جریان مسیحیت تبشیری از مهمترین جریانات فعالِ سالیان اخیر در سراسر جهان، بویژه ایران است. جریان تبشیری از خلاء هویتی جامعه علی‌الخصوص نسل جوان کشور سوء استفاده نموده و با ترفندهای مختلف در پی جذب آنان است. در این نوشتار با کلسیای انحرافی جماعت ربانی ایران؛ یکی از مراکز مهم تبلیغی مسیحیت تبشیری آشنا می‌شویم.
به گزارش گروه وحدت فرهنگ سدید، حوزه­ فرق و ادیان ازگذشته­ تا به امروز، در هر دو جهت الهی و شیطانی خود، هم راستا با اندیشه و تفکر بشر حول محور جهان هستی وجود داشته و بخشی از حیات فردی و اجتماعی نوع بشر را به خود اختصاص داده است.
تببین حقیقت دین و کنکاش در یافتن درون مایه ­های آن، با نگاهی علمی مستلزم تحقیقاتی پردامنه است. با عنایت به فطری بودن مسئله دین، علیرغم تلاش‌­های صفوف مختلف برای مصادره کردن آن درحوزه ­های متفاوت، دین توانسته است همچنان نقش خود را در ساحت حیات بشری، فراتر از پدیده­ های گوناگون حفظ نماید.
با این حال، قرائت­ های متعارض و فرقه­ ها و نحله‌­های مختلف خودساخته در طول تاریخ بشر، در کنار ادیان الهی، خود را بر ساحت دین تحمیل نموده و بخش ­هایی از عالم بشریت را به انحراف کشانده است­. می­توان گفت که هر چه از زمان ارسال رسُل دورتر شویم، بر حجم فرقه­ ها و برداشت­ های نادرست و انحرافی از دین افزوده شده و بشر بیشتر از قبل، دچار خسران می­ گردد.
امروزه هرچند مسیحیت مانند اسلام یکی از ادیان ابراهیمی و زنده جهان است، اما دین مسیح در طول تاریخ دستخوش حوادث، تغییرات و انحرافاتی شده است. بررسی شکل تشکیلاتی و نحوه­ی ورود کلیسا‌های تبشیری پیرو آموزه‌­های شبه­ عرفانی می­ تواند کمک شایانی به روشن ­تر شدن موضوع تبشیر مسیحی نماید.

کلیسای جماعت ربانی
جنبش پنطیکاستی جنبشی نوگرایانه درون مسیحیت اوانجلیکی است، که تأکید خاصی بر تجربه­ شخصی مستقیم خدا از طریق غسل تعمید روح‌القدس دارد. پنطی­کاستی واژه‌ای با ریشه­ ی یونانی باستان (پنتِکُسته) به معنی پنجاهمین روز، و یکی ازعید‌های اصلی در میان مسیحیان است. به باور مسیحیان پنجاه روز پس از برخاستن مسیح از مرگ (عید پاک)،  روح‌القدس بنا بر وعده‌ای که مسیح داده‌بود، بر حواریون نزول کرده‌است. این روز عید پنطیکاست یا پنجاهه نامیده می‌شود. کلیسای جماعت ربانی از کلیسا‌های قدرتمند پیرو این جریان است که از قرن بیستم رشد کرد و با وارد کردن آموزه­ های فرق شبه­­ عرفانی و تلفیق آن با آموزه­ های مسیحیت، جذابیت کاذبی برای پیروان کلیسا‌های مختلف مسیحیت به وجود آورد. مجموعه کلیسا‌های جماعت ربانی، جریانی بالغ بر ۱۴۰ گروه و کلیسای مستقل در نقاط مختلف دنیاست که در مجموع بزرگ­ترین فرقه جنبش پنطیکاستی در جهان را به وجود آورده است. در ۲۱۲ کشور و منطقه ­ی خودمختار دنیا دارد و توانسته است جمعیتی حدود ۶۸ میلیون پیرو را جذب تفکرات خود کند. این مجموعه سریع ­ترین رشد را در بین فرق مختلف پروتستان داشته و اکنون چهارمین گروه مسیحی عمده در جهان به شمار می­رود.

