گروه رسانه و فضای مجازی فرهنگ سدید؛ محمدجواد خسروی: از لابلای تیترهای ریز و درشت انباشت شده فضای مجازی و عینی به ناگاه به مطلبی که از قضا برجسته هم به نظر میرسید نگاهم گره خورد، مطلب ساده و صریح بود: «مدیر مسوول کیهان برای تفهیم اتهام در مورد ۲۱ شکایت دولت به دادسرای فرهنگ و رسانه رفت.»
لحضهای تصورش را بکنید که الان سال ۹۰ و دولت دهم مشغول فعالیت است و به جای مدیر مسوول کیهان، مدیرمسوول شرق به دادگاه میرفت و به جای آقای حسن روحانی رییس جمهور محمود احمدی نژاد رییس جمهور بودند، واکنش مدیریت خط فکری رسانههای حامی لیبرال دموکراسی (مثلا نجات بخش بشر امروز) در حوزه مطبوع و مجازی به بازتاب ماجرای مدیر مسسول روزنامه شرق چگونه بود و چه جملات و کلماتی را نشر و تبلیغ میکردند خصوصا صفحات اول این روزنامهها و رسانهها.
به مرور چندتایی این دست جملات میپردازیم:
-خط سانسور، گلوی دموکراسی را تیغ زد.
-تهاجم به رکن پنجم دموکراسی توسط افراط گرایان.
-دیکتاتوری از نوشته تا عمل.
نسخه جدید تحجر فرهنگی در قاب رسانه و امثالهم که خواننده نه چندان حرفهای هم با فضای این مدل تیتر زدن که از اختراع واژگان و جعل برداشت معانی چند گانه از مطلب، که چندین دهه ست حتی در تعارض با نسخهی اورجینال لیبرال دموکراسی غربی و ساختن استاندارد سازی شخصی در القای افکار جریانی خاص در قالب مفهومی عام را تصویر میکشد، آشناست و خیلی تدقیق در ارکان جمله یا پیام نیازی نیست. اما یک سوال اساسی پیش میآید چرا جریانی که وامدار اصلاحات خاتمی و لیبرال هاشمی رفسنجانی و اندک برداشتی از تفکر خود بنام اعتدالی (که روز به روز از بنفش به سمت سیاهی میگراید) که تداعی بینابینی عملکردی و ادعای نسل جدیدی از سیاست و نظریههای جدید تعامل با دنیا در قالب نظریههای بروز ارتباطات دارد، چرا رفتارها و تناقضهای حداقلی در گفتار را هم رعایت نمیکند در عمل بماند برای فصل دیگر و برای یک رسانه که تعریف آن به قول خود آقای روحانی باید دیوار شیشهای اقدامات دولت و مسوولان را در عصر جدید اطلاعات نشانگری نماید، در یک روز باید در دادگاه حاضر شود و ۲۱ مورد شکایت دولت پاسخگو باشد و دولت رکوردی را ثبت نماید که در طول کل تاریخ ۴۰ سالهی نظام بی نظیرست و جای بسیاری تامل دارد، مگر چه شده که دولت اینقدر خود زنی کرده ست.
بشر امروز در حافظه تاریخی خود به یاد میآورد که بعد از قضیهی گالیله در اروپا تا امروز فقط جرم دانستن انکارهولوکاست را آنهم در اروپای مدعی حقوق بشر، عدول از استانداردهای عقلی و بشری و بازگشت قرون وسطایی تفسیر میکرد، اما به نظر میرسد که جریانهایی به مراتب تنگ نظرتر از ایشان هم نیز در آسیا و ایران هست، علیرغم شعارهای توخالی متعدد شش ساله «ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﻋﻤﻞ ﺩﻫﻴﻢ؛ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺎ چه وضعی دارند. حسن روحانی» حتی در مقابل یک خط روزنامهای که نظام توزیع را هم به روی ایشان بسته یا حداقل نامهربانی مینمایند، وجود دارند تا در صورتی که صلاح بدانند در صورت کوچکترین نقد او را، چون گالیله به مسلخ قربانی اندیشه برند. یاد مطلبی از یکی از روزنامههای کشور افتادم که تیتر زده بود: " آقای روحانی نفس مطبوعات به شماره افتاده "، البته باید به آقای روحانی گفت:: ما با ادبیاتی که از حضرتعالی در مقابل منتقدین دولت شما سراغ داریم از بیسواد و بی شناسنامه تا رهسپاری ایشان به جهنم، خیلی متعجب نشدیم، اما فکرش را هم نمیکردیم مسوول رسانهای مانند " کیهان "که به استناد گویی، صدق و امانتداری مطالب، تبعیت از سیاست ابلاغی نظام و عدم تحریف اخبار شهره ست، اینگونه با برخورد قهری که علیرغم گفتار شما که سرهنگ نیسیتید به مسلخ برده و به حدی برسانید که دادگاه نتواند در یک روز کاری حتی فرصت کند، اتهاماتی که به ایشان زده اید به خوانده تفهیم نماید و بقیه تفهیم اتهامات بماند برای روز دیگری که باید وقت گذاشت و به آن پرداخت. اما امروز باید با صدای بلند مانند حضرتعالی در مناظرات پر هیاهوی سالیان قبل که الان دولت قبلش خود شما هستید، فریاد زد که واقعا علاوه بر نفس خود مطبوعات، نفس اعضا و کارکنان مطبوعات دارد خفه میشود به کجا میروید جناب حقوقدان؛ و از سویی امروز را با اجازه حضرتعالی روز تاریک رسانه در دولتین شما مینامیم، تا شاید درسی باشد برای آگاهی سازی مغفولین به امیدهای توخالی شما و دولتتان، هر چند که امیدی هم نیست.
در پایان عرضه میداریم که کماکان منتظر جامعهی عمل پوشاندن به ۱۶ وعدهای رسانه، ۱۰۱ وعده سیاسی، ۱۵۹ وعده اقتصادی و ۱۵۲ وعده فرهنگی و اجتماعی دولت قبل شما (دولت یازدهم) هستیم و دولت دوازدهم هم پیشکش. علی برکت الله «دولت تدبیر از هرگونه تهمت و تخریب پرهیز خواهد کرد. این دولت حتی به آنهایی که هشت سال به ماها تهمت زدند، مقابله به مثل نخواهد کرد.» (سخنرانی در جمع مردم بجنورد، ۲۲ خرداد ۱۳۹۲)