فرهنگ سدید- عماد نجار: طرح خروج بخشی از نیروهای امریکا از شرق سوریه و بخشی از افغانستان را باید از زوایای مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار داد. برخی بر این عقیده اند که خروج نیروهای امریکایی از سوریه بمنظور اعلام چراغ سبز به ترکیه برای ورود به خاک سوریه است. زیرا داعش در این سرزمین رو به زوال است و دیگر برای نابودی کامل آنها نیازی به حضور نیروهای امریکایی نیست و ادامه این راه تا از بین بردن نهایی داعش با تکیه به توان نیروهای اخلی سوریه نیز امکان پذیر است.
این دسته همچنین معتقدند که این پروژه واشنگتن با هماهنگی کامل تل آویو، روسیه و آنکارا صوت گرفته و در راستای اعمال فشار بیشتر به تهران در حوزه های نرم و سخت انجام میشود. این گروه از کارشناسان همواره بر این اعتقاد هستند که نفوذ لابی های صهیونیستی در اکثر کشورها توان اعمال نفوذ در تدوین سیاستهای داخلی و خارجی کشورها را دارد و هیچ یک از کشورهای مطرح اقدامی که منافع رژیم صهیونیستی را به خطر بیاندازد را صورت نمیدهند.
در این نظریه عنوان می شود که در پی این اقدام سوریه به عنوان قربانی اول مبارزه با داعش و جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان اصلی ترین مبارز در برابر تروریستها تحت فشار بیشتری قرار خواهند گرفت و پس از این خاک سوریه شاهد ورود بیشتر نیروهای نظامی ترک خواهد بود.
اما برای تحلیل این دیدگاهها و همچنین بررسی دقیق تحولات منطقه ای مواردی را بطور مجمل مورد تحلیل قرار می دهیم،
نخست اینکه نیروهای نظامی امریکا هیچگاه در عراق و سوریه اقدام جدی و موثری در برابر تروریستها انجام نداده و هراز گاهی نیز از طریق نیروهای امریکایی کمک های گوناگونی به گروههای تروریستی صمورت میگرفت و اگرهم در معدود موارد حمله نظامی انجام شد یا به اهدافی بود که از پیش اعلام شده بود و آن مواضع از پیش تخلیه شده بود و یا به نیروهایی که با فرامین صادره از سوی فرماندهان ارشد و مرتجعین هماهنگی های لازم را نداشته و لازم بود تا این موانع از سر راه برداشته شوند.
در مرحله دوم باید به توان محور مقاومت اشاره داشت که این محور توانسته بود جنوب لبنان را از اشغال رژیم صهیونیستی آزاد کند. در جنگ 33 روزه به پیروزی بزرگی در مقابل ارتش رژیم اسرائیل دست یابد. مقاومت فلسطین به توان دفاعی دست پیدا کرده است که علی رغم اینکه ساهال زیادی د محاصره صهیونیستها قرار دارند مدت زمان تداوم حملات ارتش اسرائیل به باریکه غزه را همواره کوتاهتر کرده است.
بدان معنا که زمانی ارتش شش کشور عرب به سرزمینهای اشغالی حمله کردند و تنها توانستند شش روز جنگ را ادامه دهند و نهایتا با تحمل شکست سنگین و از دست دادن بخشهایی از سرزمینهایشان عقب نشینی کردند. ولی مقاومت فلسطین بدون در اختیار داشتن امکانات فوق پیشرفته و سنگین و همچنین محاصره مداوم نوار غزه توسط صهیونیستها زمان جنگها را از 51 روز به، 22 روز و به هشت روزه انجامید.
بدان معنا که توان جنگی رژیم صهیونیستی در برابر مقاومت فلسطین روز به روز کاهش پیدا کرده و دیگر اقدامی برای ایجاد جنگ با مقاومت نداشته و همواره از این موضوع پرهیز دارد. در چنین شرایطی است که دو حلقه دیگر محور مقاومت نیز در برابر تروریستهای داعش به پیروزی بزرگی دست پیدا کردند و ملت عراق و سوریه توانستند تروریستها، حامیان غربی، امریکایی، صهیونیستی و مرتجعین منطقه ای را با شکست روبرو کنند.