آموزه ­های جماعت ربانی
در کلیسای جماعت ربانی چنان بر بروز عطایا تأکید شده و بر آن ارزش­گذاری می­ شود که افراد حاضر در مراسم کلیسایی، سعی می­ کنند به هر قیمتی از خود عطایایی بروز دهند. به همین دلیل است که رفتار پیروان کلیسای جماعت ربانی در مراسم کلیسایی، بسیار تعجب­ آور است. آن­ها صدا‌هایی بی­ معنی در می­ آورند، در اثر این­گونه ارتباط­ ها می­ رقصند، خنده­ های بسیار بلند و رعب­ آور سر می­ دهند یا بی ­اختیار گریه می­ کنند و همه این­ها نشانه ه­ای بر پُر شدن از روح ­القدس می­شمارند. در واقع می­ توان گفت، هر شیرین ­کاری­ای که هر کدام از پیروان بتواند در مراسم کلیسایی یا حین مراسم سرودخوانی از خود بروز دهد، شکل جدیدی از عطایای روح ­القدس شمرده می­شود.

جماعت ربانی در ایران
بنیان­گذار این کلیسا در ایران «ست یقنظر» است. فعالان تبشیری، ست یقنظر را پیشگام ورود تعالیم کاریزماتیک مسیحی همچون پُر شدن از روح ­القدس در ایران می­دانند. یقنظر در ۱۳ فوریه ۱۹۱۱ م. / ۲۳ بهمن ۱۲۸۹ ش. در اطراف ارومیه متولد شد. وی برای تحصیلات عالیه «کالج استوارت» که توسط میسونر‌ها اداره می­شد، به اصفهان فرستاده شد. ست یقنظر پس از فارغ­ التحصیلی، به زادگاهش برگشت و به مدت سه سال در مدرسه روستای­شان به تدریس پرداخت. پس از مدتی به انجمن کتاب مقدس؛ از مهمترین مراکز تبشیری ایران پیوست و به مدت ۳۷ سال در آن انجمن فعال بود. با وجود این­که جمهوری اسلامی به انجمن کتاب مقدس اجازه فعالیت داده بود، اما این انجمن در طول این مدت، قوانین حاکم بر کشور را نادیده گرفته و به شکلی آشکار به فعالیت ­های تبشیری پرداخت و در نتیجه­ ی فعالیت ­های غیرقانونی، مجوز آن لغو شد.
یقنظر در خاطراتش بازگو می­کند که نوعی حالت ماورائی را تجربه کرده و به اصطلاح پنطیکاستی‌­ها دچار «پری از روح‌­القدس» گردیده است. سپس وی این واقعه را برای خانواده­اش روایت کرده و از این زمان به بعد است که خود را بیش از پیش در راستای گسترش مسیحیت تبشیری وقف می­ کند. پس از این احساس، از دی ۱۳۳۴ ش. به مدت چهار سال هر روز در منزل ست یقنظر جلسات انجیل­خوانی و محفل تبشیری برقرار بوده است. یکی از پیروان کلیسای جماعت ربانی در خصوص آن سال­ها می­گوید: «آن­ها هر روز حضور خدا را در خانه ­شان خوش­ آمد می­ گفتند و دیگران را دعوت می­ کردند». در سال ۱۳۳۸ ش. وی طبقه ه­ای دیگر روی خانه­ اش ساخت و حتی نیمکت­ های جدید برای کلیسای خانگی خود تهیه کرد. آموزه ­ها و نگرش کاریزماتیک وی در ابتدا توانست توجه برخی از آشوریان ارومیه را جذب کند. به تدریج وی به پیشنهاد برخی از اعضاء این کلیسای خانگی به زیرزمینی استیجاری در تهران منتقل شد. این محل پس مدتی به نام کلیسای «فیلادلفیا» شناخته شد، اما بعد‌ها به کلیسای جماعت ربانی مشهور گردید. یقنظر بعد از پایان دوره­ی مأموریت تبشیری­اش در ایران، به لندن رفت.
اعضای کلیسای جماعت ربانی در ایران، از عمده ­ترین افراد فعال در عرصه­ ی تبلیغی بوده ­اند و با جذب جوانان مسلمان به دین مسیحیت اقدام به اعزام کاروان­ های مسیحیت تبشیری در سطح کشور کرده ­اند. یکی از فعالیت­ های خطرناک شبکه­ های مسیحی و گروه­ های تبشیری متمرکز در ایران، ارائه آموزش مهارت­ ها تبشیری به شکل آنلاین و همچنین از طریق مکاتبه و برگزاری کارگاه­ ها و  دوره های آموزشی در کشور‌های همسایه از قبیل: ترکیه است. پیوند گروه­ ها و کلیسا‌های تبشیری خارج از کشور با برخی از فعالان تبشیری داخلی، زمانی عیان­تر می­شود که شما برای یکی از این گروه ­ها، درخواست ورود ارسال کنید. شرط ورود هر فرد به دوره ­های تبشیری در کشور‌های همسایه، تأیید یکی از فعالان کلیسایی در ایران است که برای آن­ها شناخته شده باشد. این خود حاکی از پیوند مستحکم این جریان با گروه ­های مسیحی تبشیری کاریزماتیک اطراف ایران است که بدین منظور در اکثر کشور‌های همسایه، کلیسا‌های فارسی­ زبان به وجود آورده ­اند.

