به گزارش گروه وحدت فرهنگ سدید، جنایت خیابان پاسداران که منجر به شهادت 4 تن از نیروهای ارزشمند انتظامی و بسیج کشورمان شد، بهانه‌ای شد تا بار دیگر مروری بر مرام و مسلک خودساخته فرقه تابنده صورت گیرد و ماهیت این فرقه خرافی برای طالبان حقیقت روشن شود.
به نظر می‌رسد لازم است ابتدا باید این سوال را مطرح کرد که آیا قبل از نورعلی تابنده اقطاب قبلی سلسله و یا اقطاب سلاسل دیگر فرقه ها در تمام تاریخ تصوف قطبی روزی را خاص اعلام نموده اند یا خیر؟
با مطالعه دقیق کتاب های متصوفه در تاریخ تصوف هیچ نشانه ای دراین زمینه دیده نمی شود . مولوی و امام محمد غزالی و محی الدین عربی و دیگر متفکران تصوف بیشتر از قطب فعلی فرقه صلاحیت علمی و عرفانی داشتند که روزی از روزها را شاخص نمایند که نکردند.
به معنایی دیگر متفکرین صوفی و تأثیرگذاران در تصوف اصلاٌ‌و ابداٌ در عرفان به چنین موضوعی بهاء‌نداده اند. از این رو نتیجه بر آن می شود که چه در زمان تصوف وچه از زمانی که واژه درویشی به وجود آمده تا کنون هیچ کسی به چنین موضوعی ضمن اینکه بهاء‌نداده اند اصلاٌ چنین تفکری را نیز در عرفان و تصوف مردود دانسته اند.
اما چه تفکر و چه عواملی باعث گردید که نورعلی تابنده قطب فرقه گنابادی اقدام به این کار بنماید:
1 - اولین عامل این است که دکتر تابنده پنجاه سال از عمر مفید خود را در سیاست سپری نمودهاست و از عوامل همراه در نهضت آزادی و جبهه ملی و توده ای ها بوده است.
2- قطب کارعرفانی انجام نداده و تبحر و مهارتی در کار عرفانی نداشته است و نمی داند که اصل عرفان را با این نمادها کاری نیست و حتی پند صالح سلسله اش هم این کار را مردود دانسته است.
3- بدعت سوم اسفند زایده تفکر سیاسی نامبرده می باشد نه از زایش ها و پندارهای عرفانی او.
4- نامبرده از این اقدام ممکن است وحدت بین دراویش راهدف قرارداده باشد(گفتنی است کلیه سلاسل فرقه ها در اصل وریشه هویتی خود و در سند جانشینی با هم مخالفت شدید دارند یعنی همدیگر را متهم به جعل سند جانشینی و قطبیت می کنند چگونه می توانند تظاهربه نزدیکی و اتحاد نمایند) .
5 - قطب با این اقدام می خواهد نقطه نظر دعوت به وحدت سلاسل را به رخ دیگر فرقه ها بکشاند.
6- ایشان با این اعلام ثابت نمودند اتفاق و حادثه ای که در جانشینی اش به وقوع پیوسته بود کاری عمدی وجهت دار بوده و از ابتدای ورودش به مسئله قطبیت و جانشینی هدف سوء استفاده از پتانسیل موجود در درویشی را داشته است و اما اتفاق و حادثه جانشینی بشرح زیر می باشد:
کسانی که نمی دانند بدانند که قطبیت و جانشینی جایگاهی است که نمی تواند یکماهه قسمت کسی بشود بلکه در فرقه های درویشی رسم و قاعده بر این است که شخص عمری را درویشی و سپس مسئولیت پیشنمازی و بعد از مدتهای مدید جایگاه شیخی را سپری نموده و بعد از آن به قطبیت برسد. اما دو سند مستند و مستدل و روشن ثابت می نماید که این قطب با هدفی از پیش تعیین شده سیاسی بدون درویشی کردن و طی مراحل قانونی و عرفی مصطلح در فرقه جایگاه قطبیت را تصرف عدوانی نموده است.