یمن نیز بیش از چهار سال درگیر دشمنان داخلی و خارجی بوده و همواره مورد حملات سنگین از سوی رژیم آل سعود و هم پیمانانش قرار میگیرد و نتیجه این حملات تنها کشتار زنان و کودکان در یمن است که طبق آمار منتشر شده توسط سازمان های بظاهر بین المللی بیش از سه هزار زن یمینی به شهادت رسیده و بالغ بر پنج هزار کودوک یمنی نیز یا کشته شده و یا دچار نقص عضو شده اند.
اما نکته مهم در قضیه یمن این موضوع است که مدم یمن طی این چهار سال حمله ددمنشانه رژیم آل سعود و بوجود آمدن قحطی فراگیر در یمن نه تنها دست از حمایت از مقاومت بر نداشتند بلکه با حمایت از نیروهای مردمی و مبارزان حوثی شرایط را به گونه ای تغییر دادند که یمن به باتلاق آل سعود تبدیل شده و حتی حکام ریاض را دچار بحران داخلی و بین شاهزادگان کرده است.
از جمله نشانه های دچار شدن آل سعود در باتلاق یمن پیشرفتهای روز افزون مقاومت یمن در هدف قرار دادن مقرهای نیروهای سعودی و همپیمانانش و همچنین پافشاری نمایندگان حوثی ها در نشست سوئد بر شرایط پیشنهاد شده توسط یمنی ها میتوان اشاره کرد.
در این شرایط تمامی توطئه های امپریالیسم برای برهم زدن تعادل و توان دفاعی محور مقاومت با شکست روبرو شده و تمامی اقدامات امریکا، غرب و همپیمانانش برای حمایت از رژیم صهیوینستی با شکست روبرو شده، تا جایی که کابینه شکننده رژیم صهیونیستی از هم پاشید و وزیر جنگ و دیگر هم حزبی هایش در پارلمان از کابینه خارج شدند و بحران های فراوانی را ایجاد کرد.
یکی دیگر از اهداف مورد پیگیری توسط امپریالیسم یا همان صهیونیست بین الملل ایجاد شکاف در بین حلقه های مقاومت بود که با بحران آفرینی در کشورهای عضو محور مقاومت سعی در تضعیف این محور داشتند. اما آنچه ماحصل این اقدامات پرهزینه برای امریکا و رژیم آل سعود بود اتحاد بیش از پیش و تقویت پایدارتر حلقه های زنجیر مقاومت بود تا جاییکه اکنون بخش اعظم خاک عربستان و امارات متحده عربی در تیررس موشکهای یمن قرار دارند.
در یک نگاه جامع و عمیق به این نتیجه میتوان دست یافت که خروج نیروهای امریکایی از سوریه و همچنین خروج نیمی از نیروهای امریکایی از افغانستان فراهم کننده خرج کامل امریکا از منطقه است و اقداماتی مانند ورود ناو جنگی امریکایی در منطقه تنها برای حفظ آبروی از دست رفته بوده که این اقدام هم در پی عملیات مقتدرانه نیروهای رزمنده جمهوری اسلامی ایران باعث شرمساری نیروی دریایی امریکا در حین عبور از تنگه هرمز شد.
در پایان می بایست به بیانات گوهربار معمار کبیر انقلاب حضت امام خمینی (ره) اشاره کنیم که فرمودند " امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند" و همچنین متذکر می شویم که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای نیز در بیاناتی فرمودند که " شما را در دهه پنجاه از ایران بیرون ریختیم و در دهه 90 شما را از کل منطقه خارج کردیم." جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی در سال 1357 بدون تکیه به هیچ قدرتی و با تکیه بر پشتوانه اسلامی و مردمی توانست الگو دقیق و فراگیری را به همه ملتهای جهان دیکته کند و ثمرات و پیروزیهای این الگو تاکنون به پایان نرسید و همواره برکات فراوانی را نصیب ایران اسلامی و دیگر ملتهای آزاد اندیش جهان می کند.
