گروه وحدت فرهنگ سدید- سیاوش ایمانی: در سال های اخیر دشمنان ج.ا.ایران جهت ايجاد تنش و آشوب اجتماعی و رواج افکار جدايی طلبانه و در نهايت ضربه زدن به ثبات ج.ا. ايران، در مناطق قومی با طرح موضوع قومیت گرایی از طريق جريان "پانگراها(پان ترکیسم و...)" تنش های فراوانی را شکل داده و به صورت مستمر در حال برنامه ريزی جهت رسیدن به اهداف خود هستند. ناحیه شمال غرب کشور یکی از استراتژیک ترین مناطق پیرامونی جمهوری اسلامی ایران است که می توان آن را محور تعادل استراتژیک کشور ایران و حتی قفقاز جنوبی در معادلات منطقه ای نامید. کنترل این منطقه موجب کنترل سرزمینی در کشورهای همجوار می شود، جمهوری آذربایجان، جمهوری خودخوانده قره باغ کوهستانی، جمهوری نخجوان، ارمنستان، ترکیه و اقلیم خودمختار شمال عراق، ماهیت های دولتی و شبه دولتی هستند که توسط این ناحیه قابل پوشش می باشند؛ به طور مثال ارتباط جمهوری آذربایجان با نخجوان از طریق شمال غرب ایران ممکن است همچنین ناگورنو و قره باغ که مکمل ارمنستان هستند با شمال غرب ایران 140 کیلومتر مرز مشترک دارند و حیات سیاسی آنها به این مرز وابسته است؛ مناطق تالش نشین آذربایجان که حرکت های مرکز گریز داشته اند با شمال غرب ایران همسایه اند و نواحی کردنشین عراق و ترکیه نیز وضعیت مشابهی دارند. براین اساس تحولات این استان ها برای بازیگران دولتی و شبه دولتی فوق الذکر اهمیت به سزایی دارد در نتیجه بدیهی است که این کشورها در منطقه فعال بوده و خود را در روندهای سیاسی آن ذینفع می دانند.
در برآوردهای مراکز مطالعاتی در زمینه تهدیدات امنیتی هویت پایه در شمال غرب کشور پیش بینی شده که در صورت عدم تدبیر و چاره اندیشی، مساله قومی در برخی حوزه ها تشدید خواهد شد که از آن میان می توان به مقوله ورزش اشاره کرد که باعث بروز مسائلی در سطح محلی و ملی شده است. تاثیر متقابل ورزش بر هویت ملی و هویت ملی بر ورزش جزء حوزه های پراهمیت در امنیت ملی می باشد.
از سوی دیگر ورزش با ظرفیت نمادینی که دارد می تواند اقلیت کوچکی را بزرگ و پراهمیت جلوه دهد، گسترش روزافزون ورزش در میان مردم و به ویژه جوانان، موجب اهمیت روبه افزایش مطالعات سیاسی و اجتماعی در خصوص ارتباط ورزش با سیاست کشور ها شده است به این ترتیب که ورزش با اتکا بر توان سیاسی خود، با وحدت بخشیدن به نیروها، موجب ترویج و شکل گیری حس میهن دوستی در بطن جامعه می شود.
موضوع تراکتورسازی در سال های گذشته به عنوان یکی از داغ ترین مسائل هویت پایه در استان تبدیل شده است و مسائل قومی شکل گرفته حول این تیم به تدریج در حال توسعه و گسترش است. در سال های اخیر، جريان واگرایی قومی و کشورهای معارض جهت تحقق اهداف مورد نظر، از بستر تیم فوتبال تراکتورسازی که دارای یکی از پرشورترين هواداران فوتبال در ايران هستند وارد صحنه چالش آفرینی برای جمهوری اسلامی ایران شده و با نفوذ در هواداران تراکتورسازی در صدد پیاده نمودن افکار شوم و پلید خود می باشند.
