تفسیر آیه‌ای از قرآن به مناسبت روز هفتم ماه مبارک رمضان؛
«عبودیّت خداوند»، یعنی وابستگی همه جانبه به «خدا» و استقلال همه جانبه از «کدخدا»؛ و این شعار است که طبق بیان این آیه شریفه، بلافاصله دو قطبی و دشمنی ایجاد می‌کند: «فَإِذا هُمْ فَرِیقانِ یَخْتَصِمُونَ».
به گزارش فرهنگ سدید؛ شبیر فیروزیان: ماه مبارک رمضان، ماه قرآن و تلاش برای فهم بیشتر معارف قرآن است. از سوی دیگر نظام اسلامی ما در سال‌های اخیر با چالش‌های سیاسی متعددی مواجه بوده است که اصلی‌ترین راه برای غلبه بر این چالش ها، افزایش فهم و بصیرت سیاسی مردم است؛ قرآن کریم کتابی بصیرت بخش است؛ «هذا بَصائِرُ لِلنَّاس؛ این قرآن برای مردم بصیرت‌ها آفرین است.» (جاثیه/ ۲۰) و تمسّک به آیات قرآن در تحقق این امر مهم کمک شایانی خواهد کرد. فرهنگ سدید تلاش دارد در طول ماه مبارک رمضان، هر روز بامحوریت یک آیه شریفه به برخی سؤالات و شبهات سیاسی - اجتماعی پاسخ دهد.
به مناسبت روز هفتم ماه مبارک رمضان، با اشاره به آیاتی از قرآن کریم با محوریت استقلال به برخی سؤالات و شبهات سیاسی پیرامون این موضوع پاسخ می‌دهیم.
«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذا هُمْ فَرِیقانِ یَخْتَصِمُونَ؛ ما به سوى «ثمود»، برادرشان «صالح» را فرستادیم که (می گفت): خداى یگانه را بپرستید! امّا ناگهان آنان به دو گروه تقسیم شدند که با یکدیگر به دشمنی پرداختند.» (نمل: ۴۵)
طبق این آیه شریفه و بسیاری دیگر از آیات قرآن کریم، اصلی‌ترین و خلاصه همه شعار‌های انبیای الهی، عبودیت خداوند و نفی عبودیت طاغوت بود: (نساء:۳۶؛ مائده: ۷۲ و ۱۱۷؛ اعراف: ۵۹، ۶۵، ۵۳، ۸۵؛ هود: ۵۰، ۶۱، ۸۴؛ نحل:۳۶؛ مؤمنون:۲۳ و ۳۲؛ عنکبوت: ۱۶، ۳۶، ۳)
«عبودیّت خداوند»، یعنی وابستگی همه جانبه به «خدا» و استقلال همه جانبه از «کدخدا»؛ و این شعار است که طبق بیان این آیه شریفه، بلافاصله دو قطبی و دشمنی ایجاد می‌کند: «فَإِذا هُمْ فَرِیقانِ یَخْتَصِمُونَ».
«فاء» در ادبیات عرب دلالت بر عدم فاصله می‌کند و «إذا» نیز در این آیه شریفه «فجائیّه» و به معنای «ناگهان» است. به عبارت دیگر، طبق بیان دقیق این آیه شریفه، «بلافاصله» پس از اینکه یک ملّت، شعار «استقلال از کدخدا» داد و در عمل هم به آن ملتزم بود، ناگهان سیل دشمنی‌ها از سوی کدخدای زورگو که می‌خواهد همه به او وابسته باشند، شروع می‌شود.
