به گزارش گروه رسانه و فضای مجازی فرهنگ سدید، محمدجواد مطهری شریف کارشناس اقتصاد فضای مجازی در خصوص تفاوت هزینه استفاده از پیامرسانهای داخلی و خارجی اظهار داشت: موضوع تفاوت هزینه استفاده از پیامرسانهای داخلی و خارجی را میتوان با یک مثال توضیح داد. فرض کنید که ما میخواهیم یک بسته را از طریق پست به یک فردی که داخل کشور هست برسانیم؛ ما برای این کار، آن بسته را به شرکت پست میدهیم و آنها نیز بسته را به دست فرد مورد نظر میرسانند و در ازای این کار مبلغی را از ما دریافت میکنند. اما اگر بخواهیم همین بسته را برای فردی ارسال کنیم که در کشور دیگری حضور دارد، روال به این صورت است که ما آن را به شرکت پست داده و آنها بسته را به شرکت پست کشور مقصد میدهند و آنها نیز با دریافت مبلغی، بسته را به دست فرد مورد نظر ما میرسانند. در این حالت شرکت پست علاوه بر هزینهای که برای جابجایی بسته از ما دریافت میکند، مبلغی که طرف خارجی از او اخذ کرده را نیز از ما دریافت میکند. لذا هزینهی تمام شده برای ما نسبت به زمانی که مقصد بسته ما داخل کشور بود، به مراتب بیشتر است.
وی ادامه داد: در خصوص بستههای دادهای که در پیامرسانها جابجا میشوند هم همینطور است. اگر بخواهیم بستههای دادهای خود را به یک سروری در بیرون مرزهایمان برسانیم، دولت باید مبلغی را بابت ورود پهنای باند به خارجیها پرداخت کند؛ پس قطعاً هزینهی ما بالاتر خواهد رفت. اینکه در حال حاضر قیمت پهنای باند برای پیامرسانهای داخلی یک سوم خارجی است، به خاطر همین موضوع است که البته باید خیلی کمتر از اینها باشد. چرا که وزیر سابق ارتباطات و فناوری اطلاعات در زمان دولت قبل، در گزارشی که در مجلس شورای اسلامی ارائه کرد، ابراز داشت که قیمت محتوای داخلی نسبت به محتوای خارجی، 90 تا 95 درصد کمتر است.
مطهری شریف در رابطه با سایر تفاوتهای استفاده از پیامرسانهای داخلی و خارجی، گفت: در چند سال اخیر بسیاری از مردم از پیامرسانها به عنوان بستری برای توزیع کالا یا محتوای خود استفاده میکنند. نکتهی اول در این زمینه است که پیامرسان ابزار بستر تولید کالا یا محتوا نیست بلکه بستر توزیع آن است. در نتیجه این که گفته میشود با مسدودسازی تلگرام، عدهای بیکار میشوند، حرف درستی نیست، زیرا ابزار تولید از بین نرفته بلکه ابزار توزیع مسدود شده و در مقابل وسیلهی جایگزین هم ارائه شده است.
این کارشناس فضای مجازی در همین خصوص ادامه داد: در حال حاضر اگر فردی در یک روستای دورافتاده هم بخواهد یک مغازه کوچک خواربار فروشی راهاندازی کند، باید مجوزهای لازم را دریافت کند و این مجوزها برای حمایت از حقوق مصرفکننده لازم است تا مصرفکننده این اطمینان را داشته باشد که جنس فروخته شده از جهات مختلف استاندارد است. در فضای مجازی هم به همین صورت است و باید سازوکار توزیع در این فضا به گونهای باشد که مصرفکننده خیالش از کالایی که دریافت میکند راحت باشد، یعنی همان اتفاقی که در سالهای اخیر برای سایتهای اینترنتی صورت گرفت. این همان چیزی است که در پیامرسانهای خارجی وجود ندارد و مصرفکننده نمیتواند به کالای ارائه شده در این فضا اعتماد کند و به همین دلیل حتی میزان فروش در این فضا کمتر خواهد بود. در نتیجه استفاده از پیامرسانهای داخلی نه تنها باعث کاهش اشتغال و درآمد نمیشود بلکه افزایش اشتغال و درآمد پایدار را نیز به همراه دارد.
منبع:yjc