گروه وحدت فرهنگ سدید- سیاوش ایمانی: گروه‌های انساني بر اساس نظام اعتقادي و در تعامل با ویژگی‌ها و امكانات جغرافيايي محيط زندگي خود براي رفع نيازهاي مادي و معنوي خود در طول زمان مجموعه‌ای از عادات، آیین‌ها، آداب‌ورسوم، ابزارها، سبك معماري، زبان، علوم و فنون و...را کسب می‌کنند كه از آن به فرهنگ تعبير می‌شود؛ اين ویژگی‌های فرهنگي اگر ملاك تشخيص يك گروه از ديگران قرار گيرد و تداعی‌کننده‌ی مفهوم «ما» و «آن‌ها» باشد، مفهوم هويت را عينيت می‌بخشد. می‌توان گفت ارتباط ميان جغرافيا، تاريخ و نظام باورها در شکل‌دهی به هویت‌های گروهي نقش اساسي دارند. ازنظر برخی اندیشمندان هويت دانستن اين است که من كيستم و به كجا تعلق دارم، به‌طوری‌که اين امر نظام تصمیم‌گیری و قضاوت ما را شکل می‌دهد هنگامی‌که هويت در رابطه با ملت موردبررسی قرار می‌گیرد از آن به هويت ملي تعبير می‌شود. هويت ملي در معناي متمايز و مدرن خويش هويتي است كه از عضويت در ميان مردم حاصل می‌شود، مردمي كه بنیادی‌ترین ویژگی‌اش آن است كه به‌عنوان يك ملت تعريف می‌شود.
ميان ملت و هويت ارتباط تنگاتنگي وجود دارد که داراي ویژگی‌هایی مانند اينکه اعضايشان باور كنند در ویژگی‌های مناسبي سهيم هستند؛ دوم هويتي بر خواسته از تداوم تاريخي؛ سوم هويت فعال و داراي تعامل مداوم؛ چهارم تعلق به مكان جغرافيايي؛ و پنجم داشتن فرهنگ عمومي است
هويت ملي امري طبيعي نيست بلکه امري مصنوعي است که درگذر زمان ساخته‌وپرداخته می‌شود وسپس به‌صورت خاطره جمعي درآمده و بعدازآن تثبيت می‌شود. روند تکوين و تداوم هويت ملي در درون يک بستر صورت می‌پذیرد. سنت‌ها، تاريخ، زبان، مذهب، نهادهاي سياسي- اقتصادي و عوامل محيطي و جغرافيايي بدان معنا می‌بخشند کارکرد هويت ملي اين است که مردم‌باور كنند كشورشان وجود دارد چراکه خود يا اجدادشان آگاهانه و از روي ميل و خواست آن را بنيان نهاده‌اند و در برابر دشمنان از آن دفاع کرده‌اند. خاطرات مشترك يك جنگ استقلال طلبانه، جنگ و مبارزه عليه مهاجمين و عمل قهرمانانه ملي، همه دلايلي مبني بر همبستگي گروهي و درنتیجه وحدت ملي است. اين خاطرات حتي اگر ازنظر تاريخي نادرست باشد گرايش به تأكيد به مبارزات قهرمانانه از يك ملت براي استقلال دارند اين امر به‌اندازه‌ای اهميت دارد كه برخی آن را دين مدني می‌نامند. دين مدني عبارت است از مجموعه كاملي از آموزه‌های سياسي، روایت‌های تاريخي، چهره‌های شايسته پيروزي، مناسبت‌های ويژه و آیین‌های يادماني كه دولت از طريق آن‌ها نقش خود را در اذهان اعضاي خويش جا می‌اندازد، به‌ویژه در ذهن اعضاي تازه و جوان‌تر.
هويت ملي بايد از ويژگي فراگيري برخوردار باشد. به‌عبارت‌دیگر اگر اکثريت با گروه اقليت تا حد زيادي داراي اشتراک هستند، اما در يك زمينه مثلاً مذهب با همديگر اختلاف دارند. در مورد آن اقليت به‌جای تأكيد بر مذهب به‌عنوان پایه‌ی وحدت ملي، بر ويژگي فرهنگي كه با اين اقليت شريك هستند، تأكيد شود. هراندازه اين كار با موفقيت انجام شود، می‌توان اجتماع سرزميني را شكل داد كه همه می‌توانند در تعيين سرنوشت آن شريك باشند و ازاینجا اعتماد متقابل پديد می‌آید و افراد برای حفظ تمامیت وطن، تلاش می‌کنند.
