گالری خلق آثار کپی برای بار دوم تعطیل شد!
ماجرای نمایشگاه نقاشی این فیلمساز و البته اصرار عجیب و غریبش برای برپایی نمایشگاه نقاشی در نوع خودش جالب توجه است. دیگر انگار بحث بر سر کیفیت آثار از نگاه هنری و کپی بودن یا نبودن آن گذشته و به نوعی به سطح یک روان‌شناسی شخصی رسیده است. به این مفهوم که انگار باید رفت سراغ این‌که او چرا این‌قدر اصرار دارد با آثاری که به باور بسیاری از کارشناسان هنری مبتذل و بی‌ارزشند به حوزه هنرهای تجسمی وارد شود در حالی که خود او بهتر از هر کسی می‌داند این ورود تنها با رانت چهره بودنش دارد صورت می‌گیرد
به گزارش فرهنگ سدید؛ آن دیگری، همان قبلی بود البته با مخلفات بیشتر! نمایشگاه تازه نقاشی تهمینه میلانی با نام «آن دیگری» پیش از پایان رسمی و اعلام‌شده‌اش باز هم تعطیل شد تا به سرنوشت نمایشگاه قبلی او در شهریور سال گذشته دچار شود. ماجرای نمایشگاه نقاشی این فیلمساز و البته اصرار عجیب و غریبش برای برپایی نمایشگاه نقاشی در نوع خودش جالب توجه است. دیگر انگار بحث بر سر كیفیت آثار از نگاه هنری و كپی بودن یا نبودن آن گذشته و به نوعی به سطح یك روان‌شناسی شخصی رسیده است. به این مفهوم كه انگار باید رفت سراغ این‌كه او چرا این‌قدر اصرار دارد با آثاری كه به باور بسیاری از كارشناسان هنری مبتذل و بی‌ارزشند به حوزه هنرهای تجسمی وارد شود در حالی كه خود او بهتر از هر كسی می‌داند این ورود تنها با رانت چهره بودنش دارد صورت می‌گیرد. علاقه به مورد توجه قرار گرفتن حتی با علم به این‌كه باید منتظر یك هجمه منفی از سوی مردم و كارشناسان این حوزه باشد چه توجیهی دارد؟
بادیگارد کنار بوم
اما ماجرای نمایشگاه تازه تهمینه میلانی چه بود؟ «آن دیگری» انتظار می‌رفت سند تازه‌ای باشد برای رفع همه آن اتهامات هفت ماه گذشته. پیش از آغاز نمایشگاه قطعا كمتر كسی (حتی دوستداران و هواداران او) فكر می‌كرد قرار است «آن دیگری» همانی باشد كه بود.
اما بر خلاف همه انتظارها نه‌تنها نمایشگاه تازه چیزی از اتهامات كم نكرد بلکه شیوه و نوع برپایی آن حاشیه تازه‌ای بود برای تهمینه میلانی.
اول این‌كه این نمایشگاه در یك سكوت محض خبری افتتاح و آن‌طور كه اعلام شد تنها چهار روز قرار بود برپا باشد، زمانی كه از استانداردهای یك نمایشگاه ـ كه معمولا بین یك هفته تا ده روز
است ـ خیلی كمتر بود. فارغ از این افتتاحیه كاملا به صورت خصوصی انجام شد. همه اینها به كنار در این میان حضور بادیگارد شخصی در یك نمایشگاه نقاشی از آن دست پدیده‌هایی بود كه نمونه‌اش را نمی‌شود در هیچ كجای دیگر پیدا كرد. این ماجرا هم از رسانه‌ای شدن عكسی از محمد اللهیاری در كنار تهمینه میلانی در صفحه اینستاگرام او
آغاز شد.
البته این فرد كه خود را عضو تیم بین‌المللی حفاظت معرفی كرده است در پستی زیر عكس نوشت: «باعث افتخارم بود همراهی بانوی سینما، خانم تهمینه میلانی عزیز در گالری آریانا و هر چقدر هم از مهربونیشون بگم كم گفتم. در ضمن اون كسایی كه تهدید پوچ و توخالی كرده بودن برای به‌هم زدن نظم نمایشگاه رو سیاه شدن و به‌همه ثابت شد تو محیط مجازی حرف مفت زیاده، كو مرد عمل.»
اما ماجرای نمایشگاه تازه تهمینه میلانی چه بود؟ «آن دیگری» انتظار می‌رفت سند تازه‌ای باشد برای رفع همه آن اتهامات هفت ماه گذشته. پیش از آغاز نمایشگاه قطعا كمتر كسی (حتی دوستداران و هواداران او) فكر می‌كرد قرار است «آن دیگری» همانی باشد كه بود.
