گروه گفتمان فرهنگ سدید- حجت‌الاسلام علی مهدیان: یک پرسش را جواب دهید بعد هر تحلیلی می‌خواهید ارائه کنید. درباره رضاشاه و محمدرضا شاه حتماً شنیده‌اید که این دو به دست اروپا و آمریکا بر سر ملت منصوب شدند. حق حاکمیت این‌ها ناشی از زور، آن‌هم زور بیگانه بوده.
پیش از آن‌ها چطور؟ پیش از آن‌ها هم حاکمان بازور و اسلحه حکومت را از دست هم می‌گرفتند و یا با ارث به هم می‌دادند و مردم هم کاری با حاکمیت نداشتند. پادشاهان قبلی بازور قبیله‌شان حاکم می‌شدند پهلوی‌ها بازور بیگانه.
حاکمان همیشه طرف حساب ما بوده‌اند. خوب بودن و بد بودنشان بی‌ربط به ما بوده. خیلی‌ها هنوز هم حاکمیت را در ایران این‌طور می‌فهمند. خیلی‌ها حتی ظهور امام زمان )عج( را هم همین‌طور می‌فهمند ظهور کسی که سوپرمن و ار خودش می‌آید و مشکلات را حل می‌کند و آمدن یا نیامدنش ربطی به ما ندارد.
این نوع نگاه موفقیت و عدم موفقیت‌ها را نمی‌تواند به خودمان یعنی مردم نسبت دهد. نمی‌فهمد چطور چهل‌سالگی، جشن مردم است.
این روزها برخی برای دفاع از دستاوردهای چهل‌ساله طوری سخن می گویند که گویا جشن، جشن حاکمان است. برای این‌ها اساسی‌ترین دستاوردها مربوط به کارآمدی دولت‌ها است. حال‌آنکه مهم‌ترین دست آورد را باید در وجود مردم پیگیری کرد. توفیقات حاکمیتی هم هر چه هست ناشی از این است. اگر این‌طور است خوب پس همین را نشان دهیم. نشان دهیم خودمان بعد انقلاب چه شدیم. بعد چهل سال خودمان چه هستیم.
حرکت ایران چه خوب و چه بد به دست خود ملت محقق شده. کسانی که این جمله را قبول ندارند لابد معتقدند یک قدرتی جلوی اراده و خواست مردم ایران را گرفته است.
من فقط یک سؤال از این جماعت دارم و آن اینکه آن چه قدرتی بوده که پهلوی نداشته و حاکمان فعلی دارند که توانسته‌اند جلوی اراده ما را بگیرند؟ کدام قدرت در عالم پشت آن‌ها است که از قدرت‌های پشت پهلوی قوی‌تر است و توانسته جلوی اراده مردم را بگیرد؟
نیازی نیست که توضیح دهم همین یک پرسش ساده چقدر در تحلیل امروز ما کلیدی است.
حفظ انقلاب و حفظ نظام فقط یک واقعه حاکمیتی نیست بلکه یک تقریر روحی و درونی در امت دارد. این ما به ازا است که مهم است و این اساسی‌ترین حقیقتی است که به دست آورده‌ایم. دارایی که منسوب به مردم است و نه حاکمان. بله البته ضعف‌ها هم از خودمان است. خودمانیم و خدای خود.
کسانی که دارایی‌های چهل‌ساله مردم را نمی‌بینند به مردم توهین می‌کنند. خیلی هاشان قصد اهانت ندارند اما چون با ذهنیت استبدادی تحلیل می‌کنند خیال می‌کنند چیزی مانع خواست مردم بوده است. یا مردم بی‌خیال حاکمان بوده‌اند.
من خواهشم این است همه قبل از بررسی دارایی‌ها و نداشته های امروز ما اول به همان سؤال که پرسیدم جواب دهند.
