به گزارش فرهنگ سدید؛ چندی پیش قطب سالخورده دراویش نعمت اللهی گنابادی در سخنرانی هایش به طور ضمنی به «حصر» خود اشاره کرده بودند در حالی که هفته گذشته سفر یک روزه ای به اطراف تهران داشت و هم اکنون به شهر بیدخت گناباد رفته اند. با قطعی شدن سفر قطب سالخورده به بیدخت، وی در بیانیه ای از حضور دراویش و بزرگان صوفیه جلوگیری به عمل آورده و از آنان خواسته است تا در زمان حضور او در بیدخت حاضر نشوند و به آنجا سفر نکنند. باید دید تلاشهای تابنده برای جلوگیری از اغتشاش برخی از سوء استفاده کنندگان چیست و آیا پیام او می تواند جلوی سوء استفاده کنندگان را بگیرد؟ خبرگزاری صوفیه وابسته به سلسله نعمت اللهی نیز در درخواستی از دراویش خواسته است تا فضا را مدیریت کرده و ضمن جلوگیری از تنش و درگیری از سوء استفاده رسانه های معاند و گروههای تندروی دراویش مانند مجذوبان نور جلوگیری به عمل آورند.
افراطیون فرصت‌طلب که تا دیروز از «حصر» چندصد روزه قطب خود دم زده، آن را در محافل - به اصطلاح-حقوق بشری پیراهن عثمان می‌نمودند، بلافاصله با مطرح شدن موضوع سفر، سوژه را روی هوا زده و این‌بار برای رفع و رجوع تباهی ادعای حصر قطب، پروژه «تبعید خاموش» را کلید زدند تا به نوعی این تهدید را به فرصت مبدل نمایند.
اما آنچه در عمل رقم خورد و تناقضات معنایی نهفته در این موضوع، آیا اساساً محلی برای تردید باقی خواهد گذاشت؟ یکی از اولیه ترین پرسش‌های هر متعقلی در برابر این پروژه تازه، آن است که آیا تبعید به محل تولد یک فرد که بدان تعلق خاطر دارد، اساساً معنا دارد؟! تابنده در مصاحبه‌های اخیر خود با خبرگزاری فرقه، چندین بار صراحتاً از علاقه‌اش به سفر به بیدخت سخن گفته بود؛ خوی فرصت طلبانه افراطیون را باید آنجا یافت که در آن زمان، این علاقه را عَلَم نموده، از موانعی خیالی برای این مسافرت مهم سخن گفته و بر «حصر گل در گلستان»! مویه می‌کردند اما حال که مراد در نهایت سلامت و صحت به علاقه قلبی خود رسیده، بدون هرگونه موانع تخیلی! به موطنش سفر می‌کند، ناگهان «حصر» لباس «تبعید» می‌پوشد.
افراطیون و شایعه سازان داخلی و خارجی، یا با معنای «تبعید» آشنایی ندارند یا همچون همیشه در حال ساخت معانی تازه برای برخی واژه‌‌ها هستند. چنانچه در فاجعه گلستان هفتم 96 نیز غائله‌آفرینی و آشوب را «نگرانی» تعبیر می‌کردند. به هر روی، تابنده در پسِ تمام شایعات روزهای گذشته و جاری، راهی بیدخت شد تا شاهد ورق خوردن برگی تازه در تحولات فرقه گنابادی باشیم. بی‌تردید، این مسافرت با تبعات و آثار زیادی همراه خواهد بود.
کمترین اثرات آن را در تعمیق تنش‌ها و چالش‌های درونی روزهای اخیر، میان طیف‌های مختلف قدرت‌طلب - از افراطیون تا مشایخ و مأذونین- شاهد بودیم و گذشت زمان، حل کننده این معما خواهد بود، اما یک چیز همچون همیشه پای ثابت تمام این تحولات بود؛ جاری بودن خوی «تعصب» و «افراط» در طیفی از پیروان فرقه گنابادی که از قضا، نقش مهمی در رقم زدن گذشته، حال و آینده فرقه، داشته، دارد و خواهد داشت.
وای به روزی که در سلسله افراد آموزش دیده اسرائیل و دشمنان ورود کنند آنگاه باید خاک سیاه به سر بگیریم از افراد افراطی چه درویش نما چه مسئولین افراطی.