دکتر محمد بختیاری
از روز گذشته که ماجرای واژگونی یکی از اتوبوس‌های دانشگاه علوم و تحقیقات و متأسفانه درگذشت ۱۰ نفر از دانشجویان در محافل خبری، جنجال آفرین شد، هجمه‌های مختلفی علیه این دانشگاه صورت گرفت که متأسفانه بیشتر رنگ و بوی سیاسی و تسویه حساب شخصی دارد و دردی از مشکلات دانشجویان این دانشگاه دوا نمی‌کنند.
گروه تعلیم و تربیت فرهنگ سدید - دکتر محمد بختیاری: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات همواره پیشران و سرآمد واحد‌های دانشگاه آزاد بوده و بسیاری از اساتید مجرب و نامدار دانشگاه‌های تراز اول کشور در رشته‌های مختلف در این دانشگاه نیز به تدریس مشغول هستند. سطح علمی دانشجویان این دانشگاه نسبتاً بالاست، زیرا دانشجویان علوم تحقیقات عمدتاً پایتخت‌نشینانی هستند که در دانشگاه‌های دولتی شهر‌های دیگر پذیرفته‌شده، اما به دلیل بُعد مسافت و دیگر مسائل شخصی و اجتماعی ترجیح داده‌اند در علوم و تحقیقات به تحصیل ادامه دهند. این وضعیت برای مقاطع تحصیلات تکمیلی نیز صدق می‌کند و اغلب دانشجویان دارای کارنامه علمی مناسب و دانش قابل قبول در این دانشگاه در حال تحصیل و یا اینکه فارغ التحصیل شده اند.
از روز گذشته که ماجرای واژگونی یکی از اتوبوس‌های دانشگاه علوم و تحقیقات و متأسفانه درگذشت ۱۰ نفر از دانشجویان در محافل خبری، جنجال آفرین شد، هجمه‌های مختلفی علیه این دانشگاه صورت گرفت که متأسفانه بیشتر رنگ و بوی سیاسی و تسویه حساب شخصی دارد و دردی از مشکلات دانشجویان این دانشگاه دوا نمی‌کند. مشکلاتی که شاید مهمترین آن همین زیرساخت‌ها و تجهیزات فرسوده است. به محیط دانشگاه که قدم می‌گذارید گویی وارد پایانه و ایستگاه‌های اتوبوس‌رانی بین شهری شده‌اید. اتوبوس‌ها از تمام جهات بدون رعایت هیچ نکته ایمنی و راهنمایی رانندگی در حال تردد در میان جمعیت دانشجویان هستند! ترددی که هرلحظه‌اش می‌تواند حادثه‌آفرین باشد. در سال‌های اخیر سوانح مربوط به اتوبوس‌های دانشگاه علوم تحقیقات کم نبوده، اما چون فاجعه بزرگی –خوشبختانه- آفریده نشد توجه مسئولین را به خود معطوف نکرد. به عنوان مثال در همین نیمسال تحصیلی گذشته پای دانشجوی دختر در اثر برخورد اتوبوس شکست و هفته‌ها خانه‌نشین شد، اما بازهم مسئولین به زنگ خطری که به صدا در آمد بی توجه بودند.
دانشکده‌های فنی و پلاسما در همان آغاز ساخت به هر دلیلی، در سطح ارتفاع بیش از ۱۸۰۰ متر ساخته شده و اکنون پس از گذشت ۳۰ سال و با افزایش تعداد دانشجویان، دسترسی به دانشکده‌ها برای دانشجویان بسیار دشوار شده و تردد دانشجویان تنها از طریق پایانه اتوبوس مقدور است که آن هم مسافت طولانی از درب ورودی دانشگاه دارد. اینکه چرا باید حتماً فاجعه‌ای به بار بیاید تا مسئولین در صحنه حاضر شوند و فکر چاره بکنند سؤالی است که همواره در اذهان عمومی مطرح بوده و هست!