اما بر خلاف همه انتظارها نه‌تنها نمایشگاه تازه چیزی از اتهامات كم نكرد بلکه شیوه و نوع برپایی آن حاشیه تازه‌ای بود برای تهمینه میلانی.
اول این‌كه این نمایشگاه در یك سكوت محض خبری افتتاح و آن‌طور كه اعلام شد تنها چهار روز قرار بود برپا باشد، زمانی كه از استانداردهای یك نمایشگاه ـ كه معمولا بین یك هفته تا ده روز
است ـ خیلی كمتر بود. فارغ از این افتتاحیه كاملا به صورت خصوصی انجام شد. همه اینها به كنار در این میان حضور بادیگارد شخصی در یك نمایشگاه نقاشی از آن دست پدیده‌هایی بود كه نمونه‌اش را نمی‌شود در هیچ كجای دیگر پیدا كرد. این ماجرا هم از رسانه‌ای شدن عكسی از محمد اللهیاری در كنار تهمینه میلانی در صفحه اینستاگرام او
آغاز شد.
البته این فرد كه خود را عضو تیم بین‌المللی حفاظت معرفی كرده است در پستی زیر عكس نوشت: «باعث افتخارم بود همراهی بانوی سینما، خانم تهمینه میلانی عزیز در گالری آریانا و هر چقدر هم از مهربونیشون بگم كم گفتم. در ضمن اون كسایی كه تهدید پوچ و توخالی كرده بودن برای به‌هم زدن نظم نمایشگاه رو سیاه شدن و به‌همه ثابت شد تو محیط مجازی حرف مفت زیاده، كو مرد عمل.»
فیلم‌هایی كه نساختم
ماجرا از تابستان سال گذشته آغاز شد. جایی كه تهمینه میلانی به برپایی نمایشگاهی با عنوان «فیلم‌هایی كه نساختم» اقدام كرد؛ نمایشگاهی كه خیلی زود با واكنش منفی اهالی هنر رو به رو شد. این نمایشگاه حتی پیش ازگشایش با هشتگ «گالری جای شما نیست» از سوی نقاشان و هنرمندان مورد اعتراض قرار گرفت و پس از گشایش نیز به دلیل اتهام به كپی كردن از اثر «جنی میلیهوف» متوقف شد.
این ماجرا حتی به گوش این نقاش روسی هم رسید. واكنش خانم میلانی در پی اعتراضات نمایشگاه سال گذشته این بود: «آن نقاشی را كه می‌گویند كپی است من در استیكرهای فیس‌بوك دیده بودم و در خاطرم مانده بود.» جنی میلیهوف اما در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام نقاشی خود را منتشر كرد و نوشت: «فردی سرشناس نقاشی من را كپی كرده و قصد فروش آن را دارد.» او در ادامه از این كه این موضوع را به او اطلاع دادند، تشكر و بعدتر استوری‌ای راجع به توقف نمایشگاه تهمینه میلانی را منتشر و از افرادی كه باعث این اتفاق شده‌اند،
تشكر كرد.
واكنش‌های احساسی خانم فیلمساز در رابطه با آن نمایشگاه هم نه‌تنها بهبود در وضعیت او حاصل نكرد بلكه این بار اهالی تخصصی‌تر این هنر را وادار به واكنش كرد تا جایی كه لیلی گلستان در نامه‌ای به تهمینه میلانی نوشت: «متأسفانه باید بگویم هر چقدر واكنش مدیر گالری درست و بجا بود، واكنش‌های شما دوست عزیز من اشتباه بود… . اول گفتید كپی نیست. بعد گفتید الهام و تأثیر گرفته بودم. بعد خواندم كه گفته‌اید اصلا آن نقاش خارجی از من كپی كرده! بعد گفتید گالری‌دار بیجا كرده نمایشگاه من را تعطیل كرده. بعد گفتید شكایت می‌كنم. بعد اعلام كردید شكایت كردم و بعد را خدا داند... .»
كپی‌ها مجوز ندارند
بالاخره نمایشگاه «آن دیگری» با 40 تابلو در سكوتی خبری در گالری آریانا افتتاح شد. گفته می‌شود تعدادی از این آثار از نمایشگاه پیشین میلانی است و البته مجوزی از سوی مركز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای آنها صادر نشده و این آثار بدون مجوز به نمایش در آمدند، ضمن این‌كه این آثار در نمایشگاه پیشین او در گالری ایوان به نمایش
درنیامده بودند.
هادی مظفری، مدیر كل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد در گفت‌وگویی راجع به این موضوع تصریح کرد: به نظر می‌رسد چهار اثر از آثاری كه در نمایشگاه آن دیگری در گالری آریانا به نمایش درآمده است، مجوز نمایش از ارشاد نداشته‌اند؛ مواردی كه قبلاً هم در میان آثار این هنرمند برای نمایشگاه اولش بود، ولی ما با نمایش آنها مخالفت
كرده بودیم.
