محمدحسن فاطمی‌راد
اکثر متخصصان حوزه کودک بر این عقیده اند که تشویق اثرات مطلوب تری در تقویت و تکرار رفتار مطلوب کودکان وارد و عصبانی شدن و استفاده از تنبیه و کتک جهت اصلاح رفتار کودک را توصیه نمی‌کنند چرا که تنبیه اثرات جبران ناپذیری بر شخصیت، رفتار و کردار کودک دارد که در اغلب موارد منجر به واکنش‌های منفی از سوی کودک می‌شود.
گروه تعلیم و تربیت «سدید» - محمدحسن فاطمی‌راد؛ نقش ارزنده‌ای که والدین و مربیان در تربیت و اصلاح رفتار کودکان دارند بر کسی پوشیده نیست پر واضح است که والدین مهم‌ترین، موثرترین، بهترین، مطمئن‌ترین، دلسوز‌ترین و تاثیرگزارترین الگوی تربیتی کودکان می‌باشند والدین معمولا برای فرزندانشان مهم‌ترین افراد جهان محسوب می‌شوند و مربیان بعد از والدین از الگو‌های برتر کودکان به شمار می‌آیند بنابراین والدین و مربیان مهم‌ترین الگو‌های کودکان می‌باشند و کودکان مقلد آنها هستند کودکان تربیت پذیرند و از رفتار و کردار الگو‌های زندگی خود الگو برداری و تقلید می‌کنند. در حقیقت اعمال، کردار، رفتار، گفتار، حرکات، سکنات و حتی احساسات آنها نسبت به دیگران و اشیا تحت تاثیر تقلید در رفتار کودکان شکل می‌گیرد حتی طرز تفکر کودکان نسبت به موضوعات و مسایل مختلف بیشتر مشابه احساس والدین و مربیان به عنوان موثرترین و اصلی‌ترین الگو‌های آنان می‌باشد.
اکثر متخصصان حوزه کودک بر این عقیده اند که تشویق اثرات مطلوب تری در تقویت و تکرار رفتار مطلوب کودکان وارد و عصبانی شدن و استفاده از تنبیه و کتک جهت اصلاح رفتار کودک را توصیه نمی‌کنند چرا که تنبیه اثرات جبران ناپذیری بر شخصیت، رفتار و کردار کودک دارد که در اغلب موارد منجر به واکنش‌های منفی از سوی کودک می‌شود.
کودکان ما از بدو تولد یک انسان به شمار می‌آیند باید حق و حقوق آنان را رعایت کنیم و رفتار ما در مورد آنان باید حساب شده باشد این دوران طلایی‌ترین دوران شکل گیری شخصیت کودکان می‌باشد در نتیجه توجه ویژه والدین را می‌طلبد چرا که قسمت اعظم شخصیت انسان در دوران حساس کودکی شکل می‌گیرد در این مقطع باید به مقام و منزلت آنان احترام بگذاریم احترام به حقوق کودکان و کمک برای رسیدن به تعالی آنان از اهم وظایف والدین است شایسته است والدین به این رسالت مهم خود توجه کرده و در برآورده کردن آن برای کودکانشان تلاش کنند.
محبت به عنوان یک نیاز روانی در رفتار انسان‌ها نقش اساسی و موثر ایفا می‌کند. انسان فطرتا تشنه محبت است و کودکان از این قاعده مستثنی نیستند والدینی که به کودکانشان درست محبت کنند در آنها انگیزه خلق می‌کنند جاذبه در آنها ایجاد می‌کنند در نتیجه فرزندان به والدین خوشبین شده وبه آنها اعتماد می‌کنندو با آنها ارتباط برقرار می‌کنند در این زمان است که کودک حرف شنوی بهتر و بیشتری از والدین دارد و مطیع دستورات پدر ومادر می‌شود معمولا در چنین شرایطی روابط کودک و والدین صمیمی و عاطفی می‌باشد احترام متقابل حفظ می‌شود بهترین ابزار والدین برای برقراری ارتباط با کودکان محبت و مهربانی کردن است والدین از طریق محبت می‌توانند با کودکان خود ارتباط عاطفی برقرار کنندآن‌ها را به انجام کار‌های خوب و مفید هدایت کنند؛ و از انجام کار‌های ناشایست و نامطلوب جلوگیری نمایند. وقتی رابطه والدین با فرزندان صمیمی و عاطفی باشد حرف شنوی کودکان از والدینشان بیشتر می‌شود و فضای خانواده سرشار ازمحبت، شادابی و نشاط می‌شود در این صورت نیاز به ناراحتی، عصبانیت، کتک و تنبیه برای انجام ندادن کار‌های خوب و یا انجام دادن کار‌های ناپسند نمی‌باشد.
