گروه هنر فرهنگ سدید؛ اصغر قاسمی: کتابت و نویسندگی در دورانهای گذشته، بیشتر به منظور انتقال مفهوم و بیان مطلبی به کار گرفته میشده است و رفته رفته برای جذاب کردن مطلب و جلب مخاطب، از آرایههای هنری و صنایع ادبی بهره گرفته است.
امروزه که دیگر انتشارات شانه به شانه سایر صنوف در بازار اقتصادی پا گذاشته است، لاجرم به کمک صنعت چاپ از فنون روزآمد در طراحی کتابها بهره میبرد.
در این راستا، یکی از قالبهای جذاب چاپ آثار، گونه طراحی کتاب با عنوان «کمیک یا کمیک استریپ» در روزگار کنونی است که برای آگاهی اهل فرهنگ، اجمالاً به معرفی آن پرداخته و طالبان اطلاعات دقیقتر و بیشتر را به بررسی حرفهای آن از سایر منابع معتبر ارجاع می-دهیم.
کمیک چیست؟
Comics برگرفته از واژه کمدی به معنای خنده و طنز است که سرآغاز آن به مصر باستان برمیگردد؛ به گونهای که نقاشیهای دنباله داری را بر روی دیوارها به منظور خندانیدن مردم رسم میکردند. آرام آرام این هنر از قالب طنز پا فراتر نهاد و به ژانرهای اکشن (فعال / کاربردی) و اجتماعی و... سرک کشید و امروزه یکی از قالبهای جذاب در طراحی مدرن کتابها به حساب میآید.
پیشینه
کمیک در شرح روایتهای مدرن، اولین بار در کشورهای آلمان و انگلستان پا گرفت و اولین کمیکهای آمریکا در قرن بیستم شکل گرفتند. کمیک و کمیک استریپ را که به معنای تصاویر پی در پی و به منظور نقل ماجرایی خنده دار به کار میرود، غالباً به یک معنا گرفتهاند، اما در تعریف دقیقتر شاید اینگونه بتوان تفکیک کرد.
کمیک درواقع نقل داستانی است که محتوای آن فراتر از طنز و خنده است و بیانگر کشمکش ابر قهرمان داستان با ضد قهرمانها است، ولی کمیک استریپ به بیان محتوای طنز و خنده دار اکتفا میکند.
تفاوت دیگر این دو این است که در کمیک استریپ یک نفر هم نویسنده است و هم تصویرگر، ولی در کمیک به یک تیم کاربلد نیاز است. دیگر آنکه کمیک استریپ معمولاً پیوست روزنامه و مجلات است در حالی که کمیک خود رسانهای مستقل و در حد فاصل کتاب و سینما محسوب می شود.
اولینها
اولین کمیک استریپهایی که در دهه ۱۹۳۰ میلادی وارد عرصه کتاب و نشر شد، ماجراهای خندهدار و ماجراجویانهای مانند: باک راجرز، تارزان و تن تن بود.
در ایران میتوان کمیک استریپهای چلچراغ، همشهری جوان را به عنوان مثال یادآور شد و مجله گل آقا را یک کمیک مستقل قلمداد کرد.