دشمن زورگو تنها زمانی دست از دشمنی بر می‌دارد که کاملاً وابسته به او باشیم:
«وَ لَنْ تَرْضى عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لا النَّصارى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ؛ هرگز یهود و نصارى (دشمنان) از تو راضى نخواهند شد، تا از آیین آنان پیروى کنى (و به طور کامل تسلیم آن‌ها شوى).» (بقره/۱۲۰)
و برخلاف اندیشه ساده لوحانه و سهل اندیشانه کسانی که می‌پندارند با وابستگی به دشمن، مردم از پیشرفت‌های اقتصادی و صنعتی و... بهره‌مند خواهند شد، باید گفت دشمن هیچگاه خیر مسلمانان را نمی‌خواهد و هیچگاه اجازه پیشرفت به آنان نخواهد داد؛ و این همان پیش بینی قرآن کریم است که خطاب به مؤمنان می‌فرماید اگر به دشمنان وابسته باشید، عقب گرد و پس رفت خواهید داشت، نه پیشرفت:
«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلى أَعْقابِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِینَ؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید اگر از کسانى که کافر شدهاند اطاعت کنید شما را به عقب باز مى گردانند و سرانجام زیانکار خواهید شد.» (آل عمران: ۱۴۹)
«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذا هُمْ فَرِیقانِ یَخْتَصِمُونَ؛ ما به سوى «ثمود»، برادرشان «صالح» را فرستادیم که (می گفت): خداى یگانه را بپرستید! امّا ناگهان آنان به دو گروه تقسیم شدند که با یکدیگر به دشمنی پرداختند.» (نمل: ۴۵)
طبق این آیه شریفه و بسیاری دیگر از آیات قرآن کریم، اصلی‌ترین و خلاصه همه شعار‌های انبیای الهی، عبودیت خداوند و نفی عبودیت طاغوت بود: (نساء:۳۶؛ مائده: ۷۲ و ۱۱۷؛ اعراف: ۵۹، ۶۵، ۵۳، ۸۵؛ هود: ۵۰، ۶۱، ۸۴؛ نحل:۳۶؛ مؤمنون:۲۳ و ۳۲؛ عنکبوت: ۱۶، ۳۶، ۳)
«عبودیّت خداوند»، یعنی وابستگی همه جانبه به «خدا» و استقلال همه جانبه از «کدخدا»؛ و این شعار است که طبق بیان این آیه شریفه، بلافاصله دو قطبی و دشمنی ایجاد می‌کند: «فَإِذا هُمْ فَرِیقانِ یَخْتَصِمُونَ».
«فاء» در ادبیات عرب دلالت بر عدم فاصله می‌کند و «إذا» نیز در این آیه شریفه «فجائیّه» و به معنای «ناگهان» است. به عبارت دیگر، طبق بیان دقیق این آیه شریفه، «بلافاصله» پس از اینکه یک ملّت، شعار «استقلال از کدخدا» داد و در عمل هم به آن ملتزم بود، ناگهان سیل دشمنی‌ها از سوی کدخدای زورگو که می‌خواهد همه به او وابسته باشند، شروع می‌شود.
دشمن زورگو تنها زمانی دست از دشمنی بر می‌دارد که کاملاً وابسته به او باشیم:
«وَ لَنْ تَرْضى عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لا النَّصارى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ؛ هرگز یهود و نصارى (دشمنان) از تو راضى نخواهند شد، تا از آیین آنان پیروى کنى (و به طور کامل تسلیم آن‌ها شوى).» (بقره/۱۲۰)
و برخلاف اندیشه ساده لوحانه و سهل اندیشانه کسانی که می‌پندارند با وابستگی به دشمن، مردم از پیشرفت‌های اقتصادی و صنعتی و... بهره‌مند خواهند شد، باید گفت دشمن هیچگاه خیر مسلمانان را نمی‌خواهد و هیچگاه اجازه پیشرفت به آنان نخواهد داد؛ و این همان پیش بینی قرآن کریم است که خطاب به مؤمنان می‌فرماید اگر به دشمنان وابسته باشید، عقب گرد و پس رفت خواهید داشت، نه پیشرفت:
«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلى أَعْقابِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِینَ؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید اگر از کسانى که کافر شدهاند اطاعت کنید شما را به عقب باز مى گردانند و سرانجام زیانکار خواهید شد.» (آل عمران: ۱۴۹)
اخبار مرتبط
ارسال نظر
پرونده ها
