مدیر شبکه رادیویی فرهنگ در گفتگو با «فرهنگ سدید» مطرح کرد
صادقی گفت: شعر انقلاب اسلامی به چند دوره تقسیم می‌شود. یک دوره مربوط به خود دوره انقلاب اسلامی، دوره بعد زمان با جنگ بود و دوره‌ای که به آن شعر پس از جنگ می‌گوییم.
صادق رحمانی مدیر شبکه رادیویی فرهنگ: در گفتگو با فرهنگ سدید درباره دستاورد‌های چهل ساله انقلاب اسلامی در حوزه شعر و ادبیات داستانی گفت: ابتدا باید شعر انقلاب اسلامی را به چند دوره تقسیم کنیم.
وی ادامه داد: یک دوره مربوط به خود دوره انقلاب اسلامی یعنی از زمان پیروزی انقلاب تا قبل از شروع جنگ تحمیلی است. ادبیاتی که در آن زمان حضور داشت ادبیات تقریبا حماسی وانقلابی بود که جریان اجتماعی مردم آن را طلب می‌کرد بنابراین شعر با جریان اجتماعی مردم همراه شد لذا توانست نسبت به هنر‌های دیگر پیشروتر باشد چرا که از نظر مقوله نسبت به بقیه هنر‌ها همچون سینما، نقاشی و... سهل‌تر است و همین باعث شد افراد جامعه به آن بپیوندد.
رحمانی تصریح کرد: دوره بعد هم زمان با جنگ بود. جنگ حادثه‌ای بود که شاعران انقلاب اسلامی خودشان در متن حادثه حضور داشتند و توانستند حادثه را بر اساس واقعیت روزگار لمس کنند و بر اساس آن شعر بگویند بنابراین وقتی ما بحث می‌کنیم درباره شعر دهه ۶۰ به دلیل اینکه شعر دهه ۶۰ همزمان بود با دفاع مقدس و جنگ ۸ ساله که شاعران آن وقایع دوران را خودشان لمس کردند.
وی افزود: بعد از دفاع مقدس ما با شعر پس از جنگ روبرو هستیم که دیگر حماسه سازی در ان نیست و به فراخور تغییرات فرهنگی شعر هم تغییر کرد و ادبیات هم هرچه به این سمت آمد به سمت غرائز انسانی پیش رفت. ما در دهه‌های اول مسائل فکری را در شعر مطرح می‌کردیم، اما اکنون غرائز انسانی است و این غرائز توسط مردمی که عمقی نسبت به شعر ندارد بیشتر پذیرفته می‌شود. حتی در حوزه رمان نویسی هم، کتاب رمان‌هایی که غرائز به آن اهمیت داده است بیشتر فروش داشته و مردم پسند‌تر بوده است درباره شعر هم همینگونه است.
مدیر شبکه رادیویی فرهنگ درباره اینکه غرائز در شعر انقلاب اسلامی پدیدار شد یا اصولا در شعر پس از انقلاب نمود پیدا کرد، گفت: این طور نیست که در شعر انقلاب اسلامی، غرائز وجود داشته باشد بلکه منظور شعر پس از انقلاب اسلامی است. جریان‌های شعری زیادی در این دریا وجود دارد که هرکدام از این رود‌ها از دریای شعر انقلاب اسلامی جدا هستند.
وی تاکید کرد: بخش‌هایی که در شعر انقلاب اسلامی هستند ممکن است هم اعتراضی، اجتماعی، سیاسی و.. باشد و نباید شعر انقلاب اسلامی را محدود کرد چرا که بسیار وسیع است.
این شاعر و نویسنده در باره وضعیت امروزی شعر انقلاب اسلامی گفت: زمانی که از شعر انقلاب صحبت می‌کنیم سرآمدان آن اعم از حسن حسینی، قیصر امین پور، علی معلم دامغانی و... را می‌بنییم. ما شاعران انقلابی را مانند قیصر امین پور می‌بینم که پس از جنگ اشعارشان به سمت اشعار اجتماعی سوق پیدا کرد.
وی در خصوص آینده پیش رو شعر انقلاب اسلامی گفت: شعر انقلاب باید نقد و حمایت شود. لازم است در حوزه شعر انقلاب جلسات راهبردی گذاشته شود و برایش آن هدف، آیینامه و راهبرد مشخص شود اگرچه که شعر یک امر معنوی است.