شیوه­ های جماعت ربانی برای جذب جوانان
طراحی و توزیع بروشور‌های تبشیری هدفمند برای قومیت ­های مختلف.
ارائه­ی آموزش ­های تبشیری و برگزاری دوره­ های شاگردسازی.
مرتبط کردن افراد جذب شده با شبکه­ های فعال در کشور‌های مجاور به جهت شرکت در کمپ­ های آموزش مسیونری و تأیید هویت فرد برای این شبکه­ ها.
ایجاد و راه­ اندازی کلیسا‌های خانگی در نقاط مختلف کشور.
فعالیت در شبکه ­های مجازی و ایجاد کلیسا‌های اینترنتی و اسکایپی.
تلاش برای تأسیس پرورشگاه، یتیم­ خانه و سازمان­ های خیریه و حمایت مادی و تشکیلاتی از آنان.
ایجاد شبکه­ های مرتبط با مسیحیت در اقصی نقاط کشور.
جذب افراد آسیب­ پذیر جامعه از قبیل: افراد بی­ سرپرست، بی­ خانمان، دختران و پسران فراری و معتاد.
فریب جوانان علاقمند به مهاجرت با وعده­ های جذاب اقامت و تحصیل در خارج از کشور.
فعالیت در کمپ­ های پناهندگی.

سخن آخر:
هر چند کلیسا‌های جماعت ربانی در نقاط مختلف دنیا به صورت اسمی مستقل هستند، اما به شکلی قابل توجه تحت پشتیبانی و هدایت کلیسای جماعت ربانی ایالات متحده آمریکا می­ باشند. کلیسای جماعت ربانی از کلیسا‌های عمده­ی آمریکاست و پیوند خوبی با جریان صهیونیزم دارد. کلیسای جماعت ربانی به طرزی مشهود، پیرو سیاست­ های کلان ایالات متحده آمریکا بوده و به نوعی یکی از بازو‌های قدرتمند مذهبی سیاستمدران کاخ سفید با هدف نفوذ در کشور‌های مختلف بویژه ایران است و ارتباط تنگاتنگی با جریان صهیونیزم یهودی دارد.
فعالان کلیسای جماعت ربانی که به دلیل یأس و ناامیدی ناشی از عدم موفقیت یا گذراندن دوره­های مسیونری به خارج از کشور رفتند، تلاش کردند از نهاد‌های تبشیری ایالات متحده بودجه­ هایی تهیه و آن را صرف ایجاد مراکزی مستقل فارسی­ زبان در کشور‌های اروپایی، آمریکا و کشور‌های همسایه ایران کنند که البته این اقدامات پس از مدتی به بروز اختلاف در میان آن­ها انجامید. این افراد به دلیل     جاه طلبی، هیچ­گاه نتوانستند ساختاری واحد را شکل دهند. همچنین عدم اقبال مردم در ایران، باعث شد تمرکز فعالیت ­ها از جذب در ایران به پناه­جویان و ایرانیان مقیم در کشور‌های غربی سوق یابد که با وجود صرف هزینه­ های فراوان، هرگز اهداف آنان را تأمین نکرده است. با این حال ضرورت دارد که همواره نسبت به فعالیت­های آشکار و پنهان کلیسای جماعت ربانی برای جذب جوانان کشور اقدامات لازم توسط نهاد‌های فرهنگی و امنیتی صورت گیرد.



منابع:

فصل­نامه روشنا
پایگاه اینترنتی رهپویان ولایت
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
ارسال نظر
captcha