سال‌هاست ناوگان اتوبوس‌رانی دانشگاه علوم تحقیقات در حال سرویس‌دهی به دانشجویان است و اکنون بسیار مستهلک و فرسوده شده، اما هیچ عزمی برای نوسازی و ایجاد تغییر در ناوگان وجود ندارد. بار‌ها دانشجویان نیز به دانشگاه معترض شده‌اند و به ریاست دانشگاه نامه نوشته‌اند، اما گوش شنوایی در کار نبود. اکنون ۱۰ نفر از دانشجویان این دانشگاه که بیشتر دانشجویان تحصیلات تکمیلی نیز بوده‌اند در اثر بی‌توجهی مسئولین و سانحه واژگونی یکی از همین اتوبوس‌های فرسوده که دارای نقص فنی ترمز بوده جان خود را از دست داده‌اند و تنها می‌توان از خداوند متعال برای خانواده‌های داغدارشان طلب صبر و بردباری کرد.
سطح بالای ارتفاع دانشکده‌ها، نبود موانع و گارد ریل‌های مناسب در مسیر و فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل تنها بخشی از مصائب دانشجویان این دانشگاه است. برخورد نامناسب رانندگان با دانشجویان نیز از جمله مواردی است که باید به آن توجه شود. فضای ایجاد شده توسط پایانه اتوبوس رانی دانشگاه، شباهت چندانی به یک محیط آموزشی ندارد و شأن و شخصیت دانشجویان حفظ نمی‌شود...
امید است با توجه به تغییرات مدیریتی در دانشگاه آزاد اسلامی و رویکرد مثبتی که پس از تحولات مدیریتی نسبت به مسائل فرهنگی و اجتماعی در این دانشگاه ایجاد شده، حل مسائل زیرساختی و نوسازی ناوگان حمل و نقل در دستور کار قرار گیرد تا دیگر شاهد از دست دادن آینده‌سازان کشور و داغدار شدن خانواده‌های محترمشان نباشیم.
از روز گذشته که ماجرای واژگونی یکی از اتوبوس‌های دانشگاه علوم و تحقیقات و متأسفانه درگذشت ۱۰ نفر از دانشجویان در محافل خبری، جنجال آفرین شد، هجمه‌های مختلفی علیه این دانشگاه صورت گرفت که متأسفانه بیشتر رنگ و بوی سیاسی و تسویه حساب شخصی دارد و دردی از مشکلات دانشجویان این دانشگاه دوا نمی‌کند. مشکلاتی که شاید مهمترین آن همین زیرساخت‌ها و تجهیزات فرسوده است. به محیط دانشگاه که قدم می‌گذارید گویی وارد پایانه و ایستگاه‌های اتوبوس‌رانی بین شهری شده‌اید. اتوبوس‌ها از تمام جهات بدون رعایت هیچ نکته ایمنی و راهنمایی رانندگی در حال تردد در میان جمعیت دانشجویان هستند! ترددی که هرلحظه‌اش می‌تواند حادثه‌آفرین باشد. در سال‌های اخیر سوانح مربوط به اتوبوس‌های دانشگاه علوم تحقیقات کم نبوده، اما چون فاجعه بزرگی –خوشبختانه- آفریده نشد توجه مسئولین را به خود معطوف نکرد. به عنوان مثال در همین نیمسال تحصیلی گذشته پای دانشجوی دختر در اثر برخورد اتوبوس شکست و هفته‌ها خانه‌نشین شد، اما بازهم مسئولین به زنگ خطری که به صدا در آمد بی توجه بودند.
دانشکده‌های فنی و پلاسما در همان آغاز ساخت به هر دلیلی، در سطح ارتفاع بیش از ۱۸۰۰ متر ساخته شده و اکنون پس از گذشت ۳۰ سال و با افزایش تعداد دانشجویان، دسترسی به دانشکده‌ها برای دانشجویان بسیار دشوار شده و تردد دانشجویان تنها از طریق پایانه اتوبوس مقدور است که آن هم مسافت طولانی از درب ورودی دانشگاه دارد. اینکه چرا باید حتماً فاجعه‌ای به بار بیاید تا مسئولین در صحنه حاضر شوند و فکر چاره بکنند سؤالی است که همواره در اذهان عمومی مطرح بوده و هست!