اثرات تنبیه بدنی کودکان:
۱- موجب دروغگویی کودک می‌شود
۲-باعث افزایش تنفر در کودک می‌شود
۳-موجبات افسردگی و بیماری‌های عصبی را در فرد فراهم می‌کند
۴-کودک را عبوس و غمگین می‌کند.
۵-باعث لجباز شدن او می‌شود.
۶-سرپیچی و نافرمانی کودک را افزایش می‌دهد
۷-او را گوشه گیر و منزوی می‌کند
۸- حزن و اندوه کودک را بیشتر می‌کند
۹- کودک را بی اراده می‌کند
۱۰-نسبت به اطرافیان بی تفاوت می‌سازد
۱۱- باعث تحقییر او می‌شود
۱۲-موجب ترسو شدن کودک می‌شود
۱۳- شهامت و شجاعت کودکان را کاهش می‌دهد
۱۴- اطمینان و اعتماد به نفس کودکان را نسبت به زندگی و اعضای خانواده کاهش می‌دهد
۱۵-کودک را کینه توز می‌کند
۱۶- ریشه‌های فتنه و اختلاف را در دل کودک می‌پروراند.
۱۷-او را به دشمنی با سایر اعضای خانواده وا می‌دارد.
۱۸- خلاقیت کودک را از بین می‌برد
۱۹- او را دچار یاس و نا امیدی می‌کند
۲۰- کودک را به حیله گری و ریاکاری وا می‌دارد
۲۱- باعث آشفتگی روانی در کودک می‌شود
۲۲-کودک را به سوی دیگر آزاری سوق می‌دهد
۲۳- موجبات پرخاشگری او را فراهم می‌سازد
۲۴- استرس و اضطراب دایمی را به کودک تحمیل می‌کند
۲۵-احساس بی ارزشی، پوچی و بی فایدگی را در او افزایش می‌دهد.
۲۶- احترام و اعتماد کودکان را نسبت به والدین کاهش می‌دهد
۲۷- به پویایی و بالندگی کودک لطمه می‌زند
۲۸- اثرات شادی و نشاط در زندگی کودک را از بین می‌برد
۲۹-به سلامت روحی و روانی کودک صدمه می‌زند
۳۰- به رشد شخصیت کودک لطمه وارد می‌کند وباعث خرد شدن شخصیت و شانیت کودک می‌شود
۳۱- به رشد عزت نفس و کرامت انسانی کودک صدمه می‌زند
۳۲-به کودک می‌آموزد که هر وقت ناراحت شد داد و فریاد بزند
۳۳-باعث بدبینی کودک می‌شود
هر چه والدین به فرزندان خود بیشتر محبت کنند، فرزندانی عاطفی‌تر، حرف گوش کن‌تر و مطیع تری را تربیت می‌کنند با این رفتار خود موجبات سرور، شادابی و نشاط کودکان خود را فراهم می‌سازند. فرزندانی که در خانواده عاطفی و صمیمی به دور از ناراحتی، عصبانیت، کتک و تنبیه رشد می‌کنند، معمولا پر کارتر، خلاق‌تر و موفق ترند در عرصه تحصیل نیز بیشتر تن به کار می‌دهند در نتیجه رشد علمی و تحصیلی آنها بیشتر است معمولا از اعتماد به نفس و استقلال بیشتری برخورداند و در راه رسیدن به اهدافشان تلاش می‌کنند، چون از والدین خود محبت کردن را آموخته اند، از طریق محبت کردن به دیگران نظر آنها را به خود جلب می‌کنند معمولا این کودکان دارای روابط عمومی خوبی هستند و در ارتباطات اجتماعی خود موفق‌تر عمل می‌کنند؛ بنابراین تنبیه و کتک کودکان صدمات جدی به شخصیت کودک وارد می‌کند که نتایج آن در رفتار او آشکار می‌شود که معمولا این آثار غیر قابل جبران خواهد بود.
اکثر متخصصان حوزه کودک بر این عقیده اند که تشویق اثرات مطلوب تری در تقویت و تکرار رفتار مطلوب کودکان وارد و عصبانی شدن و استفاده از تنبیه و کتک جهت اصلاح رفتار کودک را توصیه نمی‌کنند چرا که تنبیه اثرات جبران ناپذیری بر شخصیت، رفتار و کردار کودک دارد که در اغلب موارد منجر به واکنش‌های منفی از سوی کودک می‌شود.
کودکان ما از بدو تولد یک انسان به شمار می‌آیند باید حق و حقوق آنان را رعایت کنیم و رفتار ما در مورد آنان باید حساب شده باشد این دوران طلایی‌ترین دوران شکل گیری شخصیت کودکان می‌باشد در نتیجه توجه ویژه والدین را می‌طلبد چرا که قسمت اعظم شخصیت انسان در دوران حساس کودکی شکل می‌گیرد در این مقطع باید به مقام و منزلت آنان احترام بگذاریم احترام به حقوق کودکان و کمک برای رسیدن به تعالی آنان از اهم وظایف والدین است شایسته است والدین به این رسالت مهم خود توجه کرده و در برآورده کردن آن برای کودکانشان تلاش کنند.
محبت به عنوان یک نیاز روانی در رفتار انسان‌ها نقش اساسی و موثر ایفا می‌کند. انسان فطرتا تشنه محبت است و کودکان از این قاعده مستثنی نیستند والدینی که به کودکانشان درست محبت کنند در آنها انگیزه خلق می‌کنند جاذبه در آنها ایجاد می‌کنند در نتیجه فرزندان به والدین خوشبین شده وبه آنها اعتماد می‌کنندو با آنها ارتباط برقرار می‌کنند در این زمان است که کودک حرف شنوی بهتر و بیشتری از والدین دارد و مطیع دستورات پدر ومادر می‌شود معمولا در چنین شرایطی روابط کودک و والدین صمیمی و عاطفی می‌باشد احترام متقابل حفظ می‌شود بهترین ابزار والدین برای برقراری ارتباط با کودکان محبت و مهربانی کردن است والدین از طریق محبت می‌توانند با کودکان خود ارتباط عاطفی برقرار کنندآن‌ها را به انجام کار‌های خوب و مفید هدایت کنند؛ و از انجام کار‌های ناشایست و نامطلوب جلوگیری نمایند. وقتی رابطه والدین با فرزندان صمیمی و عاطفی باشد حرف شنوی کودکان از والدینشان بیشتر می‌شود و فضای خانواده سرشار ازمحبت، شادابی و نشاط می‌شود در این صورت نیاز به ناراحتی، عصبانیت، کتک و تنبیه برای انجام ندادن کار‌های خوب و یا انجام دادن کار‌های ناپسند نمی‌باشد.
اثرات تنبیه بدنی کودکان:
۱- موجب دروغگویی کودک می‌شود
۲-باعث افزایش تنفر در کودک می‌شود
۳-موجبات افسردگی و بیماری‌های عصبی را در فرد فراهم می‌کند
۴-کودک را عبوس و غمگین می‌کند.
۵-باعث لجباز شدن او می‌شود.
۶-سرپیچی و نافرمانی کودک را افزایش می‌دهد
۷-او را گوشه گیر و منزوی می‌کند
۸- حزن و اندوه کودک را بیشتر می‌کند
۹- کودک را بی اراده می‌کند
۱۰-نسبت به اطرافیان بی تفاوت می‌سازد
۱۱- باعث تحقییر او می‌شود
۱۲-موجب ترسو شدن کودک می‌شود
۱۳- شهامت و شجاعت کودکان را کاهش می‌دهد
۱۴- اطمینان و اعتماد به نفس کودکان را نسبت به زندگی و اعضای خانواده کاهش می‌دهد
۱۵-کودک را کینه توز می‌کند
۱۶- ریشه‌های فتنه و اختلاف را در دل کودک می‌پروراند.
۱۷-او را به دشمنی با سایر اعضای خانواده وا می‌دارد.
۱۸- خلاقیت کودک را از بین می‌برد
۱۹- او را دچار یاس و نا امیدی می‌کند
۲۰- کودک را به حیله گری و ریاکاری وا می‌دارد
۲۱- باعث آشفتگی روانی در کودک می‌شود
۲۲-کودک را به سوی دیگر آزاری سوق می‌دهد
۲۳- موجبات پرخاشگری او را فراهم می‌سازد
۲۴- استرس و اضطراب دایمی را به کودک تحمیل می‌کند
۲۵-احساس بی ارزشی، پوچی و بی فایدگی را در او افزایش می‌دهد.
۲۶- احترام و اعتماد کودکان را نسبت به والدین کاهش می‌دهد
۲۷- به پویایی و بالندگی کودک لطمه می‌زند
۲۸- اثرات شادی و نشاط در زندگی کودک را از بین می‌برد
۲۹-به سلامت روحی و روانی کودک صدمه می‌زند
۳۰- به رشد شخصیت کودک لطمه وارد می‌کند وباعث خرد شدن شخصیت و شانیت کودک می‌شود
۳۱- به رشد عزت نفس و کرامت انسانی کودک صدمه می‌زند
۳۲-به کودک می‌آموزد که هر وقت ناراحت شد داد و فریاد بزند
۳۳-باعث بدبینی کودک می‌شود
هر چه والدین به فرزندان خود بیشتر محبت کنند، فرزندانی عاطفی‌تر، حرف گوش کن‌تر و مطیع تری را تربیت می‌کنند با این رفتار خود موجبات سرور، شادابی و نشاط کودکان خود را فراهم می‌سازند. فرزندانی که در خانواده عاطفی و صمیمی به دور از ناراحتی، عصبانیت، کتک و تنبیه رشد می‌کنند، معمولا پر کارتر، خلاق‌تر و موفق ترند در عرصه تحصیل نیز بیشتر تن به کار می‌دهند در نتیجه رشد علمی و تحصیلی آنها بیشتر است معمولا از اعتماد به نفس و استقلال بیشتری برخورداند و در راه رسیدن به اهدافشان تلاش می‌کنند، چون از والدین خود محبت کردن را آموخته اند، از طریق محبت کردن به دیگران نظر آنها را به خود جلب می‌کنند معمولا این کودکان دارای روابط عمومی خوبی هستند و در ارتباطات اجتماعی خود موفق‌تر عمل می‌کنند؛ بنابراین تنبیه و کتک کودکان صدمات جدی به شخصیت کودک وارد می‌کند که نتایج آن در رفتار او آشکار می‌شود که معمولا این آثار غیر قابل جبران خواهد بود.
اخبار مرتبط
ارسال نظر
نقش غزه در ساخت خاورمیانه جدید
مهاجر مهمان نیست!
خانواده در حاشیه خانه مدرن!
میلیاردرها برای سرنوشت ما تصمیم می‌گیرند
دانش‌آموزان را تبدیل به عدد نکنیم
چرا آمریکا بر طبل نظامی‌گری می‌کوبد؟
منفعت و قدرت، شکاف‌های قومی در کشور را فعال می‌کند
«بسیج» هنوز هم دارویی برای جامعه ایران است
«شکاف خلاقیت» دانش‌آموز مصرف‌گرا تحویل جامعه می‌دهد
کودکان فلسطینی را بکشید تا به من رأی بدهند!
پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها؛ بیایید کمک!
غزه؛ تراژدی غمبار انسانیت
بحران ازدواج مهم‌تر از کاهش نرخ فرزندآوری!
مقاومت فرهنگی در مواجهه با جهانی‌سازی در سطح اقوام ما جاری است
یک قدرت جدید و باورنکردنی
سرمایه‌داری برای خنثی‌کردن دیگران به خرده‌فرهنگ‌ها اجازه هویت‌یابی می‌دهد
خنجر یمنی روی گلوی استعمار!
رویکرد نمایشی در سیستم «سنجش» نظام آموزشی کشور!
مسلمانان در این زمینه عقب‌نشینی نمی‌کنند
یهود، مشکل اروپا بود
پرونده ها
تقسيم بندي اثرات تنبيه جالب بود.
ممنونم