سند اول گفته خودش که در اعلامیه هایش نیز اعلام شده که من اینکاره نبوده ام امر شده وظیفه قطبیت را قبول نمایم و ایشان هم قبول کرده اند ( لطفاٌ‌خوانند سوءبرداشت نکند و از منظر تواضع به این اقرار نگاه نکند) بلکه این اقرار نامبرده بسیار صحیح و بجا می باشد چرا که ایشان این کاره نبوده اند (یعنی الفبای عرفان را بلد نیستند تا برسد به طی مراتب آن ). و اما سند دوم که قبل از اعلام از خواننده تقاضا می شود با دقت نظر به این موضوع توجه نمایند: دقیقاٌ‌در روز فوت سلطانحسین تابنده (قطب قبلی) که برادر نورعلی تابنده (قطب فعلی) می باشند اجازه پیشنمازی ایشان توسط قطب قبلی (محبوبعلیشاه) که پسر سلطان حسین و برادر زاده قطب فعلی می باشند اعلام می گردد و 28 روز بعد اجازه نامه شیخی توسط محبوبعلیشان برای این قطب نوشته می شود و دقیقاً روز چهلم رضا علیشاه فرزندش محبوبعلیشاه برای عمویش قطب فعلی اجازه جانشینی می نویسند.
سوالات زیر مطرح می شود:
الف) چرا روز اول فوت رضاعلیشاه که همگی مشغول عزاداری هستند با سرعت هرچه تمامتر اول اجازه پیشنمازی این قطب صادر میشود.
ب) چرا قبل از فوت رضاعلیشاه اجازه پیشنمازی قطب فعلی صادر نمی شود (یعنی چرا رضا علیشاه که فرزندش محبوبعلی شاه را جانشین خود تعیین نموده برای قوت کارفرزندش پیشنمازی برادرش را صادر نمی کنند).
ج) چرا کل مدت پیشنمازی و شیخی و جانشینی به چهل روز می رسد که این قاعده بر خلاف تمام قوانین عرف موجود در فرقه های درویشی و تصوف می باشد. قاعده موجود در فرقه ها برآن است که بین پیشنمازی و شیخی و قطبیت هر کدام عمری کار لازم است و باید سالیان سال طول مدت باشد.
با جمع بندی موارد فوق به این نتیجه می رسیم که موقع و شرایط برای تزریق اهداف سیاسی آماده بوده است و بدون رعایت قوانین و موازین عرفی درویشی و صوفیانه این کار صورت گرفته است و نتیجه دوم نیز بر آن است که این (تزریق هدف سیاسی) مورد تایید رضاعلیشاه نبوده است چون بی کفایتی برادرش قطب فعلی را در عرفان می دانسته است و از طرفی از سیاسی کاری ها و تمایلات سیاسی برادرش نیز آگاه بوده است و به این دو علت جواز پیشنمازی برادرش را صادر نکرده است و اینکه چرا محبوبعلیشاه در فاصله مدت چهل روز از اول قطبیش سه اجازه نامه را پشت سر هم صادر می کنند؟
7- برکسی پوشیده نیست که محمد رضا شاه پهلوی با رضاعلیشاه برادر قطب فعلی همراهی نزدیک داشته و خیلی از درباریان نیز درویش این فرقه بوده اند و همین علت باعث می شود که روز سوم اسفند روز اول سلطنت پهلوی (روز کودتای رضا شاه ) روز درویش انتخاب شود.
8- با انتخاب روز درویش (سوم اسفند) اعتلاف رسمی سلطنت طلبان با فرقه گنابادی صورت میگیرد.
9- دیگر فرقه های درویشی که فرزندان ناخلف تصوف می باشند روز سوم اسفند را بهانه ای قرار میدهند برای اعتلاف پتانسیل های موجود در فرقه ها برای مشارکت در موضوع براندازی نظام .
10- روز سوم اسفند روز اي ائتلاف دیگر براندازان با جماعت فرقه های درویشی تعیین میشود.
11- اعلام حمایت قطب فعلی از کاندیداتوری آقای کروبی بر خلاف نص صریح کتاب پند صالح فرقه گنابادی (که درویش و درویشی با سیاست کاری ندارد) صورت گرفت که ضمن سیاسی کاری های قطب فعلی و به صحنه سیاست آوردن فرقه درویشی ، زمینه را برای ورود آن جماعت به روز درویش را (سوم اسفند) فراهم می نماید.
