با گذشت چند روز از برگزاری جشنواره فجر، حاشیه‌های این جشنواره ادامه دارد، نمایش بی باکانه مصرف مواد مخدر و دخانیات در فیلم‌های سینمایی و سایر آثار بصری می‌تواند آفت بزرگی برای هنر ایران به شمار برود. این آفت در ابعاد گسترده‌ای در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر دیده شد.

به گزارش فرهنگ سدید؛ کافی است یک بار به صورت اجمالی به فیلم های این دوره از جشنواره فجر نگاهی بیندازید آنگاه متوجه می شوید اوضاع از چیزی که گفته می شود بدتر است. نمایش ناهنجاری های اجتماعی در برخی از فیلم ها به اوج می‌رسد که بیم این می رود شرایط کنونی به یک روند عادی تبدیل شود.

در این رابطه جامعه شناسان نظرات متنوعی دارند که البته محوریت همه آنها نفی شرایط کنونی است. هر یک از آنها دلیلی ارائه می دهد که راستای نکوهش تمایل کارگردانان و تهیه کنندگان نسبت به این موضوع است که سیگار دست هنرپیشه های فیلم خود می دهند.

فرنوش بالاوندی جامعه شناس در این رابطه گفت: نمایش ابتذال زیر مجموعه های زیادی دارد و لزوما به معنای صحنه های غیراخلاقی و مبتنی بر سکسیسم نیست. ابتذال دیگر موارد نظیر مصرف مواد مخدر و دخانیات را در برمی گیرد که متاسفانه به وفور در فیلم های ایرانی دیده می شود.

بالاوندی عنوان کرد: در سال های اخیر به دفعات نمایش حیرت آور و تاسف باری از مصرف مواد مخدر در فیلم های سینمایی دیده ایم. مهم ترین سوال این است که با چه مجوزی اجازه نمایش این فیلم ها داده می شود؟ به خصوص جشنواره فجر یک رویداد فرهنگی است و بزرگ ترین جشنواره هنری ما در طول سال به شمار می رود. چرا باید در این جشنواره فیلم هایی حاوی موارد مبتذل به نمایش دربیاید؟

وی تاکید کرد: قشر جوان و نوجوان تاثیرپذیری بسیار بالایی از مفهوم فیلم و سینما دارند. سیگار کشیدن فلان هنرپیشه محبوب و حتی گمنام در ذهن آنها نقش می بندد و تبدیل به یک پیش زمینه ذهنی برای آنها می شود.

این جامعه شناس تاکید کرد: بخش مهمی از آمار و ارقام مربوط به مصرف سیگار در جوانان و نوجوان به فیلم ها مربوط می شود. بخشی از تقابل ذهنی آنها نسبت به مصرف سیگار با دیدن هنرپیشه های سیگار به دست از بین می رود. در واقع این دست از فیلم ها تغییر دهنده تفکرات هستند. این فیلم ها هر چقدر از لحاظ هنری ارزش داشته باشند وقتی یک کار ناهنجار مثل سیگار کشیدن را ترویج می کنند ارزش خود را از دست می دهند.

بالاوندی یادآور شد: دقیقا نام را به خاطر نمی آورم، اما در یک فیلم هالیوودی سیگاری که در دست هنرپیشه محبوب و اصلی فیلم قرار داشت با کمک جلوه های ویژه محو شد چرا که کارگردان اعتقاد داشت سیگار کشیدن نقش اصلی فیلم از محبوبیت فیلم می کاهد و علاوه بر آن تاثیر مخربی بر روی مخاطب می گذارد. حالا دیدگاه این کارگردان را کنار دیدگاه همتایان ایرانی اش بگذارید تا متوجه شوید آنها چقدر راحت سیگار را دست نقش اول و سایر نقش های فیلم می دهند. این «پز روشنفکری ها» قرار نیست به جایی برسد. دودی که از این فیلم ها خارج می شود جوانان را سیگاری می کند؛ چیزی که انگار کارگردانان و تهیه کنندگان و فیلمنامه نویسان اصلا از آن چیزی نمی دانند.

این جامعه شناس در پایان گفت: چاره فقط نظارت است. چون جلوی موجی را که ایجاد شده نمی توان با تذکر گرفت. فقط باید نظارت ها بیشتر و سخت گیری بیشتری اعمال شود تا دیگر شاهد فیلم هایی این چنینی در جشنواره های بزرگی در فجر نباشیم.

 

منبع: جام جم

ارسال نظر
captcha