سال‌هاست ناوگان اتوبوس‌رانی دانشگاه علوم تحقیقات در حال سرویس‌دهی به دانشجویان است و اکنون بسیار مستهلک و فرسوده شده، اما هیچ عزمی برای نوسازی و ایجاد تغییر در ناوگان وجود ندارد. بار‌ها دانشجویان نیز به دانشگاه معترض شده‌اند و به ریاست دانشگاه نامه نوشته‌اند، اما گوش شنوایی در کار نبود. اکنون ۱۰ نفر از دانشجویان این دانشگاه که بیشتر دانشجویان تحصیلات تکمیلی نیز بوده‌اند در اثر بی‌توجهی مسئولین و سانحه واژگونی یکی از همین اتوبوس‌های فرسوده که دارای نقص فنی ترمز بوده جان خود را از دست داده‌اند و تنها می‌توان از خداوند متعال برای خانواده‌های داغدارشان طلب صبر و بردباری کرد.
سطح بالای ارتفاع دانشکده‌ها، نبود موانع و گارد ریل‌های مناسب در مسیر و فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل تنها بخشی از مصائب دانشجویان این دانشگاه است. برخورد نامناسب رانندگان با دانشجویان نیز از جمله مواردی است که باید به آن توجه شود. فضای ایجاد شده توسط پایانه اتوبوس رانی دانشگاه، شباهت چندانی به یک محیط آموزشی ندارد و شأن و شخصیت دانشجویان حفظ نمی‌شود...
امید است با توجه به تغییرات مدیریتی در دانشگاه آزاد اسلامی و رویکرد مثبتی که پس از تحولات مدیریتی نسبت به مسائل فرهنگی و اجتماعی در این دانشگاه ایجاد شده، حل مسائل زیرساختی و نوسازی ناوگان حمل و نقل در دستور کار قرار گیرد تا دیگر شاهد از دست دادن آینده‌سازان کشور و داغدار شدن خانواده‌های محترمشان نباشیم.
ارسال نظر
این هر چه باشد، دموکراسی نیست!
نقش غزه در ساخت خاورمیانه جدید
مهاجر مهمان نیست!
خانواده در حاشیه خانه مدرن!
میلیاردرها برای سرنوشت ما تصمیم می‌گیرند
دانش‌آموزان را تبدیل به عدد نکنیم
چرا آمریکا بر طبل نظامی‌گری می‌کوبد؟
منفعت و قدرت، شکاف‌های قومی در کشور را فعال می‌کند
«بسیج» هنوز هم دارویی برای جامعه ایران است
«شکاف خلاقیت» دانش‌آموز مصرف‌گرا تحویل جامعه می‌دهد
کودکان فلسطینی را بکشید تا به من رأی بدهند!
پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها؛ بیایید کمک!
غزه؛ تراژدی غمبار انسانیت
بحران ازدواج مهم‌تر از کاهش نرخ فرزندآوری!
مقاومت فرهنگی در مواجهه با جهانی‌سازی در سطح اقوام ما جاری است
یک قدرت جدید و باورنکردنی
سرمایه‌داری برای خنثی‌کردن دیگران به خرده‌فرهنگ‌ها اجازه هویت‌یابی می‌دهد
خنجر یمنی روی گلوی استعمار!
رویکرد نمایشی در سیستم «سنجش» نظام آموزشی کشور!
مسلمانان در این زمینه عقب‌نشینی نمی‌کنند
پرونده ها
۴ساله اونجا درس میخونم و انگار وسط ترمیناله جنوبیم!!
دمت گرم آقای بختیاری خیلی شجاعی که حرف دل ما دانشجوای زجرکشیده رو گفتی!!