12- با توجه به کاربرها و اهداف تحت روز درویش (سوم اسفند) معلوم میشود دشمنان ایران و اسلام چه در داخل و چه درخارج به سرکردگی استکبار چشم طمع به فرقه های ضاله دوخته و حمایت مالی و تبلیغی از آنها را بعهده گرفته اند.
دلایل لازمه برای نقطه اشتراک فرقه و استکبار بشرح زیر اعلام می گردد:
هرکسی شاهد و ناظر است که فرهنگ استکبار لذت جویی و شریعت شکنی ادیان بالاخص اسلام را در دستور کار خود دارد و از این منظر فرقه هایی که در تحریف اسلام دخالت دارند را به دوستی فراخوانده است چرا که متأسفانه فرقه ها با طول مدت عمر خود در جامعه اسلامی موجودیت خود را تاکنون حفظ نموده اند و سرمایه بسیار خوبی برای انجام اهداف استکبار در نظر گرفته می شوند و در مقطع جنگ نرم استکبار با حمایت مالی و تبلیغاتی از این اهرم استفاده می نماید.
پس معلوم میشود روز سوم اسفند که اعتلاف سلطنت طلب و فرقه های ضاله می باشد بستری مناسب برای پیشبرد اهداف استکبار تعیین شده است.
فرقه های درویشی که از شریعت اسلامی فاصله دارند( چه از نظر تولید و چه از نظر اجرا) و همچنین بدور از عقلانیت و تمایل به زندگی در وهم و خیال را دارند که نتیجه آن تمایل به لذت جویی می باشد و از همین منظر استکبار اراده نموده در پوشش اسلامی بودن فرقه های درویشی در داخل کشور استکبار ستیزی اسلام را از بین برده و شریعت اسلامی را درمقابل (لذت جویی و بردگی آن لذت ها) خلع سلاح بنماید که نتیجه آن جور و ستم بر قرآن و احکام قرآن و توحید قرآن و حقوق حقه مسلمین خواهد بود.
و اما سخنی چند با اعضاء‌فرقه ها:
اگر مسلمانید و اهل شهادت ثلاثه چرا خانقاه ساختید و در مقابل مسجد قرار دادید، آیا این کار تفرقه نبود، اگر درویشید و به سیرو سلوک اربابان طریقت در گذشته تاریخ پایبندید آنها که روز نمادینی برای تفرقه نساختند که شما سوم اسفند را روز درویش بسازید، اگر متفکر سلسله گنابادی ملاسلطان محمد که سعی اش در نزدیک نمودن تصوف سنی به تصوف شیعی بود و تفسیر قرآن دارد و صلاحیتش بیشتر از این قطب بود می خواست روز درویش را در زمان قطبیتش اعلام می کرد که نکرد. اگر صالحعلیشاه موافق سیاست بازی می بود و موافق روزی سیاسی بنام روز درویش بود در پند صالح اش نمی گفت که درویشی و درویش نباید به سیاست کار داشته باشد، پس اعضاء فرقه شاهد باشند که قطب فعلی که 50 سال سابقه سیاسی بجای سابقه درویشی دارد و وام دار نهضت آزادی و جبهه ملی می باشد و از طریق نمایندگان خود در بیرون ازمرزها پیوند اخوت با دشمنان ملت ایران بسته است باعث بزرگترین تفرقه و فاصله بین دراویش و مسلمین گردیده است، و چه سندی مهمتر از اینکه روز کودتای رضا شاه و به سلطنت رسیدن خاندان پهلوی را بستر روز درویش قراردهند، باز اگر روز اول اسفند و یا چهارم اسفند بود حرفی نبود، مسلماٌ جنسیت این قطب از دودمان عرفانی که نیست بماند، بلکه از دودمان پهلوی دشمن ملت ایران می باشد که نهایتاٌ همچون که پهلوی نوکر آمریکا بود و برکسی پوشیده نیست انتخاب سوم اسفند نیز آب به آسیاب آمریکا ریختن است.