به همین دلیل با این گالری برخورد خواهد شد. او درباره موضع ارشاد درباره صلاحیت برگزاری نمایشگاه نقاشی توسط هنرمندان غیرمرتبط با حوزه تجسمی هم عنوان كرد: رابطه هنرمند و گالری، خصوصی است و مادامی كه خلاف نظم عمومی و مقررات جامعه نباشد، ما در این توافق بین هنرمند و گالری دخالت نمی‌كنیم اما اگر برپایی یك نمایشگاه به تخلفی منجر شود، ورود پیدا می‌كنیم كما این‌كه در مورد مساله اخیر نیز بررسی‌های لازم را
انجام می‌دهیم.
در روی همان پاشنه می‌چرخد
فارغ از بحث كپی بودن یا نبودن، این‌كه الهام گرفته است یا نه یا حتی بحث جدی‌تر در این میان كه اصلا یك چهره شناخته‌شده حق ورود به حوزه‌های دیگر را دارد یا ندارد نیست، موضوع این است که توجیهات تهمینه میلانی برای مبری شدن از اتهاماتش آن‌قدر عجیب است كه نیازی به اثبات بی كیفیتی آثارش توسط هیچ كارشناس هنری نیست.
او در پستی در اینستاگرام در رابطه با همین نمایشگاه اخیرش كه شرح حالش را خواندید ، در دفاع از خودش می‌نویسد: «در نقاشی فیگور اهمیتی ندارد. محتوا، معنی، تركیب بندی و تكنیك كاراست كه مهم است و من با الهام از این اثر و تغییر در رنگ بندی و حذف اعضای صورت و ساده‌گرایی در المان‌های بصری اثر، سعی كردم به محتوای جدید مورد نظر خود برسم.»
این در حالی است كه برای اهالی این حوزه بدیهی است محتوا و موضوع و تكنیك جزو ابزار كار یك هنرمند است درست مثل قلم مو یا بوم نقاشی و آن چیزی كه یك اثر هنری را می‌سازد همان تركیب‌بندی است، اما فیگور یا هر موضوع دیگری در نقاشی در اصل مجموعه‌ای از همین المان‌های بصری
است.
همین بی‌توجهی تهمینه میلانی است كه باعث شده او دلیل این حجم از انتقادات به خودش را در جایی غیر از فضای هنری دنبال كند، این‌كه رسانه‌ها با او عناد دارند، بددلان و هتاكان نمی‌خواهند او موفق شود، شرایط فیلمسازی‌اش را سخت كرده‌اند و هدف این افراد هتاك تنها ترور شخصیت اوست و ...
دهن‌كجی خانم فیلمساز
ورود چهره‌های مشهور به حوزه‌های غیرتخصصی اتفاق تازه‌ای نیست و احتمالا برای اهالی هنر هم چندان اهمیتی ندارد، چرا كه برای این افراد بدیهی است كه حضور این چهره‌های مشهور در این فضاها همچون یك هوس زودگذر است.
پیشتر از این هم شاهد برپایی نمایشگاه عكس از سوی افرادی همچون همچون نیكی كریمی، هدیه تهرانی و رضا كیانیان بوده‌ایم. اما تفاوت نمایشگاه میلانی با دیگران در این است كه او در وهله اول متهم به كپی آثار هنری است و برای معترضان استفاده از رانت چهره بودن او چندان اهمیتی ندارد. فارغ از كپی بودن این آثار و بالا بودن قیمت آنها عملكرد غیرمنطقی تهمینه میلانی در ارتباط با این نمایشگاه‌ها چیزی است كه مورد اعتراض قرار گرفته است. چراكه هنوز پرونده نمایشگاه نقاشی قبلی میلانی در فضای هنرهای تجسمی كشور مفتوح است و این هنرمند به جای این‌كه صبر پیشه كند و این آثار را به مرور به قضاوت كارشناسان و اهل فن بگذارد، نمایشگاهی جدید ترتیب داده و علاوه بر آثار جدید، از آثار نمایشگاه قبلی‌اش نیز در این نمایشگاه
بهره گرفته است!
به‌خصوص كه دور از انتظار هم نبود این اقدام او در اذهان عمومی «دهن‌كجی» تلقی شود و حاشیه‌های موجود پیرامون او برای ادامه حضور در عرصه تجسمی را دوچندان كند. اینگونه رفتار یك هنرمند فیلمساز در جامعه، جز اشاعه حس بی‌اعتمادی مردم نسبت به فضای تجسمی و به حراج گذاشتن اعتبار هنرمندان این عرصه نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.
منبع: جام جم
اخبار مرتبط
ارسال نظر
پرونده ها
