گروه گفتمان فرهنگ سدید؛ حجت فاخری: کتاب خاطرات آیتالله خامنهای که دست نوشتههای ایشان ابتدا به زبان عربی انتشار یافت. با توجه به استقبال خوانندگان و علاقهمندان به کتاب و کتابخوانی و همچنین دوستداران ایشان، نسخه عربی به فارسی با نام خونِ دلی که لعل شد، به چاپ دوم رسید. البته اسم عربی کتاب «إن مع الصبر نصراً» است که با نام فارسی آن متفاوت است. کتاب در بردارنده تمام خاطرات آیتالله خامنهای نیست، در بخش اول خلاصهای از تولد تا تحصیل ایشان است، ولی عمده خاطرات مربوط به دوران پهلوی و زندانها و تبعیدهای ایشان است؛ بنابراین خواننده نباید انتظار داشته باشد تا بعداز خواندن این کتاب شناخت دقیقی نسبت به زندگینامه ایشان به صورت تفصیلی پیدا کردهباشد، بلکه این کتاب تنها برشی از خاطرات دوران مبارزه علیه سلطنت پهلوی است که درسهایی را برای مخاطبان درپی دارد نوشته شده است. اما «ان مع الصبر نصراً» یا خونِ دلی که لعل شد دارای ویژگیهایی است که به آن پرداخته خواهد شد.
این کتاب ۴۲۴ صفحه دارد و به همت محمّدعلی آذرشب گردآوری شده است که توسط انتشارات انقلاب اسلامی چاپ و روانهی بازار نشر شده بود.
نسخه عربی «إنَّ مع الصبر نصراً»
مولف علت اینکه چرا خاطرات خود را به زبان عربی نوشته است، اینگونه بیان میکنند که علاقه ایشان و انس با زبان عربی و لغت قرآن موجب نگارش خاطرات به زبان عربی شدهاست. دلیل دیگر جوان عرب زبان بوده است که با توجه به گستردگی و همچنین حساسیت و ظرفیت این گروه که عمدتاً هم در جوامع اسلامی هستند، مخاطبان این کتاب قرار گرفتهاند؛ بنابراین با توجه به ترجمه روان و مناسب متن اصلی به فارسی، اما نسخه عربی دارای حلاوت بیشتری است، به ویژه در استفاده از اشعار عربی و بیان خصوصیات برخی از افرادِ جامعه نخبگانی اعراب که به قلم آیتالله خامنهای ذکر شده است، با خوانندگان ارتباط بیشتری برقرار خواهد کرد و احساس و مقصود نویسنده سریعتر منتقل میگردد، لذا توصیه میشود کسانی که آشنایی به زبان عربی دارند، نسخه عربی که دارای نثری روان و بدون مغلقگویی است را مطالعه نمایند.
دوران مبارزه تا پیروزی
اینکه در حوالی چهل سالگی انقلاب و بعداز انتشار بیانیه گامِ دوم، اولین و تنها کتابی که آیتالله خامنهای از خاطرات خود تحریر فرمودهاند، حتماً هدفی را به دنبال داشتهاند. اما خاطرات نوشته شده تنها اختصاص به دوران زندان و تبعید آیتالله خامنهای تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران دارد و از دیگر بخشهای زندگی ایشان سخنی به میان نیامده است. به نظر میرسد دلیل این کار اهمیت این بخش از دوران حیاتشان در مبارزه علیه طاغوت است که بعداز سالیان مبارزه منجر به پیروزی انقلاب اسلامی شد. روش مبارزه، تبیین مبانی انقلاب، ارتباط گیری و جذب افراد از اقشار مختلف و شبکهسازی جوانان و آموزش آنان از ویژگیهای بارز ایشان بوده است و همواره سخنرانیهای ایشان با استقبال مردم و خصوصاً جوانان همراه بوده است که البته با روش برخی از روحانیون سنتی متفاوت بوده و همین موضوع موجب حساسیت دستگاههای امنیتی نسبت به آیتالله خامنهای شده بود. البته تمام این موارد برای الگوبرداری جهت تبیین معارف انقلاب اسلامی امری لازم است.
بیان واقعیات و عدم اغراقگویی
برخلاف اغراقگوییِ کتابهای افسانهای، داستانی و بعضاً تاریخی که نویسندگان آنان به جهت ایجاد جذابیت برای شخصیتهای اصلی، روی به داستان سرایی و بزرگنمایی میآورند، اما در این کتاب نویسنده که خاطرات خود را نوشته است، تنها به بیان واقعیتها اشاره کرده است و متن خالی از بیان هرگونه امر و اتفاق غیرواقعی است و هدف مولف مقهور کردن مخاطب و گفتن امتیازات خود و حس برتری جویی نسبت به دیگران نیست و این یکی از نکات مثبت این کتاب است که همین امر نمونهای برای خوانندگان و همچنین نویسندگان است. برای نمونه شارح خاطرات در بخشهای ترس خود را از دستگیری و زندان ذکر کرده است که برخلاف موارد مشابه است که خاطرات نویسان غالباً سعی در پوشاندن ترس و نشان دادن شخصیتی ماورایی از خود را دارند تا هرکسی قادر رسیدن به آن نباشد و صرف جمعکردن مریدانی به دور خود است. عدم بیان برخی از وقایع و امتیازات آیتالله خامنهای در خصوص خود به علت تواضع ایشان بوده است، همچنین در مواردی هم احتمال تکدر خاطر خوانندگان را دادهاند و از ذکر آن خودداری کرده است که برای نمونه میتوان به عدم بیان جزئیات شکنجههای ساواک اشاره کرد.