وی افزود: امروز باید برنامه ریزی کنیم و شعر انقلاب را به دهه‌های بعدی منتقل کنیم و برای نسل نوجوان و جوان شعر انقلاب را معرفی و کرده و بشناسانیم و با استعدادیابی و جلسات نقد بتوانیم این شاعران را شناسایی و شکوفا کنیم.
وی ادامه داد: یک دوره مربوط به خود دوره انقلاب اسلامی یعنی از زمان پیروزی انقلاب تا قبل از شروع جنگ تحمیلی است. ادبیاتی که در آن زمان حضور داشت ادبیات تقریبا حماسی وانقلابی بود که جریان اجتماعی مردم آن را طلب می‌کرد بنابراین شعر با جریان اجتماعی مردم همراه شد لذا توانست نسبت به هنر‌های دیگر پیشروتر باشد چرا که از نظر مقوله نسبت به بقیه هنر‌ها همچون سینما، نقاشی و... سهل‌تر است و همین باعث شد افراد جامعه به آن بپیوندد.
رحمانی تصریح کرد: دوره بعد هم زمان با جنگ بود. جنگ حادثه‌ای بود که شاعران انقلاب اسلامی خودشان در متن حادثه حضور داشتند و توانستند حادثه را بر اساس واقعیت روزگار لمس کنند و بر اساس آن شعر بگویند بنابراین وقتی ما بحث می‌کنیم درباره شعر دهه ۶۰ به دلیل اینکه شعر دهه ۶۰ همزمان بود با دفاع مقدس و جنگ ۸ ساله که شاعران آن وقایع دوران را خودشان لمس کردند.
وی افزود: بعد از دفاع مقدس ما با شعر پس از جنگ روبرو هستیم که دیگر حماسه سازی در ان نیست و به فراخور تغییرات فرهنگی شعر هم تغییر کرد و ادبیات هم هرچه به این سمت آمد به سمت غرائز انسانی پیش رفت. ما در دهه‌های اول مسائل فکری را در شعر مطرح می‌کردیم، اما اکنون غرائز انسانی است و این غرائز توسط مردمی که عمقی نسبت به شعر ندارد بیشتر پذیرفته می‌شود. حتی در حوزه رمان نویسی هم، کتاب رمان‌هایی که غرائز به آن اهمیت داده است بیشتر فروش داشته و مردم پسند‌تر بوده است درباره شعر هم همینگونه است.
مدیر شبکه رادیویی فرهنگ درباره اینکه غرائز در شعر انقلاب اسلامی پدیدار شد یا اصولا در شعر پس از انقلاب نمود پیدا کرد، گفت: این طور نیست که در شعر انقلاب اسلامی، غرائز وجود داشته باشد بلکه منظور شعر پس از انقلاب اسلامی است. جریان‌های شعری زیادی در این دریا وجود دارد که هرکدام از این رود‌ها از دریای شعر انقلاب اسلامی جدا هستند.
وی تاکید کرد: بخش‌هایی که در شعر انقلاب اسلامی هستند ممکن است هم اعتراضی، اجتماعی، سیاسی و.. باشد و نباید شعر انقلاب اسلامی را محدود کرد چرا که بسیار وسیع است.
این شاعر و نویسنده در باره وضعیت امروزی شعر انقلاب اسلامی گفت: زمانی که از شعر انقلاب صحبت می‌کنیم سرآمدان آن اعم از حسن حسینی، قیصر امین پور، علی معلم دامغانی و... را می‌بنییم. ما شاعران انقلابی را مانند قیصر امین پور می‌بینم که پس از جنگ اشعارشان به سمت اشعار اجتماعی سوق پیدا کرد.
وی در خصوص آینده پیش رو شعر انقلاب اسلامی گفت: شعر انقلاب باید نقد و حمایت شود. لازم است در حوزه شعر انقلاب جلسات راهبردی گذاشته شود و برایش آن هدف، آیینامه و راهبرد مشخص شود اگرچه که شعر یک امر معنوی است.
وی افزود: امروز باید برنامه ریزی کنیم و شعر انقلاب را به دهه‌های بعدی منتقل کنیم و برای نسل نوجوان و جوان شعر انقلاب را معرفی و کرده و بشناسانیم و با استعدادیابی و جلسات نقد بتوانیم این شاعران را شناسایی و شکوفا کنیم.
ارسال نظر