طی سال های گذشته، مسابقات لیگ برتر؛ در بازی های تراکتورسازی با انبوه تماشاگران مواجه می شود و در این بازی ها اتفاقاتی رخ می دهد که نه تنها رنگ و بوی ورزشی ندارد بلکه ماهیتی قوم گرايانه و تجزیه طلبانه دارد برخی گزارش ها از حضور تعدادی از اتباع کشورهای همسايه (جمهوری آذربايجان وترکیه) در مسابقات تیم تراکتورسازی و نمايش پرچم اين کشورها در ورزشگاه اين تیم حکايت دارد.
فعالان قومگرا و جریان های معارض با نفوذ بین هواداران تیم تراکتورسازی و با طرح شعارهايی خاص و دارای رنگ و بوی قومی، به نوعی به چالش آفرینی معناداری دست می زدند. در تبلیغات سايت های اينترنتی وابسته به جريان های قومگرا و معارض به روشنی می شود بهره برداری از مقوله تیم تراکتورسازی را مشاهده کرد. رسانه های قوم گرا ازجمله شبکه تلويزيونی "گوناز، تی وی" برنامه ريزی جامعی برای بهره برداری قومی از حضور تیم تراکتورسازی در لیگ برتر به عمل آورده است. این شبکه به عنوان شبکه ای ماهواره ای از سوی بخش مشخصی از فعالان معارض و تجزيه طلب ايرانی از سال 2005 با حمایت دولت امريکا از شیکاگو برنامه پخش می کند، هدف اصلی این فعالین معارض و قومگرا در بین تماشاگران، گسترش پايه های تجزیه طلبی میان توده های مردمی است. اجتماع بزرگ تماشاگران در ورزشگاه ها و برگزاری مسابقات منظم و طبق برنامه در طول هفته و پخش تلويزيونی بازی ها، فرصتی بسیار مناسب و ايده آل برای ابراز وجود، خودنمايی و قدرت نمايی جریان های معارض ج.ا.ایران به حساب می آید. جریان های معارض با تشويق حضور پرشمار مردم و علاقه مندان به ورزش فوتبال در ورزشگاه ها و جهت دهی رفتار و گفتار آنها می توانند از اهرم فشار مردم این مناطق برای پیشبرد برنامه ها، مطالبات غیرقانونی خود استفاده های لازم را ببرند.
مهم ترین آسیب جریان نفوذی در تماشاگران تراکتور سازی در سطح ملی تابوشکنی از ارزش ها و نمادهای ملی است در حالی که برخی از این نمادها(خلیج فارس) به عنوان یک سرمایه اجتماعی و ملی مدنظر هستند. همچنین آسیب های دیگر هویتی این جریان ها، تقویت گسل قومی مهم بین مردم آذری و سایر شهرها است، جریان های معارض نفوذی در هواداران تیم تراکتورسازی در رویارویی با تیم های ورزشی سایر شهرها، تنش و تحریک قومی را در اولویت قرار داده اند و با تحریک احساسات تماشاگران تیم مقابل آنها را به سمت توهین و فحاشی برده اند.
در مجموع باید گفت که در جمهوری اسلامی ایران با آرمان ها و ارزشهای الهی،اولا باید از اساس و پایه پدیده فوتبال را آسیب شناسی کرد، پدیده ای که بستری برای رشد فعالیت های تجزیه طلبانه می شود و جو ناسالمی را در ورزشگاه های فوتبال رقم می زند، پدیده ای که سازوکار علمی و فرهنگی مثل ساختار و سازمان های علمی از قبیل دانشگاه و دانشکده در آن حاکم نیست، پدیده ای که حساسیت دیگر گروه ها را بر می انگیزاند، دوما باید رسانه های داخلی مدیریت شوند. رسانه ها؛ مجریان و کارکنانش به صورت جهت دار بر آسیب های این پدیده دامن می زنند، چندان که تیم های دیگر از جمله تیم تراکتور احساس می کند که در نسبت با تیم هایی مثل استقلال و پیروزی خارج از توجه هستند همچنین هنوز ادبیات و واژه سازی رسانه ها نسبت به تیم های حساس فوتبال تحریک کننده و ناعادلانه است و مواردی از این قبیل که لازم است مورد توجه قرار گیرد.
