید