آشنایی با شهدای اقلیت‌های دینی/ زندگینامه شهید فریبرز موریم (شهیدکلیمی)

فرهنگ سدید- گروه وحدت: دین اسلام با دیگر ادیان توحیدی وجوه و مشترکات فراوانی دارد و همین مسأله باعث شده است که جوانان پیرو ادیان توحیدی در جبهه‌های حق علیه باطل در دوران دفاع مقدس در جبهه‌ها حضور یابند. پیامبر اسلام (ص) فرموده‌اند: «حب الوطن من الایمان»، بدون شک حضور و شهادت شهیدان اقلیت‌های دینی که از هموطنان ما هستند، در جنگ تحمیلی نشان از میهن‌دوستی این شهیدان دارد. جوانان اقليت‌هاي دينی براي دفاع از استقلال و تماميت ارضی ايران، با به تن کردن لباس سربازی و همچنین حضور داوطلبانه در عرصه‌های جنگ، از خط مقدم تا پشتيبانی و تدارکات و تقديم صدها شهيد، مفقود‌الاثر، جانباز و آزاده، کارنامه سرافرازی و رشادت‌های خود را در این سرزمین ثبت کردند. بنابراین دوران شکوهمند انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس نقطه‌ی عطف نمایش همبستگی و اتحاد همه قومیت‌ها و اندیشه‌ها و عقاید برای دفاع از میهن عزیزمان ایران در مقابل دشمن به شمار می‌آید. در این بین از جمله پیروان ادیان توحیدی که در دوران انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به خوبی ایفای نقش کردند، می‌توان به هموطنان عزیز کلیمی اشاره کرد. کلیمیان برای سرافرازی و عزت ایران پا به عرصه‌ی نبرد با مزدوران بعث عراق گذاشتند و در این راه تعدادی جانباز و شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کردند. در ادامه به معرفی فریبرز (الیاهو) موریم؛ یکی از این شهدای کلیمی خواهیم پرداخت.

فریبرز موریم، در سال 1338 در یک خانوادهی مذهبی و زحمتکش کلیمی در قصرشیرین دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را با موفقیت به پایان رساند. در سال 1359، با حمله‌ی رژیم بعثی عراق و اشغال قصرشیرین، خانواده آن شهید که تمامی هستی خود را از دست داده بود، ناچار به مهاجرت به کرمانشاه شدند. فریبرز، همراه با گروهی دیگر از جوانان به اسارت مزدوران بعثی درآمد؛ ولی با شهامت موفق شد خود را رهایی بخشد و پس از طی مسافتی طولانی با قدم‌هایی استوار و مصمم به نیروهای هموطن در سرپل ذهاب پناه ببرد. فریبرز با عزمی راسخ و با انگیزهای قاطع در دفاع از ایران و با تشویق و حمایت خانواده، در تاریخ 22 بهمن ماه 1360، به خدمت مقدس سربازی اعزام و پس از طی دوره آموزشی در شهر مشهد مقدس، همراه با سایر برادران هموطن خود به جبهه نبرد حق علیه باطل شتافت و در گردان توپخانه لشکر 77 خراسان، در پست خطیر دیده‌بانی قرار گرفت و در چندین عملیات به طور فعال شرکت داشت. وی و دیگر همرزماناش در عملیات بیت‌المقدس با عنایت الهی و ایثار و فداکاری خود به قلب رژیم بعثی عراق حمله کردند و در نبردی شجاعانه با متجاوزان، موفق به «آزادی خرمشهر» شدند.

فریبرز در آخرین عملیات در نزدیکی بصره خدمت می‌کرد. وی در عملیات والفجر همچنان که به دیده‌بانی توپخانه لشکر 77 خراسان مشغول بود و تا قلب دشمن پیش رفته بود، زمانی که در پشت خاکریز دشمن قرار داشت، پس از عبور از موانع و میادین مین دشمن، نارنجکی از سوی یکی از مزدوران صدام به طرف وی پرتاب شد که در اثر انفجار آن، از ناحیه‌ی شکم به شدت مجروح شد. فریبرز ابتدا به یکی از بیمارستان‌های اهواز منتقل و تحت عمل جراحی قرار گرفت و پس از دو روز به بیمارستان شهید دکتر فقیهی شیراز منتقل و پس از گذشت 10 روز، در تاریخ 30 بهمن 1361، به درجه رفیع شهادت نائل شد.

«شهید موریم»، در دیدارهایی که با خانواده خود داشت، همواره از خاطرات خود در جبهه‌های نبرد و محیط صمیمی و همبستگی تمامی پیروان ادیان الهی در دفاع از میهن سخن می‌گفت. شهید موریم، از لحاظ اخلاق و فضائل انسانی، پاکی، مهربانی و صداقت نمونه‌ای کم‌نظیر بود. وی روحیه بسیار عالی داشت و در بدترین شرایط جسمانی سعی می‌کرد با سخنان خود، بستگانش را دلداری دهد و در هنگام نبرد و حتی در بیمارستان همواره به یاد همرزمان خویش بود. خاطرات و یادگارهای ارزنده‌ای از روحیات ایثارگری و فضایل اخلاقی او باقی مانده است. «شهید موریم»، در آخرین ساعات حیات خود در بیمارستان، با یکی از پزشکان خود (دکتر سیامک مره‌صدق؛ نماینده کنونی کلیمیان در مجلس شورای اسلامی) چنین می‌گوید: «آن زمان من دانشجوی سال سوم پزشکی در دانشگاه شیراز بودم که بر بالای سر شهید موریم رفتم. او در همان حال که اوضاعش وخیم بود به من گفت: «فکر نکن از راهی که رفته‌ام پشیمانم اگر بار دیگر در این شرایط قرار بگیرم از سربازی فرار نخواهم کرد و در مقابل دشمن خواهم ایستاد». ای کاش جوانان ما نیز این خصوصیات را داشته باشند».

خواهر شهید موریم می‌گوید: «برادرم سال 1361 در عملیات «والفجرمقدماتی» مجروح شد و پس از آن او را به بیمارستانی در شیراز منتقل کردند. او در سن 23 سالگی به شهادت رسید. پیش از آن در عملیات‌های دیگر از جمله «الی‌بیت‌المقدس» هم حضور داشت و با دل و جان برای وطنش جنگید. او پیش از شهادت به من توصیه کرد که حتماً مراقب پدر و مادرم باشم».

مراسم تشییع پیکر مطهر شهید موریم، روز یکشنبه اول اسفند ماه 1361، از مقابل بیمارستان دکتر فقیهی شیراز انجام شد. در این روز، با همراهی گروه موزیک ارتش جمهوری اسلامی ایران، جمعیت انبوهی از کلیمیان شیراز، در میان ابراز همدردی عمیق هموطنان مسلمان شیرازی، به سوی فرودگاه شیراز حرکت کردند و پیکر مطهر آن شهید توسط هواپیمایی ارتش زرهی لشکر 81 به کرمانشاه منتقل شد و سپس از مسجد جامع کرمانشاه، با حضور انبوه کلیمیان کرمانشاه و هموطنان مسلمان کرمانشاهی به بهشتیه (آرامگاه) کلیمیان کرمانشاه منتقل و خاکسپاری ‌شد.

دوران هشت ساله دفاع مقدس پر از رشادت و دلاوری دلاور مردانی است که به خاطر کشور خود جانفشانی‌ها کرده‌اند. پای دفاع از آب و خاک و حیثیت و شرف که به میان می‌آید، دیگر مسیحی، زرتشتی، مسلمان و کلیمی نمی‌شناسد و همه زیر یک پرچم سبز و سفید و سرخ گرد هم می‌آیند تا هیچ دشمنی خیال خام نکند. اقلیت‌های دینی در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ده‌ها شهید در راه حفظ ناموس و کشور عزیزمان ایران تقدیم کرده‌اند. شهید موریم نیز یکی از این شهیدان بود که تا آخرین قطره خون در مقابل ظلم و کفر ایستادگی کرد و تن به ذلت نداد و راه شهادت را در پیش گرفت. وی قهرمان جاوید و فرزندی از جامعه‌ی کلیمیان ایران است که با ایثار، فداکاری، غیرت، همت و عزت در راه سربلندی و دفاع از آب و خاک ایران شجاعانه جنگید و با افتخار شهید شد. شهید موریم با نثار خون پاک خود، پیوند تاریخی همبستگی کلیمیان ایران با سایر هموطنان را، استحکامی عمیق و معنوی بخشید و این امر گواه آن است که ایرانیان کلیمی نیز در تمامی عرصه‌ها، دوشادوش سایر هموطنان خود، در راه سربلندی و دفاع از میهن خویش، همراه با سایر اقوام و ادیان، در جبهه‌های نبرد دفاع مقدس حاضر شده و قهرمانانه با نثار خون خود بر خاک ایران زمین، ندای حق را لبیک گفته و به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمدند که این امر یادآور این سخن طلایی حضرت امام (ره) است: «ایران مال همه است؛ توحید، مذهب همه است و ما ملت واحده هستیم